Ένα από τα χαρακτηριστικά του τρόπου με τον οποίο συνδυάζονται τα social media με τη δημόσια ατζέντα και τη θεματολογία των ΜΜΕ τα τελευταία χρόνια, τα χρόνια της κρίσης, είναι η έκταση που παίρνουν θέσεις, απόψεις και ειδήσεις, βάσει του σχολιασμού των χρηστών και των trend, που γεννιούνται ταχύτατα και πανεύκολα.
Κάθε χρήστης συμμετέχει στην εκδημοκρατικοποίηση της ενημέρωσης, που είτε εντός ή εκτός εισαγωγικών, έχει πλέον άλλη διάσταση, σε σχέση με τα παραδοσιακά μοντέλα επικοινωνίας και τις θεωρίες, όπως τις γνωρίζαμε μέχρι πρόσφατα. Ένας λογαριασμός στο twitter, στο facebook ή στο youtube δίνει πάτημα, ώστε να έχουν όλοι τη δυνατότητα να σχολιάσουν.
Ακριβώς γι’ αυτό το λόγο δύσκολα κάτι αιχμηρό κρύβεται και άποψη που υποστηρίζει φανερά κάτι αμφιλεγόμενο ανεβαίνει ψηλά. Μπορεί να ξεφουσκώνει εύκολα, αλλά πρώτα δημιουργεί κύμα, πλείστες όσες φορές δυσανάλογο της ποιότητας, του βάθους και της πληρότητάς της.
Η Νατάσσα Μποφίλιου έδωσε συνέντευξη στην «Εφημερίδα των Συντακτών» και στον Δημήτρη Κανελλόπουλο, αποφεύγοντας τις κοινοτοπίες εν πολλοίς και παίρνοντας θέση για ζητήματα πέραν του «κόσμου που γίνεται ένα με τον καλλιτέχνη», την κρίση «που δεν αφήνει τον κόσμο να βγει και να ξεσκάσει στα νυχτερινά μαγαζιά», της «απίστευτης συνεργασίας με τους συνεργάτες» της. Δεν είπε, μάλλον, καμία σοφία, αλλά σίγουρα δεν ήταν αδιάφορη.
Η ατάκα που προκάλεσε τα πάθη σε εξοργισμένους κριτές και παντογνώστες, δοκησίσοφους μπλαζέ ψευδοφιλόσοφους, που ζουν με νεύρα από οκτώ χρονών, υποφέροντας μέσα στην ανυπέρβλητη βλαχιά της Ελλάδας (sic) ήταν αυτή για την Ευρωπαϊκή Ένωση. «Φυσικά και είναι δικτατορία η Ε.Ε. Θα ήταν ωραίο να γινότανε μια παγκόσμια επανάσταση. Εγώ στα βάθη της ψυχής μου είμαι τροτσκίστρια. Θα μου πεις, βέβαια, είμαστε έτοιμοι για κάτι τέτοιο; Μακάρι να υπήρχε ένας ηγέτης να τα παρατήσω όλα. και να πάω μαζί του στο βουνό. Αλλά τώρα αισθάνομαι εντελώς παροπλισμένη». (Αναλυτικά η συνέντευξη εδώ)
Ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της γαλλικής σαμπάνιας ή της βελγικής μπύρας των ευρωφιλελέδων, που μπορούν να ακούσουν ως για τη μητέρα τους προσβολές, μα όχι για το «ευρωπαϊκό μας σπίτι». Άλλοι έψεξαν την επαναστατικότητα της Μποφίλιου, άλλοι τις ερωτήσεις του Κανελλόπουλου, άλλοι το στυλ της τραγουδίστριας και το ύφος των λόγων της. Ο Μπογδάνος την αποκάλεσε «αριστερή κουλτουροβολεψιματία», ζητώντας σκωπτικά τον άμεσο διορισμό της, ο Τατσόπουλος -ποιός;- της ζήτησε να σταματήσει τις συναυλίες, καταλογίζοντάς της ασοβαρότητα!
Όπως πάντα, ουδείς στόχευσε στην καρδιά. Καταγράφηκε παντελής ανικανότητα, ακόμη κι αν ήθελαν να εκμηδενίσουν τα επιχειρήματα και την ουσία όσων είπε. Κι επειδή όλοι, εδώ και χρόνια, συγχωριανοί στην κοινωνία των social media είμαστε, μάλλον πειθόμαστε εύκολα από την εξήγηση πως απλά διαφωνούν. Απλά βγήκαν απ’ τη ντουλάπα, απλά και εύκολα.
Είπε κι άλλα η Μποφίλιου στη συνέντευξη, που κανέναν δεν τάραξαν. Είπε πως έχει δεχθεί επίθεση από φασίστα στο δρόμο που την έφτυσε. Είπε πως στηρίζει το Σύμφωνο Συμβίωσης, όπως είχε γράψει και στο facebook πριν καιρό. Δήλωσε αλληλέγγυα στον αγώνα της Ηριάννας Β.Λ. Απέρριψε τη σύγκριση της δικής της τέχνης κι αυτής του Μάκη Δημάκη, που φέτος εμφανίζεται στο κέντρο που βρισκόταν εκείνη μέχρι πέρυσι. Αναφέρθηκε στην «πρώτη φορά Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ», δήλωσε πως ψηφίζει ΚΚΕ. Κι όμως, τίποτε απ’ αυτά δεν προκάλεσαν σχολιασμό κι ενδιαφέρον. Μόνο τα σκληρά της λόγια για την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ούτε η Χρυσή Αυγή ενοχλεί, ούτε οι απειλές της. Φυσικά, οι κρυπτοφασίστες της ντουλάπας ούτε για το γεγονός πως, αφελώς ίσως, η Μποφίλιου δήλωσε τροτσκίστρια που ψηφίζει ΚΚΕ. Αλίμονο αν οι γνώσεις τους έφταναν ως εκεί, για να μπορέσουν να κριτικάρουν το παράδοξο. Μυγιάστηκαν όταν αποκλήθηκε «δικτατορία» μια Ένωση που ούτε αριστερός χρειάζεται να είσαι, ούτε επαναστάτης του βουνού, ώστε να παραδεχθείς πως λειτουργεί -τουλάχιστον- προβληματικά και ταξικά. Κι όλο αυτό, επειδή έχουν τη μύγα.
Οι ίδιοι που ενοχλούνται από τη Μαρίνα Σάττι που λέει «άντε γειά» σε φασίστες, γιατί είναι… ελαφριά και δεν έχει το βάρος να εκφράζει πολιτικά άποψη. Το ίδιο και με τη Μαίρη Συνατσάκη, που δήλωνε «gay, Αλβανίδα, πρόσφυγας», ή στεκόταν στο πλευρό των μεταναστών της πλατείας Βικτωρίας. Καλό κάνουν όλοι και όλες που εκφράζονται με αυτό τον τρόπο. Βγάζουν πολλούς από τη ντουλάπα τους και τους εκθέτουν.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.