Μία από τις πιο επιτυχημένες τηλεοπτικές σειρές της Αμερικής έριξε αυλαία το Δεκέμβριο του 2014, αφού συγκέντρωσε πολλές θετικές κριτικές και υποψηφιότητες για βραβεία. Πρόκειται για μια σαιξπιρικού τύπου ιστορία, που ντύθηκε με κομμένα δερμάτινα τζάκετ, βάρεσε τατού και καβάλησε Harley, αναπαριστώντας με συνέπεια μία τυπική μοτοσυκλετιστική λέσχη.
Το κοινό την αγάπησε και την ακολούθησε πιστά και στις 7 σεζόν της, χαρίζοντας στο κανάλι FX πρωτόγνωρα ποσοστά τηλεθέασης, και έτσι ο δημιουργός της, Kurt Sutter ξεκίνησε να συζητά για κάποια «συνέχεια» της ιστορίας.
Αρχικά, το Νοέμβριο του 2013 αποκάλυψε πως σκέφτεται να γράψει ένα prequel που θα διαδραματίζεται στη δεκαετία του ’60 με πιθανό τίτλο “The First 9”, στο οποίο θα παρουσιάζει την ιστορία των ιδρυτικών μελών της Λέσχης και όλα τα γεγονότα που οδήγησαν στο θάνατο του πατέρα του Jax και στην ηγεσία του Clay. Αργότερα, όμως, δήλωσε πως δε θα ξεκινήσει αυτό το εγχείρημα πριν το 2017. Ταυτόχρονα, o Sutter ετοιμάζει και μια σειρά που θα παρουσιάζει τους Mayans, την αρχικά «αντίπαλη» Λέσχη των Sons.
Και όσο εσείς περιμένετε αγωνιωδώς να δείτε ξανά κομμένα τζάκετ στην οθόνη σας, εμείς συγκεντρώσαμε τα όσα μας κέρδισαν στο Sons of Anarchy.
1. Ο Jax Teller
Θαρραλέος, πανέξυπνος, γοητευτικά κακός, ο πρωταγωνιστής της σειράς αγαπήθηκε τόσο από το αντρικό κοινό όσο (σχεδόν) και από το γυναικείο. Ηθικός μέσα στην ανηθικότητά του, ώριμος με χαμόγελο ανωριμότητας και σέξι ακόμα και στις πιο βρώμικες περιστάσεις, ο Jax δεν είναι τυχαία ο πιο διάσημος ρόλος του Charlie Hunnam.
2. Το soundtrack
‘Οταν ένα μεγάλο μέρος της εικόνας της σειράς είναι οι βόλτες και τα «επαγγελματικά ταξίδια» με τις Harley, η μουσική πρέπει να είναι δυνατή, μάγκικη και πρέπει να μυρίζει California. Και το Sons ποτέ δεν έκανε εκπτώσεις στη μουσική. Μας χάρισε ποικιλία και ποιότητα και και μας τα χάρισε κάθε φορά στην κατάλληλη σκηνή. Με αναρίθμητα πετυχημένες επιλογές, το soundtrack ξεχώρισε για τις φοβερές διασκευές γνωστών κομματιών από τους Forest Rangers, όπως τα : John the Revelator, Gimme Shelter, House of the Rising Sun, αλλά και για ένα ακόμη κομμάτι που μας φέρνει στον 3ο λόγο που μας λείπει η σειρά…
3. Το τραγούδι των τίτλων: “This Life”
Γραμμένο ειδικά για τη σειρά, το “This Life” έγινε ένα από τα πιο διάσημα τραγούδια τίτλων, με τους φαν της σειράς να το παινεύουν όπου βρεθούν και όπου σταθούν στο διαδίκτυο. Για να βάλει το θεατή στο κλίμα, το κομμάτι υπέστη μικρές τροποποιήσεις ανά τα χρόνια στην ενορχήστρωσή του, με πιο χαρακτηριστική την «Ιρλανδική» βερσιόν του στην τρίτη σεζόν,η οποία διαδραματιζόταν κατά βάση στο Belfast της Βόρειας Ιρλανδίας. Φτάνοντας μέχρι την υποψηφιότητα για Emmy, το This Life αποτελεί σίγουρα ένα από τα πιο πετυχημένα στοιχεία της σειράς.
4. Οι φιλίες
Αυτό που το ίντερνετ τα τελευταία χρόνια συνηθίζει να αποκαλεί bromance, δηλαδή βαθιά και ουσιαστική φιλία μεταξύ ανδρών, με συναισθηματικές εκφράσεις αγάπης του ενός προς τον άλλο. Δηλαδή σα να περιγράφει κανείς όλες σχεδόν τις φιλικές σχέσεις που συναντάμε στο Sons of Anarchy. Στο Sons πιο συχνά λένε οι φίλοι μεταξύ τους «Σ’ αγαπώ» παρά τα ζευγάρια. (Kurt Sutter – Ομοφοβία σημειώσατε ένα)
5. Το χιούμορ
Τι κι αν ήταν μια απλή γκριμάτσα, μια ειλικρινής παραδοχή, μια τραβηγμένη φάρσα ή ό,τι πιο αρρωστημένο μπορεί να διατυπώσει κανείς σε μία μόνο ατάκα, ένα είναι το σίγουρο: το Sons μας έκανε να γελάσουμε με όλα αυτά. Το χιούμορ ήταν πολύ σωστά ισορροποιημένο, ώστε η σειρά να μην ξεφεύγει από το δραματικό της ύφος : κάποιες φορές φανερά απόν για αρκετή ώρα, αφήνοντας το θεατή να βυθιστεί στα θλιβερά γεγονότα και άλλες φορές διακριτικά παρόν, ελαφρύνοντας τη γενικότερα βαριά ατμόσφαιρα της σειράς.
6. Οι γυναίκες
Παρότι οι γυναίκες είναι αναγκαστικά έξω από τη μοτοσυκλετιστική λέσχη από την οποία ξεκινούν όλα τα storylines (και στην οποία αναπόφευκτα καταλήγουν), συμμετέχουν σημαντικά στην εξέλιξη των γεγονότων με δύο τρόπους. Αρχικά ως βασικοί χαρακτήρες που επηρεάζουν τις πράξεις, τις σκέψεις και τα συναισθήματα των ανδρικών χαρακτήρων αλλά και ως εξωτερικοί παράγοντες που τους θυμίζουν τι υπάρχει έξω από τη λέσχη (λέμε τώρα). Όλοι οι γυναικείοι χαρακτήρες, ασχέτως «τίτλου» και «νομιμότητας» αντιμετωπίζονται με σεβασμό και επιείκια από άντρες που σε όλη τη σειρά φαίνεται να μην τα πηγαίνουν και πολύ καλά με τη λέξη «επιείκια».
7. Η Venus
Είτε αγαπήσατε τις γλυκές Tara και Donna, είτε λατρεύατε να μισείτε τη Gemma, σίγουρα ένας χαρακτήρας που σας έμεινε αξέχαστος είναι η Venus. Η συμπαθητική τρανσέξουαλ (την οποία υποδύθηκε πολύ πετυχημένα ο Wilton Goggins) εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην 5η σεζόν πραγματικά έτοιμη για όλα, προσφέροντας αβίαστα γέλιο και κατέληξε να κερδίσει την αγάπη των σκληροτράχηλων μοτοσυκλετιστών (και του κοινού τους) μέσα από μία από τις πιο συγκινητικές ιστορίες αγάπης της σειράς. (Kurt Sutter – Ομοφοβία σημειώσατε δύο)
8. Το ανδρικό γυμνό
Σε αντίθεση με τις περισσότερες τηλεοπτικές σειρές που επιμένουν στο γυναικείο γυμνό (στα όρια της υπερβολής κάποιες φορές) το Sons of Anarchy επέλεξε να δείξει κατά βάση ανδρικά γυμνά σώματα, και κατάφερε μετά από δεκαετίες δημιουργίας μη ρεαλιστικών προτύπων για τις γυναίκες να δημιουργήσει μη ρεαλιστικά πρότυπα για τους μηχανόβιους. Το γυναικείο κοινό ευχαριστεί!
9. Οι ανατροπές
Ναι, οκ. Σίγουρα από ένα σημείο και μετά οι ανατροπές στο Sons of Anarchy μόνο για καλό δε γίνονταν. Κάθε φορά που η σειρά έταζε μια θετική εξέλιξη της ιστορίας μας έπαιρνε την μπουκιά από το στόμα. Και πολλές φορές μας σόκαρε. Και άλλες μας κατέθλιβε. Και ήταν λίγο μαζοχιστικό να βλέπεις τις τελευταίες σεζόν έχοντας μπει στη λογική αυτή. «Για να δω τι άλλο θα πάει στραβά». Ο Sutter έγραψε το story λες και ήταν το Γεφύρι της Άρτας. Με τους Γιούς να έχουν το αίμα 175 ανθρώπων στα χέρια τους μέχρι το τέλος της σειράς (28 ο Tig, 24 ο Happy, 17 ο Chibs και 46 ο Jax) μιλάμε για πολλές ανατροπές… και όλα αυτά πριν το Game of Thrones.
10. Οι Guest Stars
Με ελάχιστη διάθεση για «σταριλίκι», πολλές ροκ προσωπικότητες πέρασαν από τη δημοφιλή σειρά. Οι Courtney Love, Marilyn Manson, Dave Navarro είναι μόνο οι πρώτοι που μας έρχονται στο μυαλό, ως πετυχημένες επιλογές ενώ δεν πρέπει να παραλέιψουμε να αναφέρουμε αυτούς που με τους αστείους χαρακτήρες που υποδύθηκαν μας πρόσφεραν «κωμική ανακούφιση» (Wilton Goggins, David Hasselhoff, Stephen King κ.ά.)
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.