Μια πολύ ενδιαφέρουσα παράσταση πρόκειται να φιλοξενήσει το Θέατρο Σταθμός, την Παρασκευή, 9 Μαρτίου, στις 23:00. Ο λόγος για την παράσταση των Dirty Granny Tales, “Didi’s Son”.
Ο frontman τους, Σταύρος Μητρόπουλος, δύο μέρες πριν από την πρεμιέρα, μίλησε στο 3point για τα «Σκοτεινά Παραμύθια της Βρώμικης Γριάς».
Είσαι ακόμα κάτοικος Βερολίνου, Σταύρο; Πώς είναι τα πράγματα στο εξωτερικό για τους Έλληνες τα τελευταία χρόνια;
Τα τελευταία 5 χρόνια η έδρα μας είναι στο Βερολίνο. Μιλάμε για μια καλλιτεχνική φωλιά όπου μπορείς να γνωρίσεις ενδιαφέρον κόσμο. Επίσης γεωγραφικά είναι σε ένα πολύ κεντρικό σημείο της Ευρώπης, το οποίο βολεύει για τα tour.
Όσον αφορά τους Έλληνες του εξωτερικού μέσα από την μικρή μου εμπειρία το μόνο που έχω να πω είναι πως όταν μεταναστεύεις στη βόρεια Ευρώπη βλέπεις πως οι συνθήκες είναι πολύ πιο βιώσιμες σε σχέση με την σημερινή Ελλάδα. Επίσης το Βερολίνο σου δίνει μια αίσθηση ελευθερίας, κανείς δε θα σχολιάσει την εμφάνιση σου, κανείς δε θα κατακρίνει το καλλιτεχνικό σου έργο. Η θρησκεία εκεί δεν είναι εξουσία που ξεσηκώνει ανεγκέφαλους.
Από την άλλη όμως, κάποιος που έρχεται από μια ηλιόλουστη χώρα σαν τη δική μας, είναι δύσκολο να αντέξει το σκοτεινό κρύο κλίμα της βόρειας Ευρώπης. Ο ήλιος μας δίνει γεύση. Είμαστε λαός που αυτό το απαιτούμε όχι μόνο στη διατροφή μας, δεν θέλουμε δίπλα μας ούτε άγευστους ανθρώπους. Αυτό το χαρακτηριστικό της ζωντάνιας μας κάνει όχι και τόσο οργανωτικούς.
Επιστρέφεις μετά από 8 χρόνια απουσίας από τα ελληνικά stages για να παρουσιάσεις με τους Dirty Granny Tales στο θέατρο Σταθμός σ’ εννέα μοναδικές παραστάσεις, την ανανεωμένη κοκκινομάλλα πριγκίπισσα στο έργο “Didi’s Son”. Πώς αισθάνεσαι;
Θέλω να διευκρινίσω πως η Dirty Granny εμφανίστηκε και το 2017 και το 2016 στα Ελληνικά stages με την τελευταία μας παραγωγή Telion’s Garden. Αλλά η κοκκινομάλλα πριγκίπισσά μας όντως έχει να εμφανιστεί από το 2010. Πάντα είμαι ενθουσιασμένος όταν παίζουμε στην Ελλάδα. Τώρα είμαι 2 φόρες περισσότερο ενθουσιασμένος, γιατί θα παρουσιάσουμε το Didi’s Son με την αυθεντική σύνθεση που είχαμε πριν φύγουμε για Βερολίνο. Είμαστε σαν μια οικογένεια που αναγκαστήκαμε να σπάσουμε λόγω Βερολίνου. Αλλά τελικά το συμπέρασμα είναι πως όταν μια ομάδα δένει τόσο καλά δεν πρέπει να διαλύεται ακόμα και όταν οι αποστάσεις δυσκολεύουν τη συνεργασία.
Μίλησε μας για το μουσικό θεατρικό σας σχήμα που είναι συνδυασμός ζωντανής ακουστικής μουσικής, κουκλοθεάτρου, χορού και animation projection. Τι πρόκειται να δούμε και ν΄ακούσουμε στην παράστασή σας;
Το Didi’s Son είναι μια παράσταση που έχει πολύ κουκλοθέατρο. Κούκλες σε διάφορα μεγέθη και με διαφορετικές τεχνικές στην κίνηση τους. Για παράδειγμα μόνο για το γιο της Didi έχουμε 4 διαφορετικές κούκλες. Εκτός αυτού, στην πορεία της ιστορίας βλέπουμε τους χαρακτήρες του παραμυθιού και σε 2 διαστάσεις μιας και πολλά μέρη της ιστορίας είναι προβολές animation. Έχει πολύ δυνατές χορογραφίες, που κάποιες φορές είναι ένα πάντρεμα χορευτή με κούκλα. Η παράσταση είναι ανανεωμένη, με καινούρια acts και animations.
Μέσα από την κάθε ιστορία που παρουσιάζεις, υπάρχουν θέματα που επιστρέφουν ή κάθε φορά ανανεώνονται; Ποιες είναι οι επιρροές σου;
Το 2006 κάναμε την πρώτη μας εμφάνιση με την παράσταση “Inversed World“. Το 2009 βγαίνει το δεύτερο μέρος το “Didi’s Son“ και το 2010 έρχεται το τελευταίο μέρος της τριλογίας το “Jealous”. Οι παραστάσεις που ακολούθησαν μετά την τριλογία ήταν εντελώς ανεξάρτητες θεματολογικά. Οι επιρροές μου δουλεύουν υποσυνείδητα μέσα στο μυαλό μου και κυρίως έρχονται από το χώρο του κινηματογράφου και σκηνοθετικά, αλλά και μουσικά.
Τι κρύβεται πίσω από το spooky όνομα “Dirty Granny Tales”;
Είμαστε παραμυθάδες. Τι πιο άμεσο από το να μας αντιπροσωπεύει η φιγούρα μιας γιαγιάς που λέει παραμύθια μπροστά από το τζάκι. Εμάς όμως τα παραμύθια μας είναι βρώμικα, όπως και η γριά που τα αφηγείται. Τα παραμύθια της δεν θα νανουρίσουν, αντιθέτως θα ξυπνήσουν τους εφιάλτες που είναι θαμμένοι μέσα μας.
“Horrified” το όνομα της metal μπάντας σου πριν δημιουργήσεις τους Dirty Granny Tales. Αυτή τη στιγμή ποιος είναι ο ρόλος σου στους Dirty Granny Tales;
Στους Horrified είχα αναλάβει το συνθετικό κομμάτι. Στους Dirty Granny Tales εκτός από τη σύνθεση της μουσικής, σκηνοθετώ τις παραστάσεις μας, γράφω την ιστορία, σχεδιάζω τους χαρακτήρες και το περιβάλλον, κάνω και κάποιες από τις κατασκευές, αλλά αυτό που μου τρώει ίσως και τον περισσότερο χρόνο είναι το animation. Ακούγεται σαν να κάνω τα πάντα, αλλά πίστεψέ με αυτά δεν είναι ούτε τα μισά. Είναι πολύ χρονοβόρο το χτίσιμο μιας παράστασης μας.
Και τα υπόλοιπα μέλη ρίχνουν την πινελιά τους και έτσι δένει το γλυκό. Ο Θάνος για παράδειγμα πέρα από το ρόλο του στη σκηνή έχει αναλάβει το τεχνικό κομμάτι, όπως επίσης έχει κάνει και πολλές κατασκευές. Η Εριφύλη κάνει και τις χορογραφίες. Η ομάδα μας έχει και κόσμο πίσω από το stage. O Γιώργος ο Πετράτος έχει αναλάβει την τεχνική επιμέλεια και τρέχει φώτα και τις προβολές κατά τη διάρκεια του show. Έχουμε και στα φώτα τον Σάκη Μπιρμπίλη σε κάποιες παραγωγές μας. Τελευταία όμως συνεργαζόμαστε με τον Αλέξανδρο Αλεξάνδρου. Και δεν είναι μόνο αυτοί. Οι παραγωγές μας είναι μεγάλες και λαμβάνοντας υπόψιν το γεγονός ότι είμαστε, όπως και να το κάνουμε, underground. Μας έχει βοηθήσει και κόσμος αφιλοκερδώς, κάτι το οποίο εκτιμώ βαθύτατα.
Οι Dirty Granny Tales δημιουργήθηκαν το 2006. Ποια ήταν η απήχηση των όσων παραστάσεων δώσατε μέχρι στιγμής στην Ελλάδα;
Πιστεύεις ότι το κοινό είναι τώρα ακόμα πιο έτοιμο και ανοιχτό ν’ αγκαλιάσει την ξεχωριστή δουλειά και, αν μπορούμε να την χαρακτηρίσουμε, dark θεματική σας;
Το feedback που έχουμε λάβει από το ελληνικό κοινό από το 2006 μας έχει δώσει το μεγαλύτερο κίνητρο να συνεχίσουμε. Ο Έλληνας έχει ανοιχτές τις πύλες της καρδιάς του και ρουφάει συναισθήματα. Είμαστε ένας λαός με αυθορμητισμό, οπότε ξέρουμε να αφήνουμε τον εαυτό μας ελεύθερο και να απολαμβάνουμε. Προσωπικά πιστεύω πως το κοινό που ξεσκονίζει με μια μαθηματική λογική ένα έργο, χάνει την ουσία. Γιατί σε τελική ανάλυση η τέχνη είναι μια μορφή υποσυνείδητης επικοινωνίας. Σίγουρα βέβαια μια μικρή χώρα σαν την δική μας είναι χωρισμένη σε μικρότερα target groups. Mε λίγα λόγια είναι χαζό πια να πιστεύουμε πως ο Έλληνας δεν έχει ανοιχτό το μυαλό του να δέχεται το καινούριο.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ:
Didi’s Son
των Dirty Granny Tales
από 09 έως 25 Μαρτίου 2018
για εννέα μόνο παραστάσεις
Ύστερα από 8 χρόνια απουσίας από τα ελληνικά stages, οι Dirty Granny Tales επιστρέφουν για να παρουσιάσουν στο θέατρο Σταθμός και για εννέα μοναδικές παραστάσεις, ανανεωμένη την κοκκινομάλλα πριγκίπισσά τους στο έργο Didi’s Son. Μία παράσταση που ξεχώρισε και διακρίθηκε σε διεθνή φεστιβάλ και θα περιοδεύσει σε διάφορα μέρη της Ελλάδας το Μάρτιο του 2018 δοσμένη μέσα από μία άλλη οπτική γωνία και εμπλουτισμένη με καινούργια acts on stage και animations.
Η παράσταση Didi’s Son των Dirth Granny Tales xαρακτηρίστηκε ως η καλύτερη παρουσία στο μεγαλύτερο φεστιβάλ της Σμύρνης, έδωσε στο σχήμα ρόλο headliner μετά από την πρώτη τους εμφάνιση στη Ρουμανία, πέτυχε ρεκόρ εισιτηρίων στο English Theater of Berlin, τρεις sold out παραστάσεις στο Ιnternational Performing Art Festival στο Bergen της Νορβηγίας κ.ό.κ.
Τα «σκοτεινά παραμύθια της βρώμικης γριάς» είναι ένας συνδυασμός ζωντανής ακουστικής μουσικής, κουκλοθεάτρου, χορού και animation projection με έντονες επιρροές από Tim Burton και The Residents, όπως επίσης και από Μάνο Χατζιδάκι, David Bowie, Black Metal, progressive psychedelic rock. Σύγχρονος χορός που εντάσσει κούκλες και κινήσεις με κοστούμια θυμίζοντας πολλές φορές Japanese Gothic Theater.
Το Didi’s Son πραγματεύεται την ερωτική έλξη του παραμυθά με την πρωταγωνίστρια του έργου του. Ο καρπός του έρωτά τους θα φέρει στον φανταστικό κόσμο έναν απόγονο ο οποίος δεν ανήκει εκεί, ούτε όμως στον δικό μας κόσμο. Είναι μισός φανταστικός και μισός αληθινός.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σύνθεση /σκηνοθεσία/ σχεδιασμός κοστουμιών και χαρακτήρων/κείμενο/ animation: Σταύρος Μητρόπουλος,
Χορογραφίες: Εριφύλη Δαφέρμου
Σχεδιασμός φώτων: Αλέξης Αλεξάνδρου
Κατασκευές κούκλων: Δημήτρης Στάμου
Τεχνική επιμέλεια: Θάνος Μητρόπουλος, Γιώργος Πετράτος,
Στίχοι: Χάρης Λόξας
Παίζουν:
Στο ρόλο του Mouldbreath (κιθάρα, μαντολίνο, φωνή): Σταύρος Μητρόπουλος
Στο ρόλο του Worm Eaten Vagus (μπάσο, πνευστά, μεταλλόφωνο, δεύτερη φωνή): Θάνος Μητρόπουλος
Στο ρόλο της Shake Teeth (πιάνο, δεύτερη φωνή): Χριστίνα Συριοπούλου,
Στο ρόλο του Heart Beat Zero (κρουστά): Mιχάλης Κασβίκης.
Χορός, χειρισμός κούκλας: Εριφύλη Δαφέρμου
Χειρισμός κούκλας: Σταύρος Ψιλάκης
Τrailer: https://www.youtube.com/watch?v=ljNP5Bu2LfQ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Πρεμιέρα: Παρασκευή, 9 Μαρτίου στις 23:00
Παραστάσεις: από Παρασκευή, 09 Μαρτίου 2018 έως 25 Μαρτίου 2018
Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Παρασκευή στις 23:00 , Σάββατο & Κυριακή στις 21:00
Εισιτήριο: 15€, Προπώληση: 12€
Διάρκεια: 75 λεπτά
Χώρος: Θέατρο Σταθμός
Διεύθυνση: Βίκτωρος Ουγκώ 55, Αθήνα (Μετρό Μεταξουργείο)
Τηλ.: 211 40 36 322
Προπώληση:
Προπώληση εισιτηρίων: Online: www.viva.gr
Τηλεφωνικά: 11876
Mobile app: VIVA wallet
Για να επικοινωνήσετε με το Θέατρο Σταθμός: info@sthatmostheatro.gr
Η ιστοσελίδα μας: http://stathmostheatro.gr/
Η σελίδα μας στο facebook: https://www.facebook.com/stathmostheatro/
Ακολουθήστε μας στο Instagram: https://www.instagram.com/theatro_stathmos/
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.