Αλήθεια τι ορίζεται κι από ποιον ως “επαγγελματικό” στη δημοσιογραφία;

Είναι ας πούμε επαγγελματικό να λογοκρίνεις τον συνεντευξιαζόμενο αν τα λεγόμενά του δεν ηχούν ευχάριστα στο στούντιο;

Είναι επαγγελματικό να σβήνεις τη φωνή σ’ ένα κάτοικο τη στιγμή που μεταφέρει την πραγματικότητα που εκτυλίσσεται μπροστά του, επειδή αυτή η πραγματικότητα θίγει την (αν) επάρκεια μιας κυβέρνησης;

Είναι επαγγελματικό να παίρνεις το μικρόφωνο από εκείνον που πλήττει την εικόνα μιας πολιτικής ηγεσίας την οποία θέλει να διαφυλάξει η ιδιοκτησία του μέσου που εργάζεσαι, διαφυλάσσοντας και προωθώντας έτσι τα δικά της συμφέροντα;

Είναι επαγγελματικό να επιτρέπεις ν΄ εμφανίζεται στον δημόσιο λόγο μόνο η πλευρά που κρατά τον κόσμο οριζοντιωμένο στον καναπέ και δεν συμβάλλει στη διαδικασία ν’ αναρωτηθεί τι θα μπορούσε και θα έπρεπε να γίνεται διαφορετικά;

Είναι επαγγελματικό να κάνει ο ρεπόρτερ σεξιστική προσέγγιση σε συνεντευξιαζόμενη, όπως συνέβη πρόσφατα με δημοσιογράφο του ΣΚΑΪ στα ρεπορτάζ των πρώτων δρομολογίων στα νησιά για το καλοκαίρι; Τότε που πλησίασε για δήλωση επιβάτρια, μετά από υπονοούμενο περί “πολύ καλού κόσμου που έμπαινε μέσα”, βαριαστεναγμούς “αχ αχ αχ” και ατάκες τύπου “κάτι βλέπω, κάτι βλέπω πάνω να το τσακώσω”.

Είναι επαγγελματικό να αναπαράγεις στερεότυπα και να εξυπηρετείς τα συμφέροντα ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ επαγγελματικό ν’ αγκαλιάζεις on camera και να κλαις πηγαία μ’ έναν άνθρωπο που χάνει στη στιγμή τη ζωή που κουβάλησε ως εδώ για δεκαετίες, ανήμπορος και αβοήθητος;

Μια ζωή σε αυτή τη δουλειά βλέπω να στοχοποείται το συναίσθημα ως αδυναμία και να προωθείται ως προσόν η γραβάτα, ο καθωσπρεπισμός κι η τυπική ψυχρή απόδοση της πραγματικότητας.

Όχι παιδιά. Υπάρχει και το άλλο. Το t-shirt κι η αγκαλιά. Που δεν αφαιρεί σε τίποτα από την ποιότητα του ρεπορτάζ. Αντίθετα όπως αποδείχτηκε με την Ευλαμπία Ρέβη ο κόσμος το εκτιμά πολύ παραπάνω κι εμπιστεύεται τη φωνή σου γιατί του τη δίνεις ακόμη κι όταν η δική του πνίγεται μέσα στην κάπνα της απόλυτης απελπισίας.

Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.

Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.

Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".

Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.

[fbcomments width="100%" count="off" num="5"]

About The Author

Γεννήθηκε και ζει στα Εξάρχεια. Αγαπά τους τοίχους τους, τους αγώνες και τους ανθρώπους τους. Του αρέσει να φωτογραφίζει και να γράφει για όσα δεν μπόρεσε να φωτογραφίσει. Κυκλοφορεί από τα εννιά του με μια εφημερίδα στο χέρι και συνεχίζει να γράφει σε μπλοκάκι στα ρεπορτάζ. Ακούει ό,τι μακριά πολύ μακριά μας ταξιδεύει και διαβάζει ό,τι του γυαλίσει στις βιτρίνες της Καλλιδρομίου, της Ζωοδόχου Πηγής και της Θεμιστοκλέους. Αγαπά τα νησιά και κάποτε θέλει να ζήσει σε ένα από αυτά. Μέχρι τότε, κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για μια διαφορετική δημοσιογραφία, με πολλά αυτοδιαχειριζόμενα 3point και γραφιάδες χωρίς περιορισμούς.

Related Posts