Η Λίνα Φούντογλου είναι ηθοποιός. Είναι απόφοιτη του Πανεπιστημίου Αθηνών τμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και αριστούχα απόφοιτη της Ανώτερης Δραματικής Σχολής Αθηνών Γ. Θεοδοσιάδη με την υποτροφία της σχολής. Έχει συνεργαστεί ως ηθοποιός με το Εθνικό Θέατρο, το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, διάφορα Δηπεθέ, και το ελεύθερο θέατρο. Ενδεικτικές παραστάσεις είναι: Μήδεια Σκην. Κάτια Γέρου, Το θαύμα της Άννυ Σάλιβαν Σκην. Νικαίτη Κοντούρη, Το Ξύπνημα της Άνοιξης Σκην. Αντώνης Μόργκαν, Χορεύοντας στη Λούνασα Σκην. Νικαίτη Κοντούρη, Το Τρίτο Κύμα Σκην. Νίκος Αρβανίτης. Το 2022 βραβεύτηκε για την ερμηνεία της στη μικρού μήκους ταινία Wolves ενώ το 2019 είχε βραβευτεί από την Unesco Πειραιώς και Νήσων για τη συνεισφορά της στην τέχνη και τον πολιτισμό. Διηύθυνε το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Πειραιά ως συνιδρύτρια και ηθοποιός της κινηματογραφικής ομάδας Nail.hitnrun. Έχει εκδώσει την ποιητική συλλογή «δημιουργικό μηδέν» μέρος της οποίας μεταφράστηκε στα γαλλικά από εκδοτικό οίκο και διατηρεί τη στήλη «απεριορίστων διαδρομών» ως ένα πείραμα επάνω στον γραπτό λόγο και την έκφραση όπως συνήθιζε να κάνει και ως μαθήτρια του ποιητή Νάνου Βαλαωρίτη.
Αυτό που νιώθουμε τον κόσμο επαρκή
Μόνο επειδή υπάρχει ο τάδε
Προδίδει -νομίζω- την αφέλεια του είδους μας
Λες για παράδειγμα "τι ωραία η ζωή
υπάρχει ο τάδε σε αυτήν, κι ας μην τον βλέπω"
Και αν σου πουν "...
Χειρόφρενο στα μάτια
Στακάτη σιωπή
Ευθεία για πάντα
Τίποτα δεν έχει αριστερά
Κάτι περίεργους δεξιά
με περιμένουν πρώτη
_______________________
Στροφή ευθεία
Πάλι ευθεία η στροφή
Δεν έχει εδώ αριστερά
...
Δεν πρέπει να γράψω λίγα
Δε γίνεται να γράψω λίγα
Να σε απασχολήσω για λίγα
Τρέφομαι από επιδερμικά κύτταρα των χειλιών μου
Αφήνω δίπλα το τσιγάρο κι ένα χαρτί παίρνει φωτιά
Μάλλον δεν είμαι έτοιμη ακόμη ν...
Και αν ζούσα το ΄40
δεν ήμουν πλάι στου Άρη το πλευρό
-όπως για τρία χρόνια πίστευα-
κι ήμουν αθώα, ανήλιαγη
και είχα ερωτευτεί
Θα ‘μουν με ‘σένα ερωτευμένη;
-σε ρωτώ-
Και το παιδί, θα το αναγνώριζες;
Α...
Ω! πόσο ευγνωμονώ την περιοχή Κομπάνι
Τη γέννησε, τη γλίτωσε, την έστειλε σε ΄μένα
Άσε να λέω πως ήμουν δίπλα της κι εγώ εκεί
Αυτής που αγάπησα σα να ΄μουν μάνα θέ μου
Ω! πόσο ευγνωμονώ τις νήσους Πίτκαιρ...
Το στέρνο μου
μέταλλο
Το πρόσωπό μου
μέταλλο
Τα μαλλιά μου
μέταλλο
Τα πόδια μου
μεταλλικά
Είναι υπέροχο
Ευχαριστώ
Είναι υπέροχα
Ευχαριστώ
Λίγες λέξεις προγραμματίστηκα
Συναισθήματα 1εκ 3χιλ 532
Βά...
Όταν ο Αντρέι συνάντησε τον Λαρς
και ο Ίνγκμαρ τον Τιμ
η Ευρώπη είχε αποδεχτεί το μαύρο
Άκομψα έριξε το λευκό της πέπλο
Τα ενίοτε γαλάζια μάτια της
που διαδέχονταν τα γαλάζια χείλη της
κάποιες φορές ακόμα...
Θα ήθελα να κατοικούσαμε μία ζωγραφιά
να μην γνωρίζαμε τόσες πολλές διαστάσεις
Όχι το βάθος, άρα και τον πόνο
Όχι το χρόνο, άρα και την α...
Θα ήθελα σε ξένο τόπο να είχε ζεστασιά
δικός μας κείθε περπατούσ...
Οι λέξεις μου τώρα έχουνε φτάσει
σε άλλη μητρόπολη αιωρούνται
με θέα τον Τάμεση ένα αγόρι τις διαβάζει
τώρα παρέα μαζί του θα κινούνται
Τις πέταγα απ’ τα δόντια τις χτυπούσα
ήταν με αγάπη για να τις χορτ...
I was a child at twelve
Dressed in pink, long hair
Summer day but clouds and rain
Nice time without pain
There was a boy so pale
wanted to tell me a fairytale
His mother was French
I said it to my friend...
Τώρα που έχω και αρσενικό γάτο
νιώθω κάπως σαν αγορομάνα.
Τον μεγαλώνω μόνη είναι αγνώστου πατρός
θέλω να πω δε θυμάμαι με ποιόν τον έκανα.
Αισθάνομαι λοιπόν πως θέλω να του απαντήσω τόσα
τη στιγμή που τον...
Τον απαξίωνα τον έρωτα
η δύναμή του είπα
δεν πιάνει μία
μπρος στο θάνατο
στην εξέγερση
στην ανιδιοτέλεια
στην αλληλεγγύη
στην αναρχία.
Κι όμως αχάριστη
ήμουν πάντα τόσο τυχερή.
Ερωτεύτηκα φορές πολλές...