Απεριορίστων (δια)δρομων

  Εν τέλει δεν είμαστε έργο θεατρικό επιτυχία σε αίθουσες, μεταθανάτια βραβεία Είμαστε μία εφαρμογή λογισμικού κάποιου ισχυρού άφυλου υποκειμένου Είμαστε μόνο κάποιου η εμμονή και η πραγματικότητα...

  Από τον Απρίλιο, έχω την τιμή να είμαι μαθήτρια του Νάνου Βαλαωρίτη. Κάνουμε αναγνώσεις, μου μιλάει για διάφορες τεχνικές του γραπτού λόγου, καλλιτεχνικά ρεύματα. Κρατάω σημειώσεις σαν δαιμονισμένη στ...

Ένα καντήλι αναμμένο καίγεται... Ένα κοτόπουλο πλάι ξεπαγώνει Δεν εχω δει πιο ενδιαφέρουσα λυπητερή εικόνα Πένθιμη Πένθος Πενθώ Μα ξέρεις, προσπαθώ με απλές λεξούλες που επιμένουν Λεξούλες ...

Οι πόρτες των δωματίων άρχισαν να χτυπάνε Το φως έσβηνε σε κάθε κλείσιμο των ματιών Είμαι σίγουρη, ήμουν κάτι γρύλιζε πίσω μου Αδημονούσε νά 'ρθει η κατάλληλη στιγμή Τρίζαν τα έπιπλα και το κεφάλι πίεζε Ή...

  Κάποιοι αρνήθηκαν μέχρις εσχάτων, πως υπάρχουμε ως μικροοργανισμοί απλώς επάνω σε ένα εύσχημο, εκ των πολλών του σύμπαντος, αρχίδι Που στροβιλίζεται εις μίαν αέναη καύλα Και στροβιλίζεται Έως σε...

  Κάθε μέρα Συναναστρέφομαι μελλοθάνατους Εξουσιάζομαι από μελλοθάνατους Γοητεύω μελλοθάνατους Αγαπάω μελλοθάνατους Που θα θαφτούν στο ίδιο χώμα Ενός μελλοθάνατου σώματος Που ονόμασ...

Εδώ Απ’ τα δεξιά και κάθετα στο στρώμα Έχει μία λακούβα ο δρόμος Μία λακούβα να με ήχο Που κάθε νύχτα γίνεται σπηλιά Και ξέρω πως πεθαίνει κόσμος Στην αρχή ακούω ένα βρνν και τ’ αυτοκίνητο γκαζώνει Πιθ...

Πιστεύω αν είχαμε το κεφάλι χαμηλά -όχι το βλέμμα μα το κρανίο όλο- αν ήτανε βαλμένο κάπου στα πόδια στα πέλματα κοντά -ίσα μη σέρνεται Πιστεύω θα είμασταν καλύτερα Αυτή η απόσταση απ’ το χώμα αυτή η δε...

Η χρόνια ανυπόφορη ασθένειά μας Η έλλειψη πέους Οι καλλιτέχνες νοσούν Όχι τόσο οι σκηνοθέτες Στο μέγιστο οι ηθοποιοί Οι κατήγοροι νοσούν Η πλειοψηφία του κόσμου νοσεί Στην Υστερία μας πάτησε ο καπιταλισμό...