Φαντασιώνω Λίνα Φούντογλου 12 Νοεμβρίου 2019 Απεριορίστων (δια)δρομών Μια μέρα οι σύμμαχοι θα κουραστούν θα βγούνε απ’τις κρυψώνες τους με τα χέρια τους ψηλά τα όπλα στο έδαφος παρατημένα Θα φοράνε περίεργα κοστούμια σαν το Σαρλό μα θα είναι ξυπόλυτοι και με τα πέλματά τους...
Πόλη μέγγενη από ατσάλι Λίνα Φούντογλου 15 Οκτωβρίου 2019 Απεριορίστων (δια)δρομών Με κούρασαν οι ψυχικές ασθένειές τους Με κούρασαν τα ξερά αντίο τους που με γεμίζουν αγωνία για το αν θα πέσουν σήμερα στις γραμμές του ηλεκτρικού Με κούρασαν τα λερωμένα πόδια τους Με κούρασαν τα βρωμόνερα...
Κολασηεργώ Λίνα Φούντογλου 26 Ιουνίου 2018 Απεριορίστων (δια)δρομών Εν τέλει δεν είμαστε έργο θεατρικό επιτυχία σε αίθουσες, μεταθανάτια βραβεία Είμαστε μία εφαρμογή λογισμικού κάποιου ισχυρού άφυλου υποκειμένου Είμαστε μόνο κάποιου η εμμονή και η πραγματικότητα...
Σπουδάζω Νάνο Βαλαωρίτη Λίνα Φούντογλου 5 Ιουνίου 2018 Απεριορίστων (δια)δρομών Από τον Απρίλιο, έχω την τιμή να είμαι μαθήτρια του Νάνου Βαλαωρίτη. Κάνουμε αναγνώσεις, μου μιλάει για διάφορες τεχνικές του γραπτού λόγου, καλλιτεχνικά ρεύματα. Κρατάω σημειώσεις σαν δαιμονισμένη στ...
Αποχωρίζομαι Λίνα Φούντογλου 17 Απριλίου 2018 Απεριορίστων (δια)δρομών Ένα καντήλι αναμμένο καίγεται... Ένα κοτόπουλο πλάι ξεπαγώνει Δεν εχω δει πιο ενδιαφέρουσα λυπητερή εικόνα Πένθιμη Πένθος Πενθώ Μα ξέρεις, προσπαθώ με απλές λεξούλες που επιμένουν Λεξούλες ...
Καρτερώ Λίνα Φούντογλου 27 Μαρτίου 2018 Απεριορίστων (δια)δρομών Οι πόρτες των δωματίων άρχισαν να χτυπάνε Το φως έσβηνε σε κάθε κλείσιμο των ματιών Είμαι σίγουρη, ήμουν κάτι γρύλιζε πίσω μου Αδημονούσε νά 'ρθει η κατάλληλη στιγμή Τρίζαν τα έπιπλα και το κεφάλι πίεζε Ή...
Οι πύρινοι Λίνα Φούντογλου 5 Δεκεμβρίου 2017 Απεριορίστων (δια)δρομών Θα ‘ρθει μια μέρα που η γη θα ενωθεί με τον ήλιο θα λιώσει θα γίνει μία μόνο απ’ τις φλόγες του. κι εμείς τότε μόνο πυρετό θα έχουμε ανεβάσει. τη συνηθίσαμε τη φωτιά τόσα χρόνια ζ...
Προλέγω Λίνα Φούντογλου 28 Νοεμβρίου 2017 Απεριορίστων (δια)δρομών Κάποιοι αρνήθηκαν μέχρις εσχάτων, πως υπάρχουμε ως μικροοργανισμοί απλώς επάνω σε ένα εύσχημο, εκ των πολλών του σύμπαντος, αρχίδι Που στροβιλίζεται εις μίαν αέναη καύλα Και στροβιλίζεται Έως σε...
Γειώνω Λίνα Φούντογλου 19 Σεπτεμβρίου 2017 Απεριορίστων (δια)δρομών Κάθε μέρα Συναναστρέφομαι μελλοθάνατους Εξουσιάζομαι από μελλοθάνατους Γοητεύω μελλοθάνατους Αγαπάω μελλοθάνατους Που θα θαφτούν στο ίδιο χώμα Ενός μελλοθάνατου σώματος Που ονόμασ...
Γνωρίζω Λίνα Φούντογλου 12 Σεπτεμβρίου 2017 Απεριορίστων (δια)δρομών Εδώ Απ’ τα δεξιά και κάθετα στο στρώμα Έχει μία λακούβα ο δρόμος Μία λακούβα να με ήχο Που κάθε νύχτα γίνεται σπηλιά Και ξέρω πως πεθαίνει κόσμος Στην αρχή ακούω ένα βρνν και τ’ αυτοκίνητο γκαζώνει Πιθ...
Πιστεύω Λίνα Φούντογλου 11 Ιουλίου 2017 Απεριορίστων (δια)δρομών Πιστεύω αν είχαμε το κεφάλι χαμηλά -όχι το βλέμμα μα το κρανίο όλο- αν ήτανε βαλμένο κάπου στα πόδια στα πέλματα κοντά -ίσα μη σέρνεται Πιστεύω θα είμασταν καλύτερα Αυτή η απόσταση απ’ το χώμα αυτή η δε...
Θεραπεύω Λίνα Φούντογλου 20 Ιουνίου 2017 Απεριορίστων (δια)δρομών Η χρόνια ανυπόφορη ασθένειά μας Η έλλειψη πέους Οι καλλιτέχνες νοσούν Όχι τόσο οι σκηνοθέτες Στο μέγιστο οι ηθοποιοί Οι κατήγοροι νοσούν Η πλειοψηφία του κόσμου νοσεί Στην Υστερία μας πάτησε ο καπιταλισμό...
