του Λευτέρη Μπάιλα
Γύρισε προς το μέρος της Αδεμόνης και ξαφνιασμένος ανακάλυψε ότι βρισκόταν σε απόσταση αναπνοής από το παραμορφωμένο πρόσωπο του αδελφού του. Διάφορα μικρά πλάσματα του βυθού, φα...
του Λευτέρη Μπάιλα
Ήταν η κοφτή απάντηση που πήρε.
Φτάνοντας στον φάρο, η Αδεμόνη μπήκε μέσα πρώτη χωρίς καν να ρωτήσει ή να περιμένει τον οικοδεσπότη να την προσκαλέσει. Ο Πέτρος στάθηκε για λίγο και κοίταξε...
του Λευτέρη Μπάιλα
Πέτρος σταμάτησε να μιλάει. Το παρελθόν απέμεινε μια παγωμένη εικόνα που άρχισε σιγά σιγά να ξεθωριάζει. Ένιωθε ένα αμυδρό φως να περνάει μπροστά του κατά διαστήματα. Ήταν το φως του φάρου...
του Λευτέρη Μπάιλα
Ο Πέτρος άρχισε να διηγείται σαν να μην υπήρχε άλλος γύρω του. Σαν να μιλούσε στον εαυτό του. Όσα ανήκαν στο παρόν, χάθηκαν. Μαζί και το σώμα του. Το μόνο που απέμεινε ήταν η φωνή του να γ...
Του Λευτέρη Μπάιλα
Όλα αυτά δεν είχαν καμία σημασία πλέον. Σύντομα θα ξανά έμενε μόνος και η Αγγελική θα ήταν μια ευχάριστη ανάμνηση. Το καλύτερο που είχε να κάνει ήταν να περάσει καλά με αυτό που είχε εκείν...
Του Λευτέρη Μπάιλα
Εκείνος έδειξε τον δρόμο και η κοπέλα ακολούθησε αθόρυβα με τα γυμνά της πέλματα να χαϊδεύουν τα μαρμάρινα σκαλοπάτια και το λεπτό της φόρεμα να λικνίζεται ακολουθώντας την κίνησή της. Λίγ...
Του Λευτέρη Μπάιλα
Πέτρος κλώτσησε πίσω του την πόρτα και έκλεισε με πάταγο. Χωρίς να χάνει χρόνο ανέβηκε της σκάλες και μπήκε στο δωμάτιο συντήρησης. Ο σκύλος πετάχτηκε πάνω τρομαγμένος από τον απότομο τρόπο ...
Του Λευτέρη Μπάιλα
Έτσι άρχισε να περνά ο καιρός στο νησί. Οι δουλειές που έβρισκε να κάνει ο Πέτρος κάθε μέρα ήταν αναπάντεχα αρκετές και τον κρατούσαν απασχολημένο. Κάθε πρωί που έβγαινε με τον σκύλο απ’ τ...
του Λευτέρη Μπάιλα
Ο Νικολιός κοντοστάθηκε. Έκανε να μιλήσει μα το μετάνιωσε. Μετά το πήρε απόφαση.
“Ξέρεις..καμιά φορά η μοναξιά, βαράει κατακέφαλα. Πειράζει το μυαλό του ανθρώπου. Υπάρχουν φορές που χάνει τ...
του Λευτέρη Μπάιλα
Το εσωτερικό του κτηρίου αποτελούταν από τέσσερα δωμάτια συμμετρικά κατανεμημένα, γύρω από έναν κύκλο που όριζε η βάση του κυλινδρικού στελέχους του φάρου. Τα τρία απ’ αυτά, ήταν υπνοδωμάτια...
του Λευτέρη Μπάιλα
αθώς ο Δράκος πλεύριζε την μικρή προβλήτα στα Δυτικά του νησιού, το Σκαλάκι όπως το έλεγαν, ο Πέτρος σάλταρε απ’ το καΐκι για να πιάσει τον κάβο. Τον έδεσε σε μια μικρή δέστρα που υπήρχε πάν...
του Λευτέρη Μπάιλα
Ο Πέτρος που τόση ώρα άκουγε με προσοχή, βγήκε απ’ το λήθαργό του.
“Τί είναι όμως όλα αυτά, τότε γέρο;”
Έδειξε γύρω του.
“Τα βουνά, οι πέτρες, τα σύννεφα; Όλα αυτά που δεν έχουν ζωή; Πο...