Δεν το κρύβω. Οι επίλογοι ποτέ δεν ήταν το φόρτε μου. Ένιωθα πως όλα όσα ήθελα να πω, είχαν εκφραστεί νωρίτερα, οπότε αναρωτιόμουν σχετικά με την χρησιμότητα της ανακεφαλαίωσης. Άλλωστε, έλεγα από μέσα μου “δεν γράφω κάποιου είδους εκπαιδευτικό βιβλίο. Εκεί μάλιστα, η επανάληψη κρίνεται επιβεβλημένη”.

Από την άλλη μεριά, έστω και αν το συνειδητοποιώ αυτή τη στιγμή, που γράφω αυτές τις αράδες, διαπιστώνω πως δεν μου άρεσε ποτέ να αφήνω έναν κύκλο ημιτελή. Ως εκ τούτου θα ήταν αντίθετο στις συνήθειες μου, να ολοκληρωθεί ένα μεγάλο κεφάλαιο για το 3pointmagazine.gr και απλώς να αρκεστούμε συνολικά ως περιοδικό σε κάποια σκόρπια ευχαριστώ μέσω του Facebook και λοιπών μέσων κοινωνική δικτύωσης. Ούτε όμως η προσωπική επαφή θα μπορούσε να είναι αρκετή. Χρειαζόταν κάτι παραπάνω.

Και αυτό διότι όταν οι ιστορίες του Βαγγέλη Μαρκαντώνη έφτασαν στο τέλος τους, ένιωσα πως μόλις είχαν πάρει μαζί τους την πρώτη μας αγωνία (για το αν θα δεχόταν την πρόταση μας), την πρώτη μας μεγάλη χαρά (που εν τέλει τη δέχτηκε!) και τη γεύση της επίτευξης ενός στόχου, αυτού που ήταν το να δοκιμάσουμε κάτι διαφορετικό στα ιντερνετικά χωράφια και να τύχει μίας σεβαστής αποδοχής (όπερ και εγένετο).

Αισθάνθηκα ότι το κοντέρ μας πλέον δεν ήταν άδειο από χιλιόμετρα, αλλά ότι αντιθέτως τρέχει ασταμάτητα και είχε φροντίσει να καταγράψει στα παρθενικά του βήματα, μία από τις πλέον γοητευτικές, ενδιαφέρουσες και συνάμα ανατρεπτικές διαδρομές.

Σαν τώρα θυμάμαι να ρωτάω τον Μιχάλη, σε ποιον θα ανέθετε καθήκοντα εξωτερικής στήλης, αν βρισκόταν στη θέση μου. Μία στήλη δηλαδή που απαιτεί το ιδιαίτερο, το ξεχωριστό, το διαφορετικό από τις υπόλοιπες.

Χωρίς δεύτερη σκέψη μου έδωσε μία απάντηση, που καθυστέρησα η αλήθεια είναι να επεξεργαστώ, κυρίως επειδή πάντοτε λειτουργούσα πάνω στη βάση του αυθόρμητου. Όταν λοιπόν σαν κεραυνός εν αιθρία, ή σαν το λαμπάκι που ανάβει όταν έχουν κάποια λαμπρή ιδέα τα καρτούν, συνειδητοποίησα πως η “Ξενη Γη”, έμοιαζε με ένα σεντούκι, που αν το άνοιγες θα έβρισκες πληθώρα διαμαντιών, αποφάσισα να κάνω πράξη τη συμβουλή του Μιχάλη. Είχε δίκιο…

Θυμόμουν ακόμα, ότι μας είχε αποκαλύψει σε συνέντευξη του πως οι διηγήσεις που συνόδευαν τις άλλοτε απαλές, άλλοτε περισσότερο δυναμικές μελωδίες του πρώτου προσωπικού του δίσκου αποτελούσαν ένα κράμα αληθινών γεγονότων και φανταστικών σκέψεων του δημιουργού τους.

Τι καλύτερο λοιπόν, από την μεταφορά ενός βιβλίου στο ίντερνετ; Το παλιό έρχεται σε επαφή με το νέο. Και από τη στιγμή που ούτως η άλλως το περιοδικό μας, θέλησε εξ΄αρχής να στηριχθεί σε ρομαντικά θεμέλια, η επιλογή αυτή ενίσχυσε ακόμα περισσότερο τη διαμόρφωση της ταυτότητας μας.

Ευχαριστώ από καρδιάς τον Βαγγέλη για την εμπιστοσύνη που μας έδειξε και για τον κόπο του, παρά το ομολογουμένως πυκνό από υποχρεώσεις πρόγραμμα του. Τον ευχαριστώ για τις συζητήσεις, τις συμβουλές, τα λόγια που σε βοηθούν να προχωρήσεις ένα βήμα παραπέρα και να σκαρφιστείς νέους τρόπους για να κάνεις κάτι πραγματικά καλύτερα.Τον ευχαριστώ που ήταν ευθύς, εξαιρετικά συνεπής και γεμάτος από ιδέες. Τον ευχαριστώ που παρέσυρε το νου μου στα δύσκολα και θυμήθηκα πως είναι να είσαι παιδί, θέλοντας να χαθείς στα μονοπάτια όπου τα πάντα μοιάζουν τεράστια, τα πάντα μοιάζουν εφικτά, τα πάντα μοιάζουν αναστρέψιμα. Τον ευχαριστώ που επιβιβάστηκε μαζί μας σε ένα πλοίο που έδειχνε όλο να φτάνει και πότε δεν έπιανε λιμάνι, μέχρι που βρεθήκαμε στο κατάστρωμα του και δεν καταλάβαμε το πότε, το πως…

Τελικά το ευχαριστώ είναι λίγο…

Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.

Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.

Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".

Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.

[fbcomments width="100%" count="off" num="5"]

About The Author

Γεννήθηκε και ζει στα Εξάρχεια. Αγαπά τους τοίχους τους, τους αγώνες και τους ανθρώπους τους. Του αρέσει να φωτογραφίζει και να γράφει για όσα δεν μπόρεσε να φωτογραφίσει. Κυκλοφορεί από τα εννιά του με μια εφημερίδα στο χέρι και συνεχίζει να γράφει σε μπλοκάκι στα ρεπορτάζ. Ακούει ό,τι μακριά πολύ μακριά μας ταξιδεύει και διαβάζει ό,τι του γυαλίσει στις βιτρίνες της Καλλιδρομίου, της Ζωοδόχου Πηγής και της Θεμιστοκλέους. Αγαπά τα νησιά και κάποτε θέλει να ζήσει σε ένα από αυτά. Μέχρι τότε, κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για μια διαφορετική δημοσιογραφία, με πολλά αυτοδιαχειριζόμενα 3point και γραφιάδες χωρίς περιορισμούς.

Related Posts