O Απρίλιος φαίνεται να αποτελεί “καταραμένο ” μήνα όχι μόνο για τη μουσική αλλά εν γένει για τις τέχνες και τον πολιτισμό σε παγκόσμιο επίπεδο. Η 23η Απριλίου πήρε μαζί της δύο πολύ σημαντικούς ανθρώπους που διατηρούν από κοινού την ιδιότητα του ποιητή και του θεατρικού συγγραφέα, μαζί με πολλά άλλα χαρίσματα που φαίνεται να τους δόθηκαν τόσο απλόχερα όσο σε λίγους ακόμη.
Ο λόγος για τον Ουίλιαμ Σαίξπηρ,ένας από τους σημαντικότερους Άγγλους συγγραφείς και για τον Μιγκέλ ντε Θερβάντες, ο Ισπανός λογοτέχνης που το δημιούργημα του “Ο ευφάνταστος ευπατρίδης Δον Κιχώτης της Μάντσα” θεωρείται ορόσημο στη ιστορία της παγκόσμιας λογοτεχνίας .Δύο σπουδαίες προσωπικότητες “έφυγαν ¨την ίδια μέρα αλλά η παρακαταθήκη που άφησαν πίσω τους έχει μείνει ανεξίτηλη στο χρόνο και έχει επηρεάσει πολλούς σύγχρονους τους.
Η ακριβής ημερομηνία γέννησης του Ουίλιαμ Σαίξπηρ δεν έχει οριστεί με σιγουριά μέχρι και σήμερα. Μεγάλωσε στην πόλη του Στάνφορντ και φοίτησε σε ένα από τα “καλά” σχολεία της εποχής. Οι γονείς τους ήταν εύποροι και ο ίδιος σαν παιδί δεν αντιμετώπιζε οικονομικά προβλήματα. Έχοντας λύσει λοιπόν το βιοποριστικό πρόβλημα ήταν αφοσιωμένος στα βιβλία και διέφερε κάπως από τους συμμαθητές του. Κατανάλωνε πολλές ώρες την ημέρα μελετώντας,τότε η συγγραφή δεν αποτελούσε ακόμη την αγαπημένη του συνήθεια.
Μεγαλώνοντας, έχοντας την εύνοια της βασίλισσας Ελισάβετ Α’ μαζί με την θεατρική του ομάδα έδινε πολλές παραστάσεις μπροστά στη βασιλική αυλή. Το ταλέντο του τον έκανε να ξεχωρίζει από πολύ μικρή ηλικία. Μετά το θάνατο της βασίλισσας Ελισάβετ,τον θρόνο πήρε ο Ιάκωβος Α’,που για καλή τύχη του Σαίξπηρ ήταν ιδιαίτερα φιλομαθής και αγαπούσε τις τέχνες. Οι παραστάσεις που έδινε στην αυλή συνεχίστηκαν με εξίσου αν όχι μεγαλύτερη επιτυχία,ενώ παράλληλα τα πρώτα του έργα άρχιζαν να δημοσιεύονται από το 1554,όταν δηλαδή ο Σαίξπηρ ήταν 30 χρονών.
Η ακμή της καριέρας του φαίνεται να τελειώνει αρκετά σύντομα έχοντας συγγράψει όμως κάποια από τα αριστουργήματα του θεάτρου παγκοσμίως. Από το 1606 και μετά σταδιακά εγκαταλείπει την αγαπημένη του συνήθεια και μετά από ακριβώς 10 χρόνια βρίσκεται νεκρός σε ηλικία μόλις 53 ετών
Τα έργα του είναι αρκετά δύσκολο να χρονολογηθούν και αυτό που προκαλεί εντύπωση μέχρι και σήμερα είναι ότι τα κατάφερνε εξαιρετικά και στο δράμα και στη τραγωδία αλλά και στην κωμωδία. Ο,τι καταπιανόταν σαν να μετατρεπόταν σε “χρυσάφι”.Το πρώτο του επίσημα καταγεγραμμένο έργο αποτελεί “ο Ριχάρδος Γ” ενώ το τελευταίο ο “Περικλης”.
Κάποιες από τις σπουδαίες δημιουργίες του αποτελούν τα πασίγνωστα “Ρωμαίος και Ιουλιέτα”, “ο Αμλετ”, και “το Όνειρο της Θερινής Νυκτός”.Από τη τραγωδία περνάει με μεγάλη ευελιξία σε πιο ρομαντικά δημιουργήματα και επιστρέφει στο δράμα σαν να να μην το είχε αφήσει ποτέ. Οι χαρακτήρες του σκιαγραφούνται πολύπλοκοι,πάντα με έντονη προσωπικότητα που έχουν την ιδιότητα να κεντρίζουν το ενδιαφέρον,ενώ οι διάλογοι είναι τόσο άρτια γραμμένοι που το κοινό ταυτίζεται και συμπάσχει με τα προβλήματα,τη χαρά και τη λύπη των ηρώων.
Στην Ισπανία τώρα και λίγα χρόνια πριν τη γέννηση του Ουίλιαμ Σαίξπηρ,το 1547 ένας εξίσου ταλαντούχος συγγραφέας γεννιέται σε μια μικρή πόλη κοντά στη Μαδρίτη, την Αλκάλά ντε Ενάρετ.Η ημερομηνία γέννησης επίσημα καταγράφεται ως η 29η Σεπτεμβρίου αλλά αμφισβητείται όπως και ο τόπος καταγωγής του. Πολλές ισπανικός πόλεις “διεκδικούσαν” τον ταλαντούχο Μιγκέλ.
Η ζωή του σκιαγραφείται πιο σκληροτράχηλη από αυτή του Σαίξπηρ. Εξάλλου η τέχνη του ποτέ δεν κατάφερε να του αποφέρει τα προς το ζην!Τα παιδικά του χρόνια δεν τον βρίσκουν σε κάποιο ακριβό σχολείο,αλλά σε μία διαρκής μετακίνηση από την μία πόλη της Ισπανίας στην άλλη λόγω του επαγγέλματος του πατέρα του. Σε Πανεπιστήμιο δεν κατάφερε να φοιτήσει,αλλά όπως αποδείχθηκε το ταλέντο και η φυσική του κλίση στη συγγραφή κειμένων ξέφευγε από την τυποποιημένη γνώση
Σε ηλικία 22 ετών μεταβαίνει στην Ιταλία,μία χώρα που μεγάλης σημασίας για την μετέπειτα εξέλιξη του πνευματικού αλλά και σωματικού του κόσμου .Η παρουσία του στην αυλή του οίκου του Τζόυλιο Ακουαβίβα αποτελεί και το πρώτο έρεισμα και η πρώτη ουσιαστική επαφή με την Αναγεννησιακή Τεχνη οποία στην πορεία θα τον επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό
Μετά από λίγους κιόλας μήνες αποφασίζει ότι η αυλική δεν είναι η ”τεχνη” του και δηλώνει συμμετοχή ώστε να υπηρετήσει το πεζικό σώμα του ισπανικού στρατού στην Νάπολη .Δίνει πολλές και κρίσιμες μάχες,ξεχωρίζει για το θάρρος και την αυτοθυσία του,Υπερασπιζόταν την πατρίδα με κάθε κόστος. Η μάχη έναντι του οθωμανικού στόλου στη Ναυμαχία της Ναυπάκτου θα του επιφέρει ένα πολύ σοβαρό τραυματισμό με αποτέλεσμα να χάσει το αριστερό του χέρι. Ο ίδιος όμως ποτέ δεν μετανιώνει αλλά αντίθετα δηλώνει υπερήφανος και εμπνέεται από τη συγκεκριμένη μεγαλειώδης μάχη.
Ο επαναπατρισμός τους στην Ισπανία κάθε άλλο παρά εύκολος θα μπορούσε να χαρακτηριστεί .Τα οικονομικά προβλήματα φαίνεται πνίγουν και τον ίδιο αλλά και το σπάνιο ταλέντο του. Παρ’ όλα αυτά καταφέρνει να εκδώσει το πρώτο του λογοτεχνικό έργο “Γαλάτεια” και μαζί με την έκδοση του ένας νέος πιο όμορφος κόσμος φαίνεται να “ανοίγει”.Υπογραφεί ένα συμβόλαιο συνεργασίας με θεατρικό επιχειρηματία και διανύει μια άκρως παραγωγική περίοδο,που ωστόσο δεν κατάφερε να του αποφέρει την καταξίωση.
Η παλιά μίζερη οικονομικά ζωή φαίνεται να επιστρέφει και τα οικονομικά προβλήματα τον οδηγούν στη φυλακή. Ένα γεγονός που σίγουρα εξελίχθηκε πολύ πιο θετικά από το αναμενόμενο καθώς εκείνη την περίοδο συλλαμβάνει το αριστούργημα του “Δον Κιχώτη” που έμελλε έστω και καθυστερημένα να φανερώσει το πηγαίο του ταλέντο και την φαντασία του που κάλπαζε πέρα από τα συνηθισμένα,χωρίς όμως να λύσει τα οικονομικά του προβλήματα.
Το 1615 εκδίδει και το δεύτερο μέρος του έργου και ένα χρόνο μετά,στις 23 Απριλίου το 1616 αφήνει την τελευταία του πνοή περνώντας όμως στην ιστορία σαν ένας από τους σπουδαιότερους λογοτέχνες. Ο ήρωας του “Δον Κιχώτης” εξάλλου ζει μέσα από τη φαντασία όλων όσων διαβάζουν τα βιβλία του και αποτελεί πλέον ως ένας από του πιο αναγνωρισμένους και αξιοπερίεργους ήρωες της λογοτεχνίας.
Είναι ομολογουμένως περίεργο πως η τύχη συνδέει κάποια γεγονότα με τέτοιο μαγικό τρόπο. Δύο από τους σπουδαιότερους συγγραφείς,ο Ουίλιαμ Σαίξπηρ και ο Μιγκέλ ντε Θερβάντες, έφυγαν από τη ζωή ακριβώς την ΄ίδια μέρα . Έζησαν ολωσδιόλου διαφορετικές ζωές αλλά κατάφεραν να καταξιωθούν και να αναγνωριστούν έστω και μετά θανάτου. Ο “Ρωμαίος και η Ιουλιέτα” αποτελεί εξάλλου ακόμα και σήμερα έναν ύμνο του απόλυτου έρωτα ενώ ο Δον Κιχώτης φαντάζει πιο σύγχρονος από ποτέ. Δύο ταλαντούχοι άνθρωποι που έζησαν πολλά χρόνια πριν αλλά όμοιοι τους είναι δύσκολο να βρεθούν!
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.