Ρεπορτάζ των Κώστα Παπαντωνίου και Χριστιάνας Βουκελάτου
Έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε έντονο ανταγωνισμό μεταξύ των μαγαζιών, ιδίως όταν βρίσκονται στον ίδιο δρόμο και έχουν το ίδιο target group πελατών. Στον πεζόδρομο της Κωλέττη στα Εξάρχεια όμως, η κατάσταση διαφέρει.
Το καταλάβαμε πρώτη φορά πριν 2,5 χρόνια, Χριστούγεννα, όταν από κοινού οι μαγαζάτορες συνδιοργάνωσαν σειρά συναυλιών, που έφερε πολύ κόσμο και ζωντάνια στη γειτονιά. Η πρωτοβουλία τους τότε ήταν μια εικόνα από το μέλλον. Την προηγούμενη εβδομάδα, ο πεζόδρομος της Κωλέττη είχε ξανά event, στο πλαίσιο φεστιβάλ διαρκείας που θα γίνεται κάθε Τετάρτη απογευματάκι προς βράδυ.
Η ανταπόκριση του κόσμου ήταν από την πρώτη φορά εντυπωσιακή. Γεγονός που ενθάρρυνε τους συντελεστές-μαγαζάτορες ώστε να ανανεώσουν το ραντεβού τους για απόψε. Σλόγκαν τους: «Να γίνουμε όλοι μια παρέα».
Όπως σε όλη τη χώρα, έτσι και στην Κωλέττη τα σημάδια της κρίσης είναι εμφανή. «Τον χειμώνα δεν πατούσε άνθρωπος, λες και είχαν αδειάσει τα Εξάρχεια», λέει η Στέλλα από το Revolt, μπαράκι που φημίζεται για τα κοκτέιλ του και είναι από τα πιο παλιά στον πεζόδρομο, καθότι είναι ανοικτό από το 2001. Τη δύσκολη κατάσταση επιβεβαιώνει η Κατερίνα από το συνεταιριστικό, χωρίς αφεντικά και υπαλλήλους δηλαδή, Sepia Art Café. «Συχνάζω στην περιοχή πριν πάρουμε το Sepia και θυμάμαι να γίνεται πανικός. Η κατάσταση έχει πέσει πολύ. Είμαστε και όλοι φθηνοί, δεν ξέρουμε πώς να προσεγγίσουμε τον κόσμο». Πανικός μπορεί να γίνεται και τώρα ορισμένες φορές, όμως όπως τονίζει η Στέλλα τα γεμάτα καμιά φορά τραπέζια δεν πρέπει να ξεγελούν. «Ο κόσμος θα πάρει μια φορά κάτι και τέλος». Δυσκολεύεται να θυμηθεί πότε πήγε τελευταία φορά καλά η χρονιά για το μαγαζί. «Μάλλον πρέπει να πάμε μια πενταετία πίσω».
Η λιγότερη πελατεία και τα λιγότερα έσοδα δεν αποτελούν αιτίες ώστε τα μαγαζιά να βρίσκονται στα μαχαίρια, αντίθετα αποτελεί την αφορμή για δημιουργία. «Δεν πετάμε ο ένας στον άλλο καρέκλες και να ανταγωνιζόμαστε ποιος θα αρπάξει τον πελάτη όπως συμβαίνει σε άλλες περιοχές», λέει ο Δημήτρης από τον Νάνο, όπου θα βρεις πάνω από 30 μάρκες μπύρας. Όπως υποστηρίζει «το φεστιβάλ είναι μια προσπάθεια που κάνουμε όλα τα μαγαζιά μαζί. Έχουμε καλές σχέσεις μεταξύ μας και προσπαθούμε να βοηθάμε ο ένας τον άλλο. Σκέψου ότι έχουμε λίγο πολύ τους ίδιους μαστόρους για τα μηχανήματά μας».
Παλιότερα, τα μαγαζιά είχαν ενωθεί ξανά για να αντιμετωπίσουν το εμπόριο ναρκωτικών, που έφτανε ακόμη και μπροστά στην πόρτα του σχολείου. Τα κατάφεραν, μετά από μεγάλη κινητοποίηση και σήμερα ο πεζόδρομος δεν παρουσιάζει την ίδια εικόνα εξαθλίωσης. Αντίθετα, ξεχωρίζει για τα παρτέρια και τα παγκάκια του, που με φροντίδα επιμελούνται όλοι μαζί.
Στο φεστιβάλ συμμετέχουν όλα μα όλα τα μαγαζιά του πεζόδρομου. Από το αγαπημένο σουβλατζίδικο Γιώργος και Μάνος μέχρι το Φαρμακείο και από τον Μαύρο Γάτο μέχρι τον Καραγκιόζη.
«Την ώρα του φεστιβάλ χαμηλώνουμε τις τιμές και δίνουμε ποτά σε πλαστικά ποτήρια ώστε ο κόσμος να κάθεται έξω και να παρακολουθεί τη συναυλία. Δεν μας νοιάζει ο κόσμος να περάσει από το δικό μας μαγαζί, αλλά να υπάρχει κίνηση», λέει ο Αντρέας από τους Πέντε Δρόμους, όπου έχουμε γευτεί το καλύτερο ικαριώτικο κρασί. Για πρωτοβουλία που κάνει δημιουργική και όμορφη την ατμόσφαιρα στον πεζόδρομο, έκανε λόγο η Ελμίρα από τον εκδοτικό οίκο Opera, από όπου και πήραμε το βιβλιαράκι «Η ιστορία ενός σαλιγκαριού, που ανακάλυψε τη σημασία της βραδύτητας» του Λουίς Σεπούλβεδα.
Στη προσπάθεια συμβάλλουν επίσης το γειτονικό μουσικό ωδείο Lab Music Education, όπως και το προβάδικο Studio Aux Music. «Υπάρχουν ένα σωρό μπάντες που δεν βρίσκουν χώρο να παίξουν. Αλλά ακόμη κι αν βρίσκουν, οι φίλοι της μπάντας που πάνε στο μαγαζί πληρώνουν τα μαλλιοκέφαλά τους και μετά δεν παίρνουν και φράγκο οι μπάντες. Εμείς λέμε λοιπόν στις μπάντες: Σου δίνουμε τη σκηνή έλα να παίξεις», αναφέρει ο Παναγιώτης από το Studio Aux Music.
Η αυξημένη κίνηση στον πεζόδρομο, μπορεί να τονώσει τα μαγαζιά, δεν είναι όμως ο βασικός λόγος που στήνουν το φεστιβάλ. Περισσότερο μεγάλη είναι η ανάγκη τους να αποδράσουν από τη ρουτίνα και να ακούσουν καλή μουσική. «Η ιδέα γεννήθηκε πάνω στις μπύρες, παρεΐστικα. Περνάμε εδώ όλη τη μέρα μας και θέλαμε να κάνουμε κάτι για να περάσουμε καλά”, λένε ο Στέφανος και ο Κώστας, που έχουν το ψιλικατζίδικο και το φαρμακείο αντίστοιχα.
«Είμαστε στην περιοχή που έβλεπες κάποτε στο δρόμο τον Άσιμο και τον Σιδηρόπουλο. Τα Εξάρχεια ήταν το κέντρο της ροκ», συνεχίζει ο Κώστας. Πιστό στην… παράδοση το μενού έχει απόψε γκαραζό-ψυχεδέλειες από τους Black Maze και ροκαμπίλια από τους Rhythm Blast. «Δεν θα περιοριστούμε μόνο στη ροκ, θέλουμε να ανοιχτούμε σε όλα τα είδη».
Όνειρο όλων είναι το φεστιβάλ να μεγαλώσει. Ο Στέφανος το πάει και ένα βήμα παραπέρα οραματιζόμενος τα Εξάρχεια ως «ένα μεγάλο live μαγαζί», όπου δρόμο παρά δρόμο θα παίζει και κάτι. Αν σκεφτεί κανείς το παζάρι της Τζαβέλλα, αλλά και τις κατά καιρούς αντίστοιχες πρωτοβουλίες των κατοίκων, τότε το όνειρο του Στέφανου δεν απέχει και πολύ ώστε να γίνει πραγματικότητα.
Περισσότερες πληροφορίες για το event εδώ.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.