“Κι όποιος είπε και του χρόνου θα εννοεί πως δεν τελειώσαμε φέτος”

Κλειώ Βλαχάκη
Ψιλο-λόγια
Κάθε χρόνο τέτοια μέρα στήνω μια σκηνή μπροστά μου. Μοναδικός θεατής της ζωής μου. Ένα ένα τα γεγονότα στέκουν για λίγα λεπτά και με αποχαιρετούν. Ανάθεμα κι αν ξέρω τίποτα! Περνώ από τα χρόνια πεισμωμένα, θυμω...

«H ύπαρξη είναι λερώνω τα χέρια μου, μπαίνω στη ζωή του άλλου»

Κλειώ Βλαχάκη
Ψιλο-λόγια
Δεκέμβρης, φώτα, «αγαπάω κι αδιαφορώ», εδώ και μέρες κολλημένο το μυαλό σ’ αυτό το τραγούδι, αποχαιρετισμοί, απώλειες, λιγότεροι τριγύρω, πού πάει η αγάπη όταν πεθαίνει, πόνος στον αυχένα. Κάθε φορά που πονάω θ...

«Εμείς οι δυο… κάτι αντίθετο απ’ την απάτη…»

Κλειώ Βλαχάκη
Ψιλο-λόγια
Οδηγώ και τραγουδώ. Θαρρώ πως χαμογελώ κιόλας. Κοιτάζομαι στον καθρέπτη του αυτοκινήτου. Έχω λόγο. Εδώ και μέρες δε νιώθω εκείνη τη γροθιά στο στομάχι. Εδώ και μέρες δεν είμαι το παιχνίδι που το πέταξαν στο πάτ...

“Γεννιέται ο κόσμος όταν φιλιούνται δυο…”

Κλειώ Βλαχάκη
Ψιλο-λόγια
Δευτέρα, Οκτώβρης, χρυσάνθεμα, παυσίπονο, παυσίλυπο, μούχρωμα, τσιγάρα αμέτρητα, αθετημένες υποσχέσεις, χαρμολύπη, μετακόμιση φίλων κι εγώ περνώ και παίρνω "ό,τι προαιρείσθαι". Αμετανόητος εραστής των ανθρώπων,...

«…Μην σε πείσω πως είμαι δυνατή. Εγώ αυτό θα κάνω. Εσύ μην πειστείς…»

Κλειώ Βλαχάκη
Ψιλο-λόγια
Τρίτη. Σεπτέμβρης. Φθινόπωρο. Χαρτιά στο πάτωμα, αδιόρθωτες ασκήσεις, βιβλία παντού, σκέψεις γραμμένες σε μικρά χαρτάκια ασυμμάζευτα, στίχοι πάνω στον τοίχο, συνθήματα στο μυαλό μου. Τρίτη. Λησμονημένες μέρε...

Βάλε παπούτσια

Κλειώ Βλαχάκη
Ψιλο-λόγια
Σάββατο  18 Αυγούστου. Μελτέμια. Σύννεφα. Κύματα. Κεφάλι βαρύ. Ονειρεύτηκα πως μπήκα σε ένα πλοίο. Χωρίς παπούτσια. Θυμήθηκα τη γιαγιά μου: "Βάλε παπούτσια. Θα κάμεις άσχημα πόδια." Πάντα παρατηρούσε τα πόδια τ...

«Πρόσεχε! Μην τρέχεις!»

Κλειώ Βλαχάκη
Ψιλο-λόγια
Παρασκευή. Εγερτήριο από εφιάλτη. Τριπλός ελληνικός. Πέντε τσιγάρα. Ο Τάπας στην πόρτα περιμένοντας τη βόλτα, ο Φέλιξ με αυθάδεια μπερδεμένος στα πόδια μου, τα τζιτζίκια υπενθυμίζοντας το σύντομο πέρασμα από τη...

«Ο χαμένος τα παίρνει όλα»

Κλειώ Βλαχάκη
Ψιλο-λόγια
Είναι μέρες και μέρες! Άλλες ακούς κομμάτια να σπάνε μέσα σου κι άλλες που νιώθεις πως κούμπωσαν πάλι και μπήκαν στη θέση τους. Εύκολη και δύσκολη η ζωή στον ορισμό της. Στην τσάντα μου έχω πάντα ταινία διπλ...

«Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι»

Κλειώ Βλαχάκη
Ψιλο-λόγια
Βρέθηκε εκεί ένα απόγευμα τη στιγμή της δύσης. Θυμήθηκε πως κάποτε πίστευε πως αυτό το χρώμα πρέπει να έχει ο θάνατος. Πορφυρό, άλικο, βαθύ σαν αίμα. Από εκείνο το βράχο έπαιρνε σάρκα και οστά και η μνήμη. Η μν...

«Αν σ’ αγαπήσω κι άλλο χάθηκες»*

Κλειώ Βλαχάκη
Ψιλο-λόγια
Θέλω να με δεις, όχι να με κοιτάξεις. Δεκάδες  μάτια έχουν πέσει πάνω μου και δεν είδαν τίποτα. Να μη σου πω τίποτα κι εσύ να τα καταλάβεις όλα. Μη με αφήνεις να νιώθω σαν καρέκλα, σαν τραπέζι, σαν σπίτι που το...

«Η μοίρα των ανθρώπων είναι ο θάνατος. Η μοίρα των θεών είναι η λήθη.»*

Κλειώ Βλαχάκη
Ψιλο-λόγια
Μόνο αυτός με κλονίζει έτσι. Πρόσωπα χλωμά, φιγούρες που σέρνουν αιώνες στην πλάτη, χέρια ρυτιδιασμένα, άνθρωποι που άσπρισαν τα μαλλιά τους σε ένα βράδυ. Με συγκλονίζει το «για πάντα» και το «ποτέ πια». Μόνο ε...

«Που πήγαιναν τα τρένα που όλο φεύγαν»

Κλειώ Βλαχάκη
Ψιλο-λόγια
Πενθώ τα χρόνια που έφυγαν και τα άλλα που θα ‘ρθουν με αδειανές καρέκλες και γεμάτα ποτήρια μνήμης «στην υγειά μας». Στην απουσία μετρά λάθος η αγάπη. Πενθώ τα χαμένα, τα ανείπωτα, τα ειπωμένα, τα χαλασμένα, ...