Για σένα! Μόνο για σένα γράφω ποιήματα
Χρόνια σ’ αγαπώ! Όλοι το ξέρουν και μόνο εσύ το αγνοείς. Το όνομα σου χαϊδεύει χιλιάδες αυτιά. Και ούτε μια φορά δεν κατάφερα να πάρω απόσταση ασφαλείας από σένα. Βλέπεις, όταν οι άνθρωποι μεγαλώνουμε...
«Παρακαλώ, γυναίκες, μην κλαίτε»*
Εφηβικά λευκώματα. Καταχωνιασμένες όλες οι ενοχές σε ένα ξύλινο κουτί που μυρίζει ψυχή. Βαμμένα νύχια σαν ουράνια τόξα σε δάχτυλα που χάιδεψαν εραστές, παιδιά, εγγόνια! Γυναίκες που έτρεξαν πιο γρήγορα από το κ...
«Το πιο βαθύ σκοτάδι είναι πριν την αυγή»
4.30 π.μ! Αυτή την ώρα πάντα κάτι συμβαίνει. Κάτι σπρώχνει τη μνήμη μου ετούτη τη χρονική στιγμή και σε φέρνω μπροστά.
Αστραπές, βροντές, κεραυνοί, σταγόνες! Μου γράφει ότι φοβάται. Της γράφω εκείνο που λέγα...
«Πάντα η ζωή κάνει αυτό που ξέρει…»
Ξύπνησα το πρωί μα δεν ήσουν δίπλα.
Είχες φτιάξει καφέ και μύριζε το σπίτι.
Παίζει η ζωή περίεργα παιχνίδια.
Ποιος κλέβει από τους δυο; Εκείνη ή εμείς;
Άνοιξα το ραδιόφωνο. Οι παλιές συνήθειες πιο δυνατές α...
«Μου’ γνεφε η καρδιά πάρε μυρωδιά το λάδι εδώ πως καίγεται και ζήσε το ταξίδι»
Τα σακατιλίκια της ζωής. Οι αναπηρίες που αφήνει ο χρόνος. Οι λυγμοί του έρωτα. Οι κοπετοί από το φευγιό των ανθρώπων μας. Αθύρματα όλοι μας στη βούληση του καιρού, της φυσικής μοίρας των πραγμάτων. Το φθαρτό. ...
Mηδένα προ του έρωτα μακάριζε
Τριπλός ελληνικός, μανταλάκι πάλι στα μαλλιά, πρωινό εγερτήριο από τις 5.00, η πιο μεγάλη νύχτα φευγάτη, οι μέρες που μεγαλώνουν, ένα ταξίδι στα "σκαριά", χειμώνας στην πόρτα μου κι εγώ ανέτοιμη για υποσχέσεις....
Αγαπημένο μου 2017!
Λυπάμαι που φεύγεις! Οι αναχωρήσεις μου επιβεβαίωναν πάντα την αίσθηση του προσωρινού. Προσωρινοί και αναλώσιμοι κι εμείς! Φοράμε ανθρώπους κατάσαρκα στα χρόνια που έρχονται και φεύγουν. Πίνουμε τις ...
“Ανώφελα κι ωραία να σκορπιστώ”*
Δευτέρα. Τις αγαπώ τις Δευτέρες. Έχουν μια ελπίδα αφετηρίας. Δευτέρα γεννήθηκα. Φθινοπωρινή. Η μάνα μου πάλευε να με κρατήσει κι άλλο. Εγώ βιαζόμουνα. Ήθελα άπλα.
Όταν ήμουν μικρή έπεφτα από το κρεβάτι. Τα βρά...
«Ένας μετανάστης και μια περιπλάνηση»
Είχαμε όλοι τις αγωνίες μας. Πάνω σε εκείνη τη σκηνή σχεδόν είκοσι χρόνια κοινής συνύπαρξης. Άνθρωποι που αποκαλούνται φίλοι! Έχεις ιδέα πόσο σημαντική είναι ετούτη η λέξη; Όχι λόγια που μοιάζουν με ανεμόσκαλες...
«Μια χούντα μας χρειάζεται»
Επταετία! Παράδεισος επίγειος! Ούτε νεκροί υπήρξαν, ούτε φυλακισμένοι, ούτε βασανισμένοι. Οι κραυγές που ακούγονταν από τα κρατητήρια τρυπούσαν τους τοίχους. Ψυχές ελεύθερες, σώματα πονεμένα!
«Μη μιλήσεις! Μ...
Λίστα μνήμης!
Να θυμηθώ να ξεσκονίσω τα βιβλία μου! Να διαβάσω όλες τις υπογραμμισμένες λέξεις που κάποτε με καθόρισαν κι έζησα «εκατό χρόνια μοναξιά». Ήρθε η στιγμή να βγω να παίξω..
Να θυμηθώ να ποτίσω εκείνη την αλόη π...
Ολομόναχοι μαζί
Κέντρο. Κυριακή μεσημέρι. Δικαιοσύνης, Καλοκαιρινού, 1821! Τρίστρατο. Ζέστη. Οκτώβρης. Ξεράθηκαν οι δρόμοι. Ξεράθηκαν οι άνθρωποι. Στέκουν εκεί, γυμνά κλαδιά, πεσμένα φύλλα. Χάσκουν ανοιχτά στόματα.
Η ζωή πο...