Δεύρο έξω
Της άρεσε η ιστορία για το Λάζαρο. Είχε ανάσταση, ζωή, "θάνατον πατήσας". Μεγάλη υπόθεση να καταπατήσεις το θάνατο! Όταν είσαι επτά χρόνων αντιλαμβάνεσαι μόνο τη ζωή. Η γιαγιά έλεγε: "Και χτύπησε το βράχο και ε...
«Σκοτώνει, πες μου, ο χωρισμός»*
Τα αγαπούσα πάντα τα καράβια. Όταν ήμουν μικρή για δώρο γενεθλίων αυτό ζητούσα από τον πατέρα μου. Μια βόλτα στο λιμάνι να δω τα καράβια να φεύγουν. Να σηκώνω τα χέρια ψηλά και να κουνάω τις παλάμες πέρα δώθε. ...
Οι καραμέλες
Πριν από ένα χρόνο μετακομίσαμε. Βρήκαμε ένα μικρότερο σπίτι με πιο λίγα δωμάτια και μικρά μπαλκόνια. Ο πατέρας μου λέει πως άμα φτιάξουν πάλι τα πράγματα θα γυρίσουμε στην παλιά μας γειτονιά και θα βλέπω τους ...
Οι προβλέψιμοι άνθρωποι
Αθυρόστομη πάντα αλλά με μεγάλες αλήθειες. Την εμπιστευόμουν απόλυτα. Την ακολουθούσα τυφλά. Αφουγκραζόμουν κάθε λέξη, κάθε ανάσα της. Ξέπνοη πήγαινε πέρα – δώθε σα βαρκούλα που τη νανουρίζουν τα κύματα. Φωτισμ...
«Γυναίκες της συγνώμης»
Για τη γιαγιά Αναστασία που φρόντιζε πάντα τους άλλους, που δεν είδε ποτέ τίποτα πέρα από το χωριό της, που ονειρευόταν τα βράδια ότι είναι πουλί και θα πετάξει.
Για τη θεία Άννα που ερωτεύτηκε το Γιάννη αλλ...
«Αν δε χωράς σ’ ένα σπασμένο κορμί»
Η γιαγιά μου έκανε πέντε παιδιά. Η μάνα μου η μικρότερη. Εγώ γνώρισα μόνο τα τέσσερα. Όταν πήγαινα στο σπίτι της υπήρχε πάντα μια μεγάλη κορνίζα στον τοίχο ενός παιδιού με άσπρα «κυριακάτικα» ρούχα και παιδικό ...
Τι εστί Έρως;
Έτσι μάθαμε την κλίση του ειμί πριν έρθουμε σε επαφή με τα αρχαία. Κόκκινο τετραδιάκι, στολισμένο με φωτογραφίες διάσημων όμορφων της εποχής, προσεγμένο και καλοδουλέμενο αφού πάντα υπόβοσκε ένας κρυφός διαγωνι...
Μάνα κι αν έρθουν οι φίλοι μου
Ήμουν 5 χρόνων. Θυμάμαι τον πατέρα μου να ξυπνάει τη μάνα μου. «Σήκω. Πέθανε ο Ξυλούρης.» Ιεροσυλία ο ύπνος σε τέτοιες στιγμές. Πετάχτηκα κι εγώ πάνω. Δεν ήθελα να κοιμηθώ άλλο. Πέθανε ο τραγουδιστής που ακούγα...
«Εγέρθητω»
Τι πράγμα κι αυτό να μεγαλώνεις κι αντί να γαληνεύεις μέσα σου να νιώθεις πως κολυμπάς σε μια μανιασμένη θάλασσα με θυμούς και αδικημένες ζωές! Ως πότε θα στάζει αίμα ο κόσμος;
Ξυπνάω το πρωί κι έχω την αίσθ...
Τα αδέρφια Τάδε!
Άκουγα την εκπομπή των παιδιών χθες. Αγαπημένη συνήθεια κάθε Τρίτη. Η Ηλέκτρα και ο Κώστας αφιέρωσαν δύο ώρες στην ποίηση. Ποιήματα που έγιναν τραγούδια από σπουδαίους συνθέτες. Θα μείνω σε μια αποκάλυψη της Ηλ...
Ο Τεμπονέρας ζει!
Στη μεγάλη κατάληψη του '90-'91 συμμετείχε και το δικό μας σχολείο. Το έλεγε η ψυχούλα μας κι ας ήταν στην επαρχία. Από τα πρώτα σχολεία που έκλεισαν και από τα τελευταία που άνοιξαν. Λύκειο Αρκαλοχωρίου! Αφορμ...
Το κουφάρι του τζίτζικα
Εδώ και μέρες δεν έχω μάτια. Δεν έχω αυτιά. Δεν έχω σώμα. Σαν άδειο παλτό σε κρεμάστρα με περιφέρω πότε από εδώ και πότε από εκεί. Ποιο είναι το εδώ μου; Ποιο είναι το εκεί μου; Δεν ενοχλώ τις λέξεις μου. Τις α...