Η Νίκη Μαυροειδή είναι πτυχιούχος του τμήματος «Ανώτερης Σερβιτορικής» και κάτοχος του εμπειρικού μεταπτυχιακού «Εργασία πίσω από την μπάρα και αλκοολισμός: Βίοι Παράλληλοι». Πρόκειται να υποβάλλει τη διατριβή της: «Δεν έπηξε το αφρόγαλα. Ε! και τι έγινε;». Ονειρεύεται ότι, όταν με το καλό, αποικιστεί ο πλανήτης Άρης και χτιστεί το πρώτο Θέατρο, θα γίνει η ισόβια πρωταγωνίστριά του.
O Podosfairofilus Hooliganus ανήκει σε μια από τις οικογένειες των θηλαστικών. Εντοπίζεται σε αρκετές περιοχές στην Ευρώπη, στην Αμερική και αλλού. Ενδιαφέρον προκαλεί η έντονη παρουσία του στον ελλαδικό χώρο.
Εγώ από μικρή ακόμα, από το νηπιαγωγείο αν θυμάμαι καλά, όταν με ρωτούσαν τι ήθελα να γίνω, χωρίς δεύτερη σκέψη απαντούσα: σερβιτόρα- μπουφετζού- μπαργούμαν- κηπουρός- “λογίστρια”- “ψυχαναλύτρια”- νταντά σκύλων. Βασικά, με λίγα λόγια, ήθελα να προσφέρω στο κοινωνικό σύνολο.
Μην θορυβείστε! Όλα αυτά είναι αποκύημα φαντασίας. Ενός βρώμικου, επικίνδυνου μυαλού. Τίποτα από όλα αυτά δε θα μπορούσε να λαμβάνει χώρα στην πολιτισμένη μας κοινωνία. Την τόσο ηθική, δίκαιη και φιλάνθρωπη.
Αυτή: Μην με πλησιάζεις γιατί θα πέσω από το μπαλκόνι! Σε είδα πως την κοίταζες!
Αυτός: Έλα μέσα, Μαρία μου, τρελάθηκες;
Αυτή: Ναι τρελάθηκα. Μη δει γυναικεία φούστα ο κύριος… Σου είπα μην πλησιάζεις. Θα πέσω!
Αυτός: Μα είμαστε στον πρώτο όροφο.
Αυτή: Ε, και τι θες για να ευχαριστηθείς ν' ανέβω στον πέμπτο;
Αυτός: Μαρία, έλα μέσα και σταμάτα να κάνεις σα μπέμπα γιατί…
Θέλω να εξελιχθείς στο καλύτερο που θα μπορούσες. Και δεν περιμένω τίποτα άλλο από εσένα παρά να είσαι ο εαυτός σου και να ζήσεις μια ευτυχισμένη ζωή. Και όταν νιώσεις ότι έχεις ζήσει αρκετά και έχεις την επιθυμία να μεταμορφωθείς σε κάτι διαφορετικό, θέλω να πιάσεις το χέρι μου και σιωπηλά να με αποχαιρετήσεις.
Φανταστείτε, μετά από 3.000 χρόνια, να έχετε πεθάνει –που θα έχετε πεθάνει, δυστυχώς- και το σώμα σας να εκτίθεται διατηρημένο στις προθήκες ενός μουσείου. Και σαν να μη φτάνει αυτό, κανείς να μην έχει την παραμικρή ιδέα για το ποιος ήσασταν. Η συναρπαστική ιστορία μιας ασυνήθιστης μούμιας.
Βαρέθηκες να μην ξέρεις ποια πραγματικά είσαι; Τριγυρνάς χαμένη στους δρόμους της ζωής σου, σαν να πρωταγωνιστείς σε ασπρόμαυρο video clip; Απελπίζεσαι, όταν είσαι "κάπως", και ως μόνη εξήγηση λαμβάνεις έναν ανάδρομο Ερμή; Τέλος πάντων, απάντησε τις ερωτήσεις του παρακάτω απλού τεστ και θα ανακαλύψεις ποια είναι η δική σου "προσωπική" ταμπέλα!
Ως εδώ τα ελαφρυντικά για σένα… Δεν ήξερα πώς μοιάζεις, ούτε καν μπορούσα να σε φανταστώ να ανεβαίνεις στο λεωφορείο για να πας στη δουλειά σου, να παίρνεις τσιγάρα από το περίπτερο, να φιλάς τα παιδιά σου πριν κοιμηθούν. Ώσπου σε γνώρισα.
Ωραία, την έκανες τη ζωάρα και τώρα; Δουλειά μ’ αυτό το πτυχίο δε θα βρεις. Στο συνεργείο δίπλα στον πατέρα σου, δε θες να πας να μάθεις τη δουλειά. Τι θα κάνεις για να ‘χουμε καλό ρώτημα; Τι με κοιτάς σα χάνος σε ρωτάω; Γι αυτό, βρε πουλάκι μου, σου το ξαναλέω και σκέψου το: πήγαινε να βρεις τον Κώστα, το συγχωριανό του πατέρα σου, που είναι εκεί χωμένος πασοκτζής
Ανεβαίνω την Ακαδημίας με το ποδήλατο. Είναι νωρίς το βράδυ. Είναι η ώρα που συναντιούνται στους δρόμους της Αθήνας, εκείνοι που τελείωσαν αργά τη δουλειά και εκείνοι που επιδίδονται νωρίς στη νύχτα. Ένα μεταίχμιο χρόνου.
Στις 6 Αυγούστου του 1945, οι Η.Π.Α. ρίχνουν την πρώτη ατομική βόμβα στη Χιροσίμα. Πολλοί μεταγενέστεροι καλλιτέχνες επηρεάστηκαν από αυτή την τεραστίων διαστάσεων ανθρωποκτονία και απέτισαν με το έργο τους φόρο τιμής στους νεκρούς. Το 3pointmagazine.gr παρουσιάζει τέσσερα έργα εμπνευσμένα από την ολέθρια καταστροφή της Χιροσίμα.