Αν κάποιος/α σοκάρεται ή προσβάλλεται με τα της θρησκείας, δεν έχει αίσθηση του χιούμορ και είναι θρησκόληπτος, παρακαλώ πολύ να αποφύγει να διαβάσει το παρακάτω άρθρο.
Αν έκανα ποτέ τατουάζ - καταφέρνοντας πρώτα να ξεπεράσω το ρίγος που με πιάνει μπροστά στον πόνο- θα έκανα έναν κύκλο. Έναν κύκλο που δεν θα κλείνει ποτέ.
Η Αθήνα δεν είναι η πόλη που γνώρισα.Η ζωή κυλούσε, με δυσκολίες βέβαια, αλλά κυλούσε. Και όταν η ζωή τσουλάει, απλώς την παίρνεις στο κατόπι. Τώρα, κάτι έχει αλλάξει.
Ο σχιζοειδής εαυτός ξαναβγαίνει στην επιφάνεια. Δεν υπάρχουν πάντα κλωστές. Δεν υπάρχει πια τύχη ή ατυχία.
Υπάρχει η Επιλογή. Μια Επιλογή κρέμεται από μια κλωστή.
Βαρέθηκα τις λέξεις, τις σκέψεις, τις α-βάσιμες θέσεις, τις υπερχρεωμένες υποσχέσεις. Ήθελα ζωντάνια, περηφάνια, στεφάνια, σιντριβάνια και ξεφτισμένα από έρωτα ντιβάνια.
Ο άνθρωπος της Δύσης θεωρείται πολιτισμένος..
Πάρα τα μεταμοντέρνα σπίτια, πίσω από τα κοστούμια και τις γόβες, παρά τους νόμους και τους κανόνες, πέρα από τους καλούς τρόπους του savoir vivre, παρά τα διαστημόπλοια και το σωματίδιο Higgs, κάπου κρύβεται ένας Κανίβαλος.
Τότε κατάλαβε, πως η ικανοποίηση της ώριμης γνώσης του δεν θα είχε καμία σημασία πια για εκείνον. Γιατί ό,τι αφήνεις σε αφήνει. Ό,τι διστάζει, σαπίζει.