«Tι θα απογίνουν οι μαθητές χωρίς τους καθηγητές τους;» Χρύσα Βαϊνανίδη 7 Φεβρουαρίου 2014 Ρεπορτάζ Το φάντασμα της διαθεσιμότητας στοιχειώνει εκπαιδευτικούς και μαθητές. Θέλει, όμως, κότσια την ώρα που φτάνεις στο χείλος του γκρεμού, να ισορροπείς και να στέκεσαι και πάλι στα πόδια σου...
Το ματωμένο χωριό Χρύσα Βαϊνανίδη 27 Δεκεμβρίου 2013 Ψιλο-λόγια Τα περίεργα πλάσματα, πεσμένα στα γόνατα, μουσκεύοντας το μαντήλι που τους έκρυβε τα μάτια, είπαν πως έρχονται από τόπο κολασμένο, από πόλεμο, φωτιά και πόνο. Αυτό που ζητούσαν ήταν η Γη της Επαγγελίας, τη γη που αποδίδει καρπούς και που θα πραγματοποιούσε όλα τα όνειρα τους.
Η αδιόρατη θλίψη που δεν μας ανήκει Χρύσα Βαϊνανίδη 30 Νοεμβρίου 2013 Ψιλο-λόγια Σε έβλεπα βουτηγμένο στη θλίψη σου και ένιωθα οικεία, γιατί η ανόητη, πίστευα, ότι ήμουν ένα κομμάτι της.
«Δεν κλαίμε, δεν συμπονούμε» Χρύσα Βαϊνανίδη 8 Οκτωβρίου 2013 Vertigo της Χρύσας Βαϊνανίδη Παρά την υποκριτική συμπεριφορά των ανθρώπων στον τρόπο που ζουν και συμπεριφέρονται, τα πρωτόγονα συναισθήματα μένουν πάντα τέτοια: δεν μπορείς να τα επεξεργαστείς, να τα διαχειριστείς, είσαι ανίκανος να τους επιβληθείς, είναι αδύνατον να τα κρύψεις, αδύνατον να υποκριθείς. Ο έρωτας, η πείνα και ο πόνος, διατηρούν ευτυχώς ακόμα κάτι από το «ανεξίτηλο» μέσα μας.
Η Δημοκρατία των δολοφόνων Χρύσα Βαϊνανίδη 20 Σεπτεμβρίου 2013 Απόψεις Ποιος θα είναι ο επόμενος που θα βρεθεί σε χαντάκι; Που θα βρεθεί μαχαιρωμένος; Χτυπημένος στο νοσοκομείο; Αν για μια μπουκιά ψωμί ελληνικό και λίγο αίμα ελληνικό που σας προσφέρουν, μαζί με τις ελληνικές μπουνιές σε μετανάστες για να «ξεβρομίσει» ο τόπος, δίνετε απλόχερα τη συγκατάθεση σας, εμπράκτως ή όχι, με λόγια ή με σιωπή...
Καζάνι που βράζει Χρύσα Βαϊνανίδη 15 Σεπτεμβρίου 2013 Vertigo της Χρύσας Βαϊνανίδη Της άρεσε να παρομοιάζει και τους άλλους ανθρώπους με καζάνια που βράζουν. Όχι επειδή κάποιος ανάβει μια φωτιά και καίγεται ο κώλος τους, αλλά πάνω από όλα γιατί είναι οι ίδιοι οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν τον εαυτό τους σαν καζάνια: είναι δυσκίνητοι, δύσκαμπτοι, δυσκοίλιοι, δυσλειτουργικοί. Και πολλές φορές γκρι.
Οδυσσέας Ιωάννου στο 3pointmagazine.gr: «Ο πρώτος μου καημός είναι ο στίχος» Χρύσα Βαϊνανίδη 9 Ιουνίου 2013 Συνεντεύξεις Ο Οδυσσέας Ιωάννου μιλά στο 3pointmagazine.gr για το ραδιόφωνο, την μουσική και την κρίση.
Έρωτας με προϋποθέσεις Χρύσα Βαϊνανίδη 5 Μαΐου 2013 Vertigo της Χρύσας Βαϊνανίδη Μη με κοιτάς με απορία. Για σκέψου την τέχνη και τους παθιασμένους, τραγικούς, έρωτες της. Αυτοί οι έρωτες, μικρή μου, δεν προέκυψαν μέσα από «φυσιολογικές» συνθήκες, ούτε ευδοκιμήσαν μέσα σε ένα ομαλό περιβάλλον. Οι μεγάλοι έρωτες δεν γεννήθηκαν με τις πυτζάμες, αλλά με τη γύμνια και την έκθεση.
Κινούμενη άμμος Χρύσα Βαϊνανίδη 14 Απριλίου 2013 Vertigo της Χρύσας Βαϊνανίδη Το μόνο που ξέρω είναι ότι εσύ βρήκες τη θέση σου πάνω στο περβάζι, ενώ εγώ ακόμη ψάχνω τη δική μου σε μια κινούμενη άμμο που διψάει.
…Έτσι απλά για να μη σιωπούμε Χρύσα Βαϊνανίδη 30 Μαρτίου 2013 Vertigo της Χρύσας Βαϊνανίδη Μέσα σε ένα κόσμο που μιλάει συνεχώς, και που τίποτα δεν λέει, ένα βουητό φτάνει στα αυτιά μου και με αποσυντονίζει. Κάτι βράζει μέσα μου. Φοβάμαι πως αν δεν το βρω σύντομα θα εξατμιστεί. Ό,τι και να ‘ναι.
Do you like Mademoiselle το ραδιόφωνο στη Greece; Χρύσα Βαϊνανίδη 24 Φεβρουαρίου 2013 Vertigo της Χρύσας Βαϊνανίδη Συζητώντας με φίλους για την κρίση του ελληνικού ραδιοφώνου στα FM κυρίως της Αθήνας, διαπίστωσα μια κοινή δυσαρέσκεια: και τι σταθμό να ακούσω πια;
Κομμένη κλωστή Χρύσα Βαϊνανίδη 17 Φεβρουαρίου 2013 Vertigo της Χρύσας Βαϊνανίδη Κόβεις την κλωστή.Και ύστερα τι μένει; ...Δύο άκρα απομακρυσμένα το ένα από το άλλο.
