Κινήματα και Αλληλεγγύη

Μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, το μήνυμα που στάλθηκε από τους οπαδούς των ελληνικών γηπέδων κατά των φασιστών ήταν ξεκάθαρο. Το μεγάλο ερώτημα, όμως, βρίσκεται αλλού. Τι γίνεται όταν η ιδεολογία έρχεται σε κόντρα με τη διοίκηση της ομάδας και ίσως με το «συμφέρον» της, όπως το αντιλαμβάνεται ένας οπαδός;

Συνήθως, οι ομάδες προσπαθούν να βρουν τρόπους να προσεγγίσουν τους οπαδούς τους στο γήπεδο. Η Κάρντιφ Σίτι, όμως, προχώρησε ακόμα παραπέρα, προσφέροντας κίνητρα στους φιλάθλους των… φιλοξενουμένων.

Διαβάζω ένα από τα εκατοντάδες κείμενα που γράφτηκαν για τη δολοφονία του Παύλου. Το κείμενο δεν είναι από αυτά που καταγγέλλουν τον ναζισμό, αλλά από τα άλλα, τα εμετικά, τα "θα σκότωνα για ένα κλικ σας". Ένα άρθρο-αφιέρωμα στην αστυνομικό Αγγελική, που ενώ οι συνάδελφοί της άφησαν έναν άνθρωπο να πεθάνει μπροστά στα μάτια τους, εκείνη φάνηκε πολύ γενναία και συνέλαβε το δολοφόνο.

Ο Ερίκ Αμπιντάλ, αποκάλυψε πως ο πρώην συμπαίκτης του στην Μπαρτσελόνα, Ντάνιελ Άλβες, προσφέρθηκε να γίνει δότης, ώστε να πραγματοποιηθεί η μεταμόσχευση συκωτιού που θα έσωζε τη ζωή αρχικά και στην συνέχεια την καριέρα του πρώτου. Αν αναλογιστεί κανείς το πόσο γενναιόδωρη ήταν αυτή η κίνηση πιθανόν να ανατριχιάσει.

Τα κρούσματα ρατσισμού στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο, πολλαπλασιάζονται αντί να μειώνονται. Η κίνηση του Κέβιν Πρινς Μπόατενγκ της Μίλαν, να αποχωρήσει από το γήπεδο στο φιλικό με την Προ Πάτρια, είναι το πρώτο βήμα για την εξάλειψη του φαινομένου ή θα αποτελέσει την αφορμή για παρόμοια περιστατικά από άλλους ανεγκέφαλους που θα «διψούν» για πέντε λεπτά δημοσιότητας;

Την ώρα που διαβάζετε αυτές τις γραμμές η εθνική μας πιθανόν να βρίσκεται εκτός συνέχειας Ευρωμπάσκετ, με τα σενάρια πρόκρισης να έχουν παραμείνει σενάρια και την απορία για το «ποιος να φταίει» να αιωρείται στον αέρα. Σε αυτές τις περιπτώσεις υπάρχει πάντοτε το εύκολο θύμα, ο προπονητής, μα ας αφήσουμε προς το παρόν αυτήν την κουβέντα.

Ιστορίες οπαδικής τρέλας έχουμε ακούσει/διαβάσει όλοι μας. Ιστορίες σαν αυτή που έλαβε χώρα σε αγώνα της τέταρτης κατηγορίας της Βραζιλίας μεταξύ της Τούπι και της Απαρεσιντένσε, όμως, συμβαίνουν σπάνια και αναγάγουν την έννοια της «αγάπης για την ομάδα» στο επίπεδο της οπαδικής παράνοιας.

Η Εθνική Ελλάδας κόντρα στην Ισπανία πραγματοποίησε ένα πολύ σημαντικό βήμα, κυρίως ψυχολογικά, για να μπορέσει να συνεχίσει να βαδίζει το μονοπάτι που καταλήγει στο βάθρο του Ευρωμπάσκετ. Το αν θα κατορθώσει να φτάσει έως το τέλος του δρόμου εξαρτάται μοναχά από την ίδια. Την αυτοκριτική που πρέπει να γίνει και την αυτογνωσία των τεράστιων δυνατοτήτων της.

Στη φετινή λίστα που ο Ολυμπιακός δήλωσε για το Τσάμπιονς Λιγκ βρίσκονται μόλις 8 (σε σύνολο 25) από τους παίκτες που ήταν πέρυσι. Προχώρησε σε πάρα πολλές μεταγραφές και ενώ το πλάνο που είχε προαναγγελθεί έκανε λόγο για ελληνοποίηση, ουσιαστικά οι ταλαντούχοι Έλληνες ποδοσφαιριστές αποκτούνται για να παραχωρούνται ή να κάθονται στον πάγκο.

Σε αυτά τα τρία χρόνια απουσίας του Διαμαντίδη από τις αποστολές της «επίσημης αγαπημένης» η Εθνική Ελλάδος δεν έχει κατορθώσει να ανέβει τα σκαλιά του βάθρου.