Οπισθόφυλλο

Έχω έν’ αηδόνι στο κλουβί κι απ’ τον καημό του λιώνει· έχω έν’ αηδόνι στο κλουβί και μοίρεται, τ’ αηδόνι. Μου λέει για τις αμυγδαλιές π’ ανθίζουν άσπρο χιόνι, μου λέει για τις τριανταφυλλιές –και μοίρε...

  Εκδ. Μανδραγόρας   Fast Food Διάβασα πολύ. Όμως ποτέ δεν αρκεί. Χρόνε σε μισώ. *** Μνήμες γεμίζουν το άδειο μου παρόν. Έχω να τρώω.   Κέρματα Πεινούν και τρώνε. Κάπο...

Χαρούμενοι γιατί είχαμε βρεθεί ξανά κυλιστήκαμε γελώντας ξανά και ξανά πάνω στο μεγάλο κρεβάτι. Η χαρά δεν ήταν υπό την στενή έννοια- ερωτική- ούτε στενή υπό καμιά έννοια. Ήταν που όλα τα εμπόδια ...

Ο άντρας που ιππεύει για μέρες πολλές σε άγρια εδάφη ποθεί να συναντήσει μια πόλη. Κάποτε φτάνει στην Ισιδώρα, πόλη όπου τα μέγαρα έχουν κρεμαστές ελικοειδείς κλίμακες καλυμμένες από θαλάσσιους κοχλίες, πόλη όπ...

Σ' αυτές τες σκοτεινές κάμαρες, που περνώ μέρες βαρυές, επάνω κάτω τριγυρνώ για νάβρω τα παράθυρα. - Οταν ανοίξει ένα παράθυρο θάναι παρηγορία. - Μα τα παράθυρα δεν βρίσκονται, ή δεν μπορώ να τά βρω. Και κ...

Επιτρέψτε μας, αξιότιμοι κύριοι, να σας ευχηθούμε Καλή Χρονιά. Σας ευχόμαστε, όπως θα λέγαμε, κάθε χαρά και ευτυχία. Θερμά σας ευχαριστούμε για όλες τις ευχές που κάνετε νοερά για το άτομό μας. Και επιτρέψτε ...

Άσπρη είναι η αρία φυλή η σιωπή τα λευκά κελιά το ψύχος το χιόνι οι άσπρες μπλούζες των γιατρών τα νεκροσέντονα η ηρωίνη. Αυτά λίγο πρόχειρα για την αποκατάσταση του μαύρου.   https://3point...

Θα πάψετε επιτέλους να με βασανίζετε με τον καταραμένο τον χρόνο σας! Είναι απάνθρωπο! Πότε! Πότε! Μια μέρα! Δεν σας φτάνει αυτό; Μια μέρα σαν τις άλλες, μια μέρα μουγγάθηκε, μια μέρα τυφλώθηκα, μια μέρα θα κου...

Είναι σοβαρή υπόθεση να είσαι είκοσι επτά ετών. Στην πραγματικότητα είναι πολύ σοβαρό πράγμα να βλέπεις τους φίλους σου να χάνονται τα παιδικά σου χρόνια να πνίγονται. Αρχίζεις ν’ αμφιβάλλεις για την αθα...

Ένα πρωί θ' ανοίξω την πόρτα και θα βγω στους δρόμους όπως και χτες. Και δεν θα συλλογιέμαι παρά ένα κομμάτι από τον πατέρα κι ένα κομμάτι από τη θάλασσα -αυτά που μ' άφησαν- και την πόλη. Την πόλη που τ...

Θα πενθώ πάντα -μ' ακούς;- για σένα, μόνος, στον Παράδεισο Ι Θα γυρίσει αλλού τις χαρακιές Της παλάμης, η Μοίρα, σαν κλειδούχος Μια στιγμή θα συγκατατεθεί ο Καιρός Πως αλλιώς, αφού αγαπιούνται οι άνθρωπ...

Αυτοψία Σ' αυτό το πρόσωπο, έχει ήδη αρχίσει η σήψη. Ακόμα δεν το γείραν βέβαια οι καιροί ακόμα βέβαια ο θάνατος δεν το 'χει ψηλαφήσει. Βλέπετε ωστόσο άρχισε ανεπαίσθητα μα τόσο καθαρά, αν προσέξετε, η ...