Οπισθόφυλλο

Την σκέψη στο πλαδαρό μυαλό σας που ονειρεύεται, σαν υπηρέτης λαίμαργος σε καναπέ λιγδιάρικο με την καρδιά κουρέλι ματωμένο θα ερεθίσω˙ χορταστικά χλευαστικός, ξεδιάντροπος και καυστικός. Ούτε μια γκρίζα τ...

"Πως διάολο μπορεί ένας άνθρωπος να διασκεδάζει, όταν ξυπνάει καθημερινά στις 6.30 το πρωί από ένα ξυπνητήρι, να πεταχτεί από το κρεβάτι, να φάει γρήγορα, να κατουρήσει, να χέσει, να πλύνει τα δόντια του και το...

Ὁ ἄνθρωπος μὲ τὸ γαρύφαλο Ἔχω πάνω στὸ τραπέζι μου τὴ φωτογραφία τοῦ ἀνθρώπου μὲ τ᾿ ἄσπρο γαρούφαλο ποὺ τὸν τουφέκισαν στὸ μισοσκόταδο πρὶν τὴν αὐγὴ κάτω ἀπ᾿ τὸ φῶς τῶν προβολέων. Στὸ δεξί του χέρι κρα...

Η σκλήρυνση έρχεται σιγά σιγά Στην αρχή ξεχνάς το περιβάλλον Παίρνεις μαχαίρι και κόβεις Τον κόσμε από πάνω σου Φτάνεις στο κόκαλο σιγά σιγά Μετά περνάς παχύς στρώμα Στρώμα παχύ μονωτικού Πάνω τον λυρι...

XXII Είμαστε αυτοί που όλο πηγαίνουν. Μα στοχάσου του χρόνου το βήμα, σαν κάτι περισσά μικρό μες σ' αυτά που πάντα απομένουν. Στη βιάση ό,τι έχει δοθεί θα 'χει κιόλας περάσει• γιατί το απομένον κατηχ...

Να 'μαι λοιπόν στο εργοστάσιο. «Εγκατεστημένος». Η πρόσληψη ήταν πολύ πιο εύκολη απ' ό, τι φανταζόμουν. Είχα προετοιμάσει με μεγάλη φροντίδα την ιστορία μου: υπάλληλος στο μπακάλικο κάποιο φανταστικού θείου στη...

Ι Με το μελτέμι σου που δυναμώνει τη νύχτα με τη νύχτα σου που δυναμώνει τη σιωπή και μ' ένα συρματόπλεγμα τριγύρω στην καρδιά σου   Νησί που κανείς σεισμός δε θα σε καταπιεί μακρύ σαν...

Ο μύθος των Χριστουγέννων κρατιέται με τη βία απ΄ τα παράθυρα και από τις πόρτες, κρεμασμένος σε πανύψηλα κι αφιλόξενα σύγχρονα σκυθρωπά κτίρια. Τον συντηρούν οι δραστηριότητες της αγοράς, τα συμφέροντα των εμπ...

Μὴ μὲ διαβάζετε ὅταν δὲν ἔχετε παρακολουθήσει κηδεῖες ἀγνώστων ἢ ἔστω μνημόσυνα. Ὅταν δὲν ἔχετε μαντέψει τὴ δύναμη ποὺ κάνει τὴν ἀγάπη ἐφάμιλλη τοῦ θανάτου. Ὅταν δὲν ἀμολήσατε ἀϊτὸ τὴν Καθαρὴ Δευτέρα χω...

Το βλέμμα ήταν περισσότερο θλιμμένο παρά ειρωνικό. Ήταν αβυσσαλέο και απελπιστικά λυπημένο. Το περιεχόμενο του ήταν κατά κάποιο τρόπο μία ήρεμη και σίγουρη απελπισία που είχε αποκτήσει μία συνηθισμένη μορφή...

Η ομορφιά της Φιλίας δεν είναι ένα χέρι απλωμένο ούτε ένα ευγενικό χαμόγελο ούτε κι η ευχαρίστηση της παρέας. Είναι η πνευματική έμπνευση που νιώθουμε, όταν ανακαλύπτουμε ότι κάποιος πιστεύει σε μας...