Οπισθόφυλλο

Tο δίδαγμα, λοιπόν, του παντζαριού είναι το εξής: Διατηρήστε τη θεϊκή κοκκινίλα σας, την έμφυτη ροζ μαγείας σας, ειδάλλως θα καταλήξετε καφέ. Έτσι και καταλήξετε καφέ, ξέρετε τι σας περιμένει: καφές, καφετζούδες, χαρτορίχτρες, τσαρλατάνοι, ψυχοσωτήρες…

Απτόητος ο Νίτσε απάντησε αμέσως: «Αν δεν γνωρίζει ότι πεθαίνει, τότε πώς μπορεί ο ασθενής σας ν' αποφασίσει πώς θα πεθάνει;»

Η πιο όμορφη θάλασσα είναι αυτή / που δεν την αρμενίσαμε ακόμα / Το πιο όμορφο παιδί δε μεγάλωσε ακόμα.

«Σ’ αφήνω τώρα να σκεφτείς μόνη σου» είπε ο κύριος Γκραντγκράιντ. «Σου έχω αναπτύξει την υπόθεση, με τον τρόπο που οι πρακτικοί άνθρωποι αναπτύσσουν τέτοιου είδους υποθέσεις. Στα είπα όλα, όπως τα είχαν πει και σε μένα και στη μητέρα σου στον καιρό μας. Όσο για τα άλλα, αγαπητή μου Λουίζα, θ’ αποφασίσεις εσύ».

Ἑνὸς λεπτοῦ σιγή - ΒΡΟΧΟΣ - Τὸ Δάσος

Την προσωπική σου ευτυχία δε θα βρεις υλικά να την φτιάξεις. Θα την ανακαλύψεις μόνος σου μέσα στην ξένη χαρά, στο ξένο τραγούδι.

Από τη συλλογή "Των Αλγηδόνων πρωτεύουσα". Μετάφραση του "L' amoureuse" από το έργο "Capitale de la douleur".

Από το έργο "I know why the caged bird sings" (1969), το πρώτο βιογραφικό της έργο που αφορούσε τα νεαρά της χρόνια.

Σε Ποταμούς ατάραχους καθώς αργοκατέβαινα, μ’ αφήκαν αρυμούλκητο οι αγγαρεμένοι ανθρώποι: Κάποιοι έξαλλοι Ερυθρόδερμοι, γυμνούς αφού τους κάρφωσαν στα παρδαλά τους ξόανα, τους τόξευαν κατόπι.

Ποιήματα από την ποιητική συλλογή Προσάναμμα του Βαγγέλη Γέττου.

Όταν σφίγγουν το χέρι ο ήλιος είναι βέβαιος για τον κόσμο. Όταν χαμογελάνε ένα μικρό χελιδόνι φεύγει μέσα απ’ τ’ άγρια γένια τους.