Στις 16 Σεπτεμβρίου σε ηλικία 77 ετών έκλεισε για πάντα τα μάτια του ο συγγραφέας της νουβέλας “Forrest Gump” η οποία μεταφέρθηκε με επιτυχία στο μεγάλο κινηματογραφικό πανί το 1994 με μια εκπληκτική ερμηνεία του Τομ Χανκς στο ρόλο του πρωταγωνιστή.

Ο Winston Groom γεννήθηκε στις 23 Μαρτίου του 1943 στην Ουάσινγκτον και μεγάλωσε σε μια μικρή πόλη της Αλαμπάμα. Αρχικά, ήθελε να ακολουθήσει την σταδιοδρομία του πατέρα του ως δικηγόρου, όταν όμως εντάχθηκε στην συντακτική ομάδα της πανεπιστημιακής εφημερίδας της Αλαμπάμα, αποφάσισε πως η συγγραφή βιβλίων ήταν αυτό που αγαπούσε περισσότερο από όλα.

Κληρώθηκε να συμμετέχει στον πόλεμο του Βιετνάμ από το 1965 έως το 1969. Η εμπειρία του αυτή πέρασε, σχεδόν αυτούσια, αργότερα στις σελίδες της νουβέλας του με τον τίτλο ‘‘Forrest Gump’’.

Εμπνεύστηκε την ιδέα για τη νουβέλα από τις παιδικές αναμνήσεις του πατέρα του, ο οποίος του ΄χε μιλήσει για ένα συμμαθητή του με μαθησιακά και νοητικά προβλήματα, συχνό θύμα εκφοβισμού από τα άλλα παιδιά εντός και εκτός σχολείου. Τα πειράγματα σταμάτησαν όταν, η μητέρα του αγοριού, αγόρασε ένα πιάνο και εκείνος εξελίχθηκε σε μεγάλο ταλέντο στην μουσική.

Το 1985 είδε σε μια εκπομπή με τίτλο ‘‘60 λεπτά’’ τους ‘‘ηλίθιους σοφούς’’ όπως έλεγαν, τότε, τα παιδιά και τους ενήλικες οι οποίοι επεδείκνυαν εξαιρετικό ταλέντο σε ένα μουσικό όργανο, στην εκμάθηση ξένων γλωσσών ή στα μαθηματικά αλλά η νόηση τους δεν ήταν αυτό που ονόμαζαν ‘‘φυσιολογικά αναπτυγμένη κατά μέσο όρο’’.

Πήρε την απόφαση να γράψει ένα βιβλίο με κεντρικό χαρακτήρα ένα τέτοιο παιδί το οποίο μεγαλώνει σαν μαθηματική ιδιοφυΐα και καταφέρνει να βρίσκεται πάντα τριγύρω από τα σημαντικά γεγονότα ή πρόσωπα του 20ου αιώνα μην καταλαβαίνοντας την σπουδαιότητα τους. Το βιβλίο τελείωσε μέσα σε έξι βδομάδες και για την ακρίβεια:

‘‘Γράφτηκε μόνο του’’, όπως ο ίδιος ισχυρίστηκε.

Η νουβέλα εκδίδεται το 1986 και δεν γνωρίζει μεγάλη επιτυχία. Οκτώ χρόνια αργότερα προσαρμόζεται στο κινηματογραφικό πανί με πολλές αλλαγές στην ιστορία της. Ο ήρωας του Groom ήταν ένας ευμεγέθης τύπος (1,98 ύψος και 110 κιλά), με κλίση στα φυσικομαθηματικά, καλός αθλητής, αθυρόστομος και με καλύτερη τύχη στο γυναικείο φύλο. Ο κινηματογραφικός Forrest ήταν το άκρως αντίθετο. Το αδύνατο και αδύναμο σώμα του Τομ Χανκς καθισμένο σε ένα παγκάκι έχει γίνει cultural icon στην ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου. Πιο αφελής, πιο αγνός στην ψυχή, με μια και μόνο ‘‘αιώνια αγαπημένη’’ ο Forrest έγινε ο πιο συμπαθής κινηματογραφικός ήρωας της δεκαετίας του ’90 έως και σήμερα.

Κέρδισε έξι συνολικά βραβεία Όσκαρ: Σκηνοθεσίας, Μοντάζ, Διασκευασμένου Σεναρίου, Καλύτερου ηθοποιού, Καλύτερης Εικόνας και Οπτικών Εφέ (τότε τα λέγαμε ακόμα ‘‘σπέσιαλ εφέ’’ στην Ελλάδα).

Η ταινία αποτέλεσε παγκόσμιο φαινόμενο γιατί για πρώτη φορά θέματα όπως η νοητική υστέρηση, οι μαθησιακές δυσκολίες και τα είδη του αυτισμού περνούσαν μέσα από την μεγάλη οθόνη με τρόπο όχι μελοδραματικό αλλά κωμικό. Ο Forrest ήταν ένα γλυκό αγαθό παιδί στο σώμα ενός ενήλικα ο οποίος καταφέρνει να ξεχωρίσει και να κάνει πράγματα που πολλοί ‘‘υγιείς’’ δεν μπορούν. Ο τρόπος που δέχεται τις επιτυχίες του, χωρίς καν να καταλάβει την σπουδαιότητά τους, κάνει τον μέσο τηλεθεατή να μειδιά. Έναν τηλεθεατή που θα ΄θελε πάρα πολύ να κάνει ότι ο Forrest αλλά δεν μπορεί ή δεν τολμά να ρισκάρει. Έτσι με ένα ήπιο και υποδόριο τρόπο η ταινία μας δείχνει πως η ζωή έχει τον τρόπο της, να μας φέρνει μπροστά σε γεγονότα, ακόμα και αν εμείς δεν έχουμε όλες εκείνες τις ικανότητες που συνήθως θεωρούμε απαραίτητες για την ‘‘επιτυχία’’ και ο φόβος της έλλειψης τους μας καθιστά δέσμιους της ‘‘μετριότητάς’’ μας…

Άλλωστε ‘‘Η ζωή είναι ένα κουτί με σοκολάτακια’’, όπως λέει και μια από τις γνωστές ατάκες της ταινίας και ποτέ κανείς δεν ξέρει τι τον περιμένει στο επόμενο.

Η εικόνα του Τομ Χανκς στο παγκάκι καθώς και η φράση της ταινίας ‘‘Run, Forrest! Run!’’ είναι αναγνωρίσιμες σε ολόκληρο τον κόσμο. Παντού θα υπάρξει ένας μέσα στο πλήθος που βλέποντας κάποιον να τρέχει θα φωνάξει ή θα σκεφτεί έστω την άνω ατάκα. Η ταινία έχει διακωμωδηθεί άπειρες φορές μέσα σε ταινίες ή σειρές σε ολόκληρο τον πλανήτη.

Να σημειωθεί πως το εύρημα με το τρέξιμο, το οποίο απολαμβάνουμε, καθότι μας ‘‘απελευθερώνει’’ από τις δικές μας ψυχολογικές και πνευματικές αγκυλώσεις νοερά, δεν υπάρχει στην νουβέλα του συγγραφέα, στην οποία ο πρωταγωνιστής δεν είναι καθόλου αδύναμος στο σώμα σε αντίθεση με το μυαλό του. Ο ‘‘αγαθός’’ γίγαντας του Groom παίζει αμερικανικό ποδόσφαιρο, γίνεται επαγγελματίας σκακιστής και πυγμάχος, μέσα στα άλλα, επαγγέλματα που δεν επιλέγει ο κινηματογραφικός Forrest.

Τερμάτισε δεύτερο στο box office του 1994, μετά τον Lion King, με εισπράξεις πάνω από 677 εκατομμύρια δολάρια, όταν στοίχισε μόλις 55 εκατομμύρια η παραγωγή της. Ο Groom βέβαια πήρε την δόξα σαν συγγραφέας αλλά όχι και τα χρήματα καθότι η Paramount, η εταιρία παραγωγής της, με διάφορα τερτίπια του πλήρωσε μόλις 350.000 δολάρια για τα δικαιώματα του βιβλίου του. Δεν αναφέρθηκε ποτέ το όνομά του σε καμία από τις επίσημες ομιλίες για την ταινία, συμπεριλαμβανομένων και των ομιλιών στην βραδιά των Όσκαρ. Ενώ η συνέχεια του βιβλίου του με τίτλο ‘‘Gump & Co’’ δεν γυρίστηκε ποτέ παρά τις διαβεβαιώσεις των παραγωγών.

Ο Groom επανέκδωσε εκ νέου το βιβλίο του, το οποίο πούλησε πάνω από 1,7 εκατομμύρια αντίτυπα ενώ έγραψε ένα non-fiction βιβλίο πάνω στην φιλοσοφία της ζωής του Forrest Gump καθώς και δύο βιβλία μαγειρικής.

Θα ΄ταν άδικο για την μνήμη του ίδιου του συγγραφέα να κλείσουμε το κείμενο μνημονεύοντας μόνο την πιο γνωστή του δημιουργία. O Groom υπήρξε πολύ καλός ‘‘τεχνίτης’’ του λόγου. Εργάστηκε σαν δημοσιογράφος και το πρώτο του βιβλίο εκδόθηκε το 1978 με τίτλο ‘‘Καλύτεροι καιροί από αυτούς’’ στο οποίο ασκούσε έντονη κριτική στον πατριωτισμό και στον Πόλεμο του Βιετνάμ, τον οποίο είχε ζήσει από πρώτο χέρι.

Τα θέματα γύρω από τον πόλεμο, την σημασία της ειρήνης και οι κοινωνικές συγκρούσεις τον απασχολούσαν έντονα και γι αυτό τα περισσότερα βιβλία του μυθιστορηματικά ή μη πραγματεύονταν ιστορικά γεγονότα γύρω από πολεμικές συρράξεις. Το 1984, το βιβλίο του ‘‘Συζητήσεις με τον εχθρό μου’’ ήταν μέσα στις υποψηφιότητες για την διεκδίκηση του βραβείου Πούλιτζερ.

Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.

Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.

Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".

Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.

[fbcomments width="100%" count="off" num="5"]