Στη ζωή και δη στην πολιτική λίγα πράγματα γίνονται βάσει προγράμματος. Τα περισσότερα είναι απλώς αποτέλεσμα διαδοχικών συμπτώσεων, «ασύμμετρων» γεγονότων, όπως έλεγε και ένας παλιός υπουργός.
Ο Αντώνης Σαμαράς αποφάσισε να κάνει μια κίνηση-ματ στα δικά του μάτια ή κίνηση-αυτοκτονίας με την κοινή λογική. Άκουσε τους συμβούλους και τις… δημοσκοπήσεις και έκλεισε εν μια νυκτί την ΕΡΤ εξαιτίας της άσχημης εικόνας που είχε ο κόσμος για την κρατική τηλεόραση. Είναι διαφορετικό πράγμα ωστόσο, να μη σου αρέσει κάτι και εντελώς διαφορετικό να το στερείσαι τελείως, επειδή ο πρωθυπουργός είναι της λογικής: «πονάει κεφάλι, κόβουμε κεφάλι». Ακόμα λοιπόν, και αν τα «δημοσκοπικά εργαλεία» του Μαξίμου είχαν δίκιο σχετικά με την άποψη του κόσμου, ο τρόπος και η μέθοδος του κλεισίματος της ΕΡΤ, ξεσήκωσαν ακόμα και τους πιο βολεμένους αυτού του τόπου. Ανάγκασαν πολλούς να μιλήσουν για «χούντα», για «απολυταρχικό καθεστώς», για «έλλειμμα δημοκρατίας». Πόσο λάθος έχουν όταν παραβιάζεται ένα τόσο βασικό άρθρο του Συντάγματος και η λειτουργεία της δημόσιας τηλεόρασης γίνεται πειρατικά;
Το ΣτΕ αποφάσισε, οι αρχηγοί συσκέπτονται συνεχώς και όλα μοιάζουν να ομαλοποιούνται. Ή μήπως όχι; Η περιπέτεια της ΕΡΤ ήταν πολύτιμη. Εδειξε ότι ο κόσμος ακόμα μπορεί να αντισταθεί. Ότι ακόμα υπάρχουν άνθρωποι που νοιάζονται για τον συνάνθρωπο. Ότι ακόμα υφίσταται «νεολαία που ανησυχεί». Ότι ακόμα είναι ζωντανό το ένστικτο της αντίστασης σε όποιον πειράζει «δημόσιο αγαθό». Ότι ακόμα συμπάσχει ο λαός, παρότι δεν ανήκει σε κάποια συντεχνία. Οτι ακόμα υπάρχει ελπίδα για πάλη. Ότι πολλά ακόμα…
Που μένει όμως, να μείνουν ζωντανά και να μη ξεχαστούν, χαθούν στην καθημερινότητα ή λησμονηθούν σαν κάποιους που «αγανάκτησαν» για ένα καλοκαίρι…
Η ΕΡΤ λοιπόν, έδειξε το δρόμο, αλλά δεν έφερε κάποια άμεση αλλαγή. Μπορεί όμως, να αποτελέσει τη θρυαλλίδα εξελίξεων, πιέσεων και ελπίδων.
Η κορυφαία πράξη αντίστασης στην σύγχρονη ελληνική ιστορία δεν έφερε άμεσα κάποιο αποτέλεσμα. Το Πολυτεχνείο το 1973 δεν έριξε τη χούντα. «Έδιωξε» μετά από λίγο τον Παπαδόπουλο και έφερε τον Ιωαννίδη, αλλά επί της ουσίας η δημοκρατία επέστρεψε στο τόπο που τη γέννησε οκτώ μήνες μετά τον Νοέμβριο του ’73. Ως απότοκο εκείνων των ημερών, αλλά όχι ως άμεσο αποτέλεσμα τους.
Το ζήτημα λοιπόν, είναι αν η φασαρία με την ΕΡΤ μπορεί να αποτελέσει την αφορμή στους… υποτελείς και αντιπολιτευόμενους και το… μοιραίο λάθος για τους κυβερνώντες ώστε να πέσει η σύγχρονη χούντα. Ο Σαμαράς μπορεί να έφθασε απροσδόκητα μόνος του στο χείλος του γκρεμού, αλλά για να πέσει, αυτός και το «καθεστώς» του, πρέπει κάποιος να δώσει το τελειωτικό σπρώξιμο.
Ο λαός!
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.