Μήπως έχεις μέσα σου λίγο… Ζερβουδάκη;

Βαριά ετυμηγορία επιφύλαξαν οι χρήστες των social media για τον Αθανάσιο Ζερβουδάκη, τον πρωταγωνιστή του βίντεο που προκάλεσε κύματα θυμού και αγανάκτησης σε χιλιάδες θεατές. Ας μην υπεισέλθουμε ωστόσο σε όσα είναι ήδη γνωστά, αντιθέτως, ας δούμε μια άλλη πτυχή αυτής της καθ’ όλα εκνευριστικής ιστορίας.

Ας δούμε τον κ. Ζερβουδάκη ως ένα σύμπτωμα μιας (υπο;)κουλτούρας, ζωντανής και δραστήριας στον κοινωνικό ιστό της χώρας μας. Σύμφωνα με δημοσιεύματα, το συγκεκριμένο πρόσωπο έχει συνεργαστεί με την Ανίτα Πάνια. Θα έλεγε κανείς, τι πιο ταιριαστό σε μια τέτοια προσωπικότητα, από το συμβάλλει, με την εργασία της, στην εμπορευματοποίηση της ανθρώπινης αδυναμίας, της ‘απόκλισης’ και του πόνου;

Διότι, αγαπητοί μου, ‘Ο Εραστής σου’, ‘Ο Σχιζοφρενής Δολοφόνος με το Πριόνι’ και το ‘Βας-Βας-Βας, ο Παρασκευάς, δεν είναι απλά καλτ ακούσματα της εφηβείας μας, αλλά αποτελούν προϊόντα μιας μιντιακής παραγωγής, που εξύψωσε, κοινωνικά και επί μακρόν, την καταβαράθρωση της αξίας του ανθρώπου, σε επίπεδο θεάματος.

Αυτή, λοιπόν, η μιντιακή κουλτούρα, ήρθε να αποκρυσταλλώσει μια ευρύτερη συλλογική ανάγκη, ανθρώπων οκνηρών, που προσδιορίζουν παθητικά το ‘εγώ’ τους, μέσα από την (φαντασιακή ή έμπρακτη) επιβολή τους σε άλλους ανθρώπους. Μια κουλτούρα, που πραγματώνει την Χομπσιανή ρήση ότι ‘Ο άνθρωπος είναι λύκος για τον συνάνθρωπό του’.

Και ας επανέλθουμε στο όχι και τόσο καταχρηστικό ερώτημα του τίτλου: ‘Μήπως έχεις μέσα σου λίγο… Ζερβουδάκη;’.

Είναι πραγματικά συγκινητική και αξιοπρεπέστατη η αντίδραση των χρηστών των Social Media, που από τα πρώτα κιόλας λεπτά της ανάρτησης του βίντεο, έσπευσαν να καταδικάσουν την αυταρχική συμπεριφορά του κ. Ζερβουδάκη.

Ας πάμε όμως λίγο πιο βαθιά… Αν σκεφτούμε ποιο είναι το βάθρο στο οποίο τοποθετούν εαυτούς οι άνθρωποι που είναι τόσο αγενείς, αυταρχικοί και απαιτητικοί, μήπως τότε θα δούμε ότι αυτό είναι ένα σύμπτωμα το οποίο επαναλαμβάνεται συχνά στην καθημερινότητά μας;

– Μήπως το μέσο αφεντικό κρύβει μέσα του έναν Ζερβουδάκη, όταν τεντώνει τους υπο-αμειβόμενους εργαζόμενους, με την σιγουριά ότι σε συνθήκες υψηλότατης ανεργίας και επισφάλειας, είναι αναλώσιμοι και υπάρχουν ορδές αντικαταστατών από πίσω τους;

– Μήπως ‘ξυπνάει’ ο Ζερβουδάκης μέσα σας όταν γεμίζετε τα καρότσια σας με προμήθειες εβδομάδων ή και μηνών, αφήνοντας τα ράφια των super markets άδεια για τους επόμενους;

– Όταν κάνετε ‘ντου’ στα Φαρμακεία και εξαφανίζετε τις μάσκες και τα αντισηπτικά, αφήνοντας ιατρικό προσωπικό στην Ιταλία να εξυπηρετεί νοσούντες παντελώς απροστάτευτο;

– Όταν φωνάζετε τον ντελιβερά να σας φέρει πίτσα ενώ έξω βροντάει κι αστράφτει;

– Όταν τροφοδοτείτε το πελατειακό σύστημα, προκειμένου να βρει το δικό σας το παιδί δουλειά;

– Όταν γελάτε με τις εκπομπές της Πάνια και διασκεδάζετε με τις ‘Οικογενειακές Ιστορίες’;

– Όταν λέτε ότι ‘εσείς δεν είστε ρατσιστές’, αλλά οι πρόσφυγες φέρουν ασθένειες και μας κλέβουν τις δουλειές;

– Όταν ‘ο καθένας μπορεί να κάνει ό,τι θέλει στο κρεβάτι του’ αλλά μόνο εκεί;

– Όταν ψηφίζετε ‘εκδικητικά’;

– Όταν η βιασμένη γυναίκα ‘τα ‘θελε’;

Η λίστα, δυστυχώς, είναι ατελείωτη…

Καταλήγοντας, λέω το εξής: Τώρα που είδαμε από απόσταση έναν κ. Ζερβουδάκη και τον απορρίψαμε μετά βδελυγμίας, μήπως ήρθε η στιγμή να δούμε από την ίδια απόσταση τόσο τους γύρω μας, όσο και τους εαυτούς μας;

Μήπως είναι μια καλή στιγμή, να καταστείλουμε τον Ζερβουδάκη που κρύβουμε μέσα μας και να πάψουμε να είμαστε λύκοι για τον συνάνθρωπό μας;