Πράσινο, μπλε, θάλασσα, δέντρα, πολύχρωμες σκηνές και τέντες, μπύρες, παρέες, φωνές, stoner, heavy rock, rock n’ roll, balkan, ska, dub, reggae, μπύρες (το είπαμε;), χαρούμενα πρόσωπα, φλεγόμενα πρόσωπα, όμορφα πρόσωπα. Ελπίζω όλα αυτά να σου έδωσαν μια μικρή ιδέα για το διήμερο που περάσαμε στο Δάσος Κουρί και το 5ο Los Almiros Festival, 5 και 6 Αυγούστου.
Φτάσαμε αρκετά νωρίς την πρώτη ημέρα, στήσαμε τη σκηνή κάτω από ένα από τα -ποιος πρόλαβε να μετρήσει- δέντρα της περιοχής κι είχαμε χρόνο να… εξερευνήσουμε το χώρο, πριν φτάσει φυσικά η ώρα για τις πρώτες συναυλίες. Πάγκοι με βινύλια, χειροποίητα κοσμήματα, βιολογικά προϊόντα και άλλα πολλά στο δρομάκι προς το κεντρικό stage, δίπλα στις σκηνές που δεν σταμάτησαν να πληθαίνουν ακόμα και το απόγευμα της δεύτερης και τελευταίας μέρας. Ένας μεγάλος πάγκος με merch του φεστιβάλ και των συγκροτημάτων συγκέντρωσε τον περισσότερο κόσμο, ήταν εξάλλου και ο βασικός πυρήνας εσόδων της διοργάνωσης.
Ο κόσμος άρχισε να μαζεύεται σε κάποια απόσταση από τη σκηνή από νωρίς, όταν όμως, λίγο μετά τις 20.30, εμφανίστηκαν στη σκηνή οι Birthday Kicks και το κύμα άρχισε να πλησιάζει «απειλητικά». Τα σκληρά στοιχεία της μουσικής τους ζέσταναν τον κόσμο ο οποίος συνέχισε να μαζεύεται και όταν εμφανίστηκαν οι Godsleep έγινε κι η πρώτη έκρηξη: Φωτοβολίδες, ξύλο και χώμα, πολύ χώμα, σε ένα σκηνικό που συνεχίστηκε πολλές φορές, για μια από τις πλέον ανερχόμενες ελληνικές stoner μπάντες.
Η συνέχεια πλέον άνηκε στους Lionize, που το ευρύ ελληνικό κοινό γνώρισε πρόσφατα, με το συγκρότημα από το Maryland να ανοίγει τις συναυλίες των Planet of Zeus. Φορώντας… όλο το σύμπαν στην εντυπωσιακή φόρμα του, εξίσου μας παρέσυρε και με τη φωνή και την ενέργεια του τόσο ο τραγουδιστής τους όσο και ο γεμάτος πάθος πληκτράς αλλά και όλη η μπάντα στο σύνολο της. Δυστυχώς λόγω σημαντικού τεχνικού προβλήματος δεν καταφέραμε να δώσουμε το παρόν στις εμφανίσεις των Villagers of Ioannina City και Truckfighters, όπως μάθαμε όμως και τα δυο σχήματα τα έσπασαν, το ίδιο και το κοινό στήνοντας σκηνικό… πολέμου.
Δεύτερη μέρα και το «μενού» είχε για πρώτο πιάτο Χατζηφραγκέτα, με full band σύνθεση και διάθεση για να ξυπνήσουν και τους τελευταίους μεσημεριανούς χουζούρηδες. Βέβαια, δεν γινόταν να λείπει και το φανατικό κοινό τους, στο οποίο χάρισαν κι ένα encore -παρά τη λάθος συνεννόηση που τους ανάγκασε να παίξουν το τελευταίο κομμάτι με κλειστό ήχο, κάτι που δεν εμπόδισε κανέναν να το απολαύσει.
Η σκηνή έγινε μωβ και πορτοκαλί, και εμφανίστηκαν οι φιγούρες των Fundracar. Με κομμάτια κυρίως από την πιο πρόσφατη δουλειά τους, χωρίς όμως να λείψουν και τα πιο γνωστά τους, guest star τον… Μητσάρα και μπάσο που στις πρώτες σειρές τουλάχιστον το νιώθαμε σε κάθε νεύρο, μας προσέφεραν ένα live που θα θυμόμαστε, όπως και αυτά που ακολούθησαν.
Μπάντα φτιαγμένη για φεστιβάλ όπως το LAF, δεν γινόταν να λείψουν οι Baildsa με τη μοναδική ενέργεια που βγάζουν, τους βαλκανοσκαροκ και λίγο πανκ ήχους τους, κομμάτια δικά τους και διασκευές με τον δικό τους μοναδικό τρόπο. Από την άλλη πλευρά, με περισσή ενέργεια αλλά ήχους αρκετά διαφορετικούς, ακολούθησαν οι Flying Eyes. Πρώτη μας επαφή με τους επίσης εκ Maryland ορμώμενους heavy – psych rockers, σίγουρα όμως τώρα που τους μάθαμε δεν θα είναι και η τελευταία. Ατμοσφαιρικότητα και σκληροί ήχοι σε ένα μουσικό «διάλειμμα» από τους ήχους της ημέρας, που δεν πέρασε όμως διόλου απαρατήρητο.
Κι ενώ είχαμε πάρει θέσεις μάχης για να υποδεχτούμε τους Rumjacks, ξεκίνησε να παίζει ένα βίντεο αφιερωμένο στους πρόσφυγες και στο stage ανέβηκαν τέσσερις μασκοφορεμένες φιγούρες, μιλώντας για αλληλεγγύη, για ανθρώπινες ζωές, για πρόσφυγες κι όταν οι μάσκες έπεσαν… συναγερμός! Οι Panx Romana φανερώθηκαν -σε μια εμφάνιση για την οποία δεν γνώριζαν ούτε άνθρωποι του φεστιβάλ, ο ουρανός έγινε κόκκινος από τις φωτοβολίδες και τη σκόνη που σηκώθηκε και δεν έμεινε κόκκαλο στο κοινό που να μην έσπασε. Τρία τραγούδια μας είπαν όλα κι όλα, ήταν όμως αρκετά για να προκληθεί σεισμός που σίγουρα νιώσανε και τα πιο μακρινά σπίτια του Αλμυρού.
Στην αυλαία του φεστιβάλ, οι μεγάλοι Rumjacks που μας έδειξαν πως γίνεται ένα σωστό celtic punk πανδαιμόνιο. Είχαν και οι ίδιοι τρομερή διάθεση, λόγω της πρώτης αυτής εμφάνισης τους στη χώρα μας, αλλά και της μεγάλης ανταπόκρισης του κόσμου και δεν έχασαν την ευκαιρία να μας το δείξουν. Δεν έχασαν ούτε την ευκαιρία να ανεβάσουν κόσμο στη σκηνή, ούτε βέβαια να μιλήσουν στον καθένα από μας ξεχωριστά, είτε με το στόμα, είτε με το βλέμμα τους.
Μεγάλη παράλειψη θα ήταν αν δεν αναφέραμε δυο λόγια για τη διοργάνωση. Το LAF πραγματοποιείται με ελεύθερη είσοδο, ελεύθερο κάμπινγκ στο χώρο και μοναδικό έσοδο από τα μπαρ και το merch, παρ’ όλα αυτά δεν διστάζουν να καλούν ονόματα από το εξωτερικό όπως οι Rumjacks, οι Flying Eyes και οι Lionize, αλλά και σημαντικά ονόματα της ελληνικής σκηνής, όπως οι VIC, οι Baildsa, οι Fundracar και φυσικά οι Panx Romana. Αξίζει ένα μπράβο κι ένα ευχαριστήριο στους ανθρώπους του φεστιβάλ, στους εθελοντές και σε όσους το πλαισιώνουν και το αγκαλιάζουν, ελπίζουμε πως θα συνεχιστεί για πολλά χρόνια ακόμη.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.