Ρεπορτάζ από το Παρίσι
“Δεν έχω φόβο μέσα μου. Είμαστε σήμερα εδώ με όλη μου την οικογένεια”, μας λέει η Ελέν και αγκαλιάζει τον γιο της. Λίγο πιο δίπλα, τα άλλα τρία της παιδάκια χαζεύουν τη βιτρίνα με τις λιχουδιές ενός ψητοπωλείου. Όλοι τους ντυμένοι και βαμμένοι με κυρίαρχο πάνω τους το δημοφιλέστερο -ξεπέρασε τα 5.000.000 tweets– σλόγκαν των ημερών: “Je suis Charlie”. Το μήνυμα αυτό σκέπασε ακόμα και τις φωνές των ακροδεξιών εθνικιστών, που εξέφρασε στην πιο ακραία του μορφή o Ζαν-Μαρί Λεπέν, λέγοντας ότι: “Λυπάμαι εγώ δεν είμαι Charlie… Εγώ δεν πρόκειται να αγωνιστώ προκειμένου να υπερασπιστώ το πνεύμα της Charlie Hebdo που είναι ένα αναρχο-τροτσκιστικό πνεύμα σε απόλυτη αντίθεση με την πολιτική ηθική”.
“Είμαι με το Ισλάμ της ειρήνης, της αγάπης, της αλληλεγγύης και όχι με το Ισλάμ του μίσους και της βαρβαρότητας. Αυτοί οι άνθρωποι σκόρπισαν τη θλίψη και τη δυστυχία στο όνομα της θρησκείας μας”, μας λέει ο Αμπντελατίφ, καθώς κατεβαίνει προς την κεντρική πλατεία Republique. Κρατάει ένα πλακάτ που γράφει: “Όλοι μαζί ενάντια στη βαρβαρότητα”. Μαζί του είναι και φίλοι, επίσης μουσουλμάνοι, που ένιωσαν επίσης την ανάγκη να διαδηλώσουν.
Μας λέει ότι έχει γεννηθεί στο Παρίσι, ότι είναι Γάλλος. Η αγωνία του να το δηλώσει “πρόδιδε” τον ρατσισμό που φωλιάζει στην κοινωνία τους. “Ελπίζουμε ότι δεν θα πέσουμε θύματα εκδίκησης. Δεν θέλουμε να θεωρηθούμε όλοι οι μουσουλμάνοι ως εν δυνάμει τρομοκράτες. Αυτοί οι νέοι, που έπραξαν έτσι, είναι μια κουκκίδα από την πραγματικότητα. Δεν μας αντιπροσωπεύουν”.
Τα λόγια του, όπως και όλων των ψύχραιμων πολιτών της Γαλλίας απέναντι στα τελευταία δραματικά γεγονότα δεν εισακούονται. Χτες σημειώθηκε επίθεση σε μουσουλμανικό τέμενος. Όπως μετέδωσε το γαλλικό πρακτορείο, στο Πουατιέ και σε τέμενος υπό κατασκευή ξέσπασε φωτιά που πιθανότατα οφείλεται σε εμπρησμό, ενώ έχουν καταγραφεί επίσης επιθέσεις με προσβλητικά μηνύματα σε τοίχους σε τζαμιά διάφορων πόλεων.
“Η λογική της Λεπέν δεν είναι λύση”
“Αισθάνομαι πόνο και θυμό για όσα συνέβησαν. Σήμερα είμαστε ενωμένοι”, είναι το κοινό σημείο των δηλώσεων σε όλα τα κανάλια και σε όλα τα μέσα που δίνει ο Εμμανουέλ, ιουδαϊστής. Δεν ήταν μόνο τα θύματα του Charlie Hebdo. Ήταν και οι νεκροί του εβραϊκού παντοπωλείου, “χτύπημα” εξίσου βάναυσο και εξίσου καίριο για την δημοκρατία της Γαλλίας. Ο Εμμανουέλ, καταγγέλλει την κυβέρνηση ως ανεπαρκή να προστατέψει τους πολίτες της χώρας, να λύσει τα κοινωνικά προβλήματα και να χτίσει μια κοινωνία που θα έχει ειρήνη. Στους υποψήφιους όμως διαδόχους της, όπως η Μαρίν Λεπέν δεν βλέπει παρά “περισσότερο μίσος και μεγέθυνση του προβλήματος”. Όσον αφορά την “πρόσκληση” του πρωθυπουργού του Ισραήλ, Μπέντζαμιν Νετανιάχου για επιστροφή στη χώρα, είπε ότι σκοπός του είναι να παραμείνει στο Παρίσι και να αγωνιστεί γι΄ αυτό.
Ήταν μονάχα η αρχή; Ένα από τα ερωτήματα που κλονίζουν την γαλλική κοινωνία είναι η συνέχιση της εμφυλιακής βίας. Ήταν η επίθεση στο περιοδικό Charlie Hebdo η αφετηρία διαρκών συγκρούσεων; Ελληνίδα ιδιοκτήτρια φούρνου στο Belleville μας μετέφερε την ανησυχία όπως την εκλαμβάνει από τους πελάτες της. “Ανησυχούν, είναι κάτι πρωτόγνωρο και δεν ξέρουν πώς να το αντιμετωπίσουν”. Η δική της εκτίμηση, χρόνια κάτοικος πια της χώρας, είναι πως “δεν θ΄ αργήσει η εκδίκηση”.
Έτσι, πέρα από την μεγαλειώδη πορεία της Κυριακής και το ενωτικό μήνυμα που θέλησε να στείλει η γαλλική κυβέρνηση με την πρόσκληση σε άλλους πολιτικούς ηγέτες, σύμφωνα με τον Λουσιέν, εργαζόμενο στην εφημερίδα Humanité, θα πρέπει και να κοιτάξει τον εαυτό της στον καθρέφτη. “Η εμπλοκή της Γαλλίας σε πολεμικές εκστρατείες στην Ανατολή, αποτελεί σοβαρό λόγο για τη στοχοποίησή της. Η θρησκεία λειτουργεί ως αποκούμπι για τον κόσμο που καταπιέζεται και η αντίδρασή του εκφράστηκε μέσα από αυτή την πλέον ακραία μορφή βίας”.
Ο Λουσιέν πάνω σ΄ ένα κεντρικό πεζούλι στο δρόμο για τη Republique, πουλούσε το έκτακτο φύλλο της Humanité. Από εκείνο το σημείο, ελάχιστα πιο ψηλό από το δρόμο, μπορούσες να δεις τον τεράστιο όγκο της διαδήλωσης. Σύμφωνα με εκείνον αυτή η πρωτόγνωρη για τη σύγχρονη ιστορία της Γαλλίας συγκέντρωση “συμβολίζει την ανάγκη του κόσμου να μη κλειστεί σπίτι του. Όλος ο κόσμος από τα προάστια και την επαρχία, βρίσκεται σήμερα στο Παρίσι. Ζητάμε την ελευθερία έκφρασης. Είναι απαράδεκτο αυτό που συνέβη. Όλοι οι δημοσιογράφοι και ο κόσμος των media είναι αλληλέγγυος στον αγώνα που δίνεται. Δεν έχουν όμως μόνο οι δημοσιογράφοι λόγο να κατεβαίνουν, αλλά και ο καθένας που θέλει να γράφει και να εκφράζει την άποψή του. Όπως έλεγε κι ο Βολταίρος ‘Δε συμφωνώ ούτε με μια λέξη από όσα λες, αλλά θα υπερασπίζω και με το τίμημα της ζωής μου ακόμη, το δικαίωμά σου ελεύθερα να λες όσα πρεσβεύεις.’ Κι αυτή η ελευθερία είναι ουσιώδης για τη Γαλλία”.
Σ΄ ένα από τα πανό που κρέμονται στην Republique, γράφεται: “Τι κοινωνία θέλουμε να χτίσουμε;” Οι τέσσερις τους, αν και διαφορετικοί, μας απάντησαν με την ίδια λογική. Ο Αμπντελατίφ θέλει να συνεχίσει να ζει αρμονικά με τους γείτονές του, είτε είναι χριστιανοί, είτε μουσουλμάνοι, είτε ιουδαϊστές. Ο Εμμανουέλ το ίδιο, ο Λουσιέν ονειρεύεται μια κοινωνία με ούτως ή άλλως περισσότερη δημοκρατία και η Ελέν δίνει το έναυσμα για μια διαφορετική ζωή, που θα ξεκινά πρώτα απ΄ όλα με πράξεις από τους ίδιους. “Να μάθουμε τα παιδιά μας στην αγάπη και όχι στο μίσος, στο σεβασμό της διαφορετικότητας και όχι στον ρατσισμό. Να θυμηθούμε τι σημαίνει ελευθερία και να την κατακτήσουμε ξανά”.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.