Σε μία κίνηση εντυπωσιασμού προχώρησε η αλυσίδα σούπερ μάρκετ My Market, επιχειρώντας να αντιστρέψει το αρνητικό κλίμα που έχει δημιουργηθεί σε βάρος της. Η διοίκηση της εταιρείας αποφάσισε να απολύσει τη διευθύντρια που απαιτούσε χαμόγελο από τους υπαλλήλους επειδή έχουν δουλειά και αμείβονται με 300 ευρώ, θέλοντας να δείξει έτσι ότι θεωρεί μη αποδεκτή τη στάση της. Πρόκειται ωστόσο για υποκρισία.

Η διευθύντρια με την επιστολή της στους εργαζόμενους δεν λειτούργησε στην πραγματικότητα αυτόνομα, αλλά στο πλαίσιο της γενικής γραμμής που έχει η αλυσίδα για τους εργαζόμενους. Η εταιρεία θεωρεί ότι οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να διαμαρτύρονται για τις συνθήκες μέσα στις οποίες εργάζονται και τον χαμηλότατο μισθό που παίρνουν, καθώς υπάρχει τόσος κόσμος χωρίς καθόλου δουλειά. Την ίδια ώρα η εταιρεία απαιτεί το μέγιστο της συνεισφοράς από τους εργαζόμενους και εκμεταλλεύεται την υψηλή ανεργία στη χώρα για να φτιάχνει σε κάθε της κατάστημα μια γαλέρα, που της αποφέρει μεγάλα κέρδη και ψίχουλα στους εργαζόμενους.

Αν όντως το σούπερ μάρκετ ενοχλούταν από τη στάση της διευθύντριας, δεν θα την απέλυε, αλλά θα όριζε νέες συνθήκες για τους εργαζόμενους, αυξάνοντας κατά πολύ τον ντροπιαστικό μισθό των 300 ευρώ. Την ίδια ώρα θα μπορούσε να μεταφέρει στη διευθύντρια τη νέα γραμμή των καταστημάτων, χωρίς να φτιάξει στο πρόσωπό της έναν αποδιοπομπαίο τράγο ώστε να αποποιηθεί των ευθυνών της και χωρίς βέβαια να σπρώξει έναν ακόμη άνθρωπο στην ανεργία.

Η εταιρεία επέλεξε να δώσει βορά στην οργή του κόσμου τη διευθύντρια που πρώτα χρησιμοποίησε. Έδωσε ένα δείγμα στυγνού καπιταλισμού και του τι επικρατεί σε πολλές επιχειρήσεις. Παράλληλα δόθηκε όμως κι ένα χρήσιμο ταξικό μάθημα στη διευθύντρια, που υλοποιούσε με μεγάλη προθυμία όπως αποδεικνύει η επιστολή της, τις επιταγές της εταιρείας και ασκούσε με τον χειρότερο τρόπο την εξουσία της.

Όχι μόνο δεν κατάφερε να ανελιχθεί, αλλά βλέπει πλέον πώς είναι να είσαι στα μηδέν ευρώ και πώς είναι οι μόνες δουλειές που υπάρχουν γύρω να κοστολογούνται στα 300 ευρώ. Αλήθεια η πρώην διευθύντρια των My Market θα χαμογελά αν μετά από μήνες και χρόνια ψαξίματος, μπορεί να βρει μόνο μια δουλειά σαν αυτή; Ίσως να χαμογελά, αλλά από απόγνωση.

Στην επιστολή που έστειλε η πρώην διευθύντρια πωλήσεων οι λόγοι που ανέφερε ότι έπρεπε οι υπάλληλοι να χαμογελούν: 

-Επειδή έχετε δουλειά.

-Επειδή πληρωνόσαστε στην ώρα σας (για αυτούς που θα πουν ότι παίρνουν 300€ θυμίζω ότι το 300 σε σχέση με το μηδέν είναι 300% περισσότερο).

-Επειδή εργάζεστε σε μία εταιρεία που σέβεται και ακούει τα προβλήματά σας.

-Επειδή η εταιρεία επένδυσε χρήματα για να συνεχίζετε να εργάζεστε.

-Επειδή πληρώνεστε για αυτό.

-Επειδή οι πελάτες του καταστήματος σας πληρώνουν, και πρέπει να τους ευχαριστείτε για αυτό με ένα χαμόγελο.

-Γιατί θα έχουμε τόσο καλές προσφορές που πρέπει να τις διαφημίζουμε. Ανυπομονώ να δω την ανταπόκρισή σας στα αποτελέσματα του μυστικού επισκέπτη που θα γίνει μέσα στον μήνα»….

Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.

Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.

Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".

Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.

[fbcomments width="100%" count="off" num="5"]

About The Author

Γεννήθηκε και ζει στα Εξάρχεια. Αγαπά τους τοίχους τους, τους αγώνες και τους ανθρώπους τους. Του αρέσει να φωτογραφίζει και να γράφει για όσα δεν μπόρεσε να φωτογραφίσει. Κυκλοφορεί από τα εννιά του με μια εφημερίδα στο χέρι και συνεχίζει να γράφει σε μπλοκάκι στα ρεπορτάζ. Ακούει ό,τι μακριά πολύ μακριά μας ταξιδεύει και διαβάζει ό,τι του γυαλίσει στις βιτρίνες της Καλλιδρομίου, της Ζωοδόχου Πηγής και της Θεμιστοκλέους. Αγαπά τα νησιά και κάποτε θέλει να ζήσει σε ένα από αυτά. Μέχρι τότε, κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για μια διαφορετική δημοσιογραφία, με πολλά αυτοδιαχειριζόμενα 3point και γραφιάδες χωρίς περιορισμούς.

Related Posts

//