Τα κλισέ είναι σε αυτές τις περιπτώσεις και τα πιο ζεστά λόγια επί της ουσίας. Ουδείς ενθουσιάζεται ή εκπλήσσεται όταν ακούει ευχές «όπως καλή χρονιά, με υγεία κι ευτυχία», αλλά ποιος μπορεί να φανταστεί τη ζωή του χωρίς τα παραπάνω; Ας κάνουμε λοιπόν εδώ μια στάση, ή μάλλον μια επιστροφή στα βασικά, ώστε να το ευχηθούμε σε όλους όσους προσμετρούν έστω μια πράξη στο τόσο, ώστε να κάνουν τον κόσμο καλύτερο. Χριστιανοί άλλωστε (μάλλον) δεν είμαστε, ώστε να πιστεύουμε σε παραδείσους και κολάσεις, αλλά όντως, σε χρυσαυγίτες και παντός είδους καθάρματα της καθημερινότητας τίποτα παραπάνω δεν ευχόμαστε, από επιστροφή στην ανυποληψία και στην απαξία από όλους.
Κατά τ’ άλλα, πολιτικά και μη, το 2018 αναμένεται με ενδιαφέρον. Ακόμη κι αν στο προσκήνιο επικρατεί ησυχία, τα πάντα παράγουν δεδομένα κι αποτελέσματα. Ένα ζήτημα λοιπόν είναι το αν προς το τέλος της χρονιάς θα έχουμε εκλογές, αυτές για τις οποίες αδημονεί η αντιπολίτευση και τις οποίες θέλει να προετοιμάσει με ευνοϊκούς όρους η κυβέρνηση, δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ. Ως το καλοκαίρι μένει να φανεί πως θα διαμορφωθεί το κλίμα στην οικονομία και η διαχείριση στη μετά προγράμματος, αλλά εντός λιτότητας εποχή. Αλίμονο σε όποιον ενστερνιστεί την προπαγάνδα πως τα μνημόνια τελειώνουν, άρα η κανονικότητα, όπως θα έπρεπε τουλάχιστον να χαρακτηρίζεται μια… κανονική τέτοια, αποκαθίσταται. Όπως τον Σεπτέμβριο του 2015 «παίχθηκε» το υποκείμενο που θα εφάρμοζε τα μνημόνια, στις επόμενες εκλογές, είτε αυτές γίνουν φέτος είτε όχι, θα παιχθεί ποιος θα κυβερνήσει την ισοπεδωμένη Ελλάδα του «μετα-μνημονίου». Για όποιον θυμάται, τον όρο αυτόν εισήγαγε στην ατζέντα ο Γιώργος Παπανδρέου. Συνδυαστικά με τις εξελίξεις στην Κεντροαριστερά, θα υπέθετε κανείς πως το 2018 θα είναι και έτος… επιστροφών. Αυτό θα φανεί.
Πάντως, η πόλωση δεν θα υποχωρήσει, υπερβολές θα ακουστούν ξανά και εκεί είναι που όλοι θα κληθούν να επιλέξουν τι προτιμούν: αγωνιστικό πέρασμα στην «επόμενη φάση», ή την εκλογή ενός διαχειριστή των επιδομάτων, της ανεργίας, των επενδύσεων και της αξιοποίησης-ξεπουλήματος όλων όσων έχουν μείνει ακόμα πάνω στο τραπέζι.
Αυτό δεν αφορά μόνο την περίπτωση εκλογών, αλλά και γενικά. Τα ζητήματα παραμένουν ανοικτά και αν για κάποιους ακόμα η Πρωτοχρονιά ή εν πάση περιπτώσει οι πρώτες μέρες του χρόνου σημαίνουν αφορμή για ένα νέο ξεκίνημα, θα κληθούν να πάρουν τις αποφάσεις τους και να κάνουν τις επιλογές τους.
Θα ενδιαφερθείς περισσότερο για τη δίκη της Χρυσής Αυγής;
Θα σταματήσεις να θεωρείς επανάσταση το κάψιμο κάδων και τα όργια στο κέντρο της Αθήνας, με αφορμή τις εκδηλώσεις μνήμης για τη δολοφονία του Γρηγορόπουλου;
Θα σιγάσεις τα αντανακλαστικά υπεράσπισης του ΣΥΡΙΖΑ, που κυβερνά στα πρότυπα των πιο ανάλγητων κοινωνικά προκατόχων του, προσδίδοντας αλληλέγγυο πρόσημο πρόσκαιρα και παραπλανητικά, την ώρα που περνάει κάτω από τον πήχη διαρκώς στα σοβαρότερα ζητήματα;
Θα γίνεις πιο αλληλέγγυος στους μετανάστες και στους LGBTQ; Θα σταματήσεις να διαβάζεις fake news, θα γίνεις πιο καχύποπτος σε όσα ακούς και διαβάζεις;
Θα καταδείξεις έναν σεξιστή, έναν ρατσιστή, έναν φασίστα στα μικρά και στα σύνθετα, σταματώντας να λες ότι είναι «καλό παιδί κατά βάθος»;
Θα σταματήσεις να πιστεύεις πως η Υεμένη, η Σαουδική Αραβία, το Πακιστάν και η Ουγκάντα βρίσκονται σε ένα άλλο, παράλληλο σύμπαν; Θα μάθεις τις πρωτεύουσές τους;
Θα βρεις νόημα στη συλλογικότητα, στη δράση μακριά από τις ατομικότητες, που θεωρούν τη σύμπλευση χαμένο χρόνο;
Θα πάρεις δώρο σε κάποιον ένα βιβλίο αντί για ένα τάμπλετ; Θα δεις μια παραπάνω θεατρική παράσταση;
Θα δεχθείς πως ζεις σε μια κοινωνία που, ό,τι κι αν συμβαίνει στη δική σου ζωή, αυτή επηρεάζει κι επηρεάζεται από τις ζωές των άλλων;
Θα «ανησυχήσεις» λίγο περισσότερο, παρότι έχεις δουλειά και νόημα στην καθημερινότητά σου;
Θα ακούσεις λίγο περισσότερο, πριν μιλήσεις, αποφεύγοντας να διακόψεις και με το μυαλό σου να πεις κάτι χωρίς φωνές και που βγάζει νόημα;
Θα προτιμήσεις να πεις κάτι που σκέφτηκες μόνος σου, αντί για κάτι βαρύγδουπο που άκουσες, αλλά ούτε ξέρεις αν συμφωνείς ή καταλαβαίνεις;
Έστω κι ένα από τα παραπάνω και τόσα ακόμα που δεν αποτυπώνονται απαραίτητα σε λέξεις κι αν πετύχει ο καθένας μόνος του, θα είναι μια μικρή νίκη. Εκεί είναι που ξεκινάει ο συλλογικός αγώνας, για τον οποίο όμως απαιτείται πρώτα απ’ όλα μια ατομική επιλογή. Καλή χρονιά.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.