Ας είναι κάθε μέρα Χριστούγεννα
Όταν ήμασταν παιδιά, τα Χριστούγεννα ήταν μια γιορτή μαγευτική. Περιμέναμε τον Άη Βασίλη, πιστεύαμε στα ξωτικά και τις νεράιδες, στολίζαμε το σπίτι με ενθουσιασμό, μπορούσαμε να αισθανθούμε μια διαφορετική, γιορτινή ατμόσφαιρα. Τότε τα Χριστούγεννα ήταν πράγματι όπως θα έπρεπε να είναι: μια μεγάλη γιορτή.
Σήμερα, το στόλισμα του δέντρου είναι σίγουρα πιο βαρετό και το παραμύθι με τον Άη Βασίλη μάς μοιάζει ξεπερασμένο. Τα Χριστούγεννα έχουν χάσει το νόημά τους, δεν είναι μια μαγευτική γιορτή αγάπης, αλλά μια αφορμή για συσπείρωση της οικογένειας και για ξεκούραση. Τα Χριστούγεννα είναι απλά διακοπές.
Έχετε σταθεί καθόλου να δείτε πόσο όμορφη είναι η πόλη στολισμένη με λαμπιόνια; Έχετε τριγυρίσει καθόλου το βράδυ στους άδειους, ασφαλτοστρωμένους δρόμους, μέσα στην παγωνιά; Η Αθήνα τα Χριστούγεννα είναι ακόμη πιο όμορφη. Και αν αφήσετε για λίγο το χρόνο που τρέχει, τις υποχρεώσεις και το άγχος και απλά τη θαυμάσετε και περπατήσετε μέσα της, τότε θα θυμηθείτε. Θα θυμηθείτε πως ήταν τα Χριστούγεννα όταν ήσασταν παιδιά…
Αμάν πια με τη μιζέρια της κρίσης, αμάν με το βραχνά των χρεών, αμάν με την πολυτάραχη πολιτική ζωή του τόπου! Ας ξεφύγουμε λίγο, ας ταξιδέψουμε και το σώμα μας ας είναι εδώ. Και μετά ας αναρωτηθούμε, γιατί θα πρέπει να ‘ναι Χριστούγεννα για να γίνουν οι μέρες μας λίγο πιο ξεχωριστές. Γιατί, δηλαδή, δε γίνεται κάθε μέρα να ‘ναι ξεχωριστή; Κάθε μέρα να ‘ναι Χριστούγεννα. Χριστούγεννα, όμως, όπως τότε, όταν ήμασταν παιδιά, όχι βαριεστημένα ενήλικα Χριστούγεννα. Αν κάθε μέρα ήταν μια μικρή γιορτή, οι ζωές όλων μας θα ‘ταν πιο γεμάτες.
Και δε σημαίνει ότι κλείνουμε τα μάτια στην πραγματικότητα, ή ότι ξεφεύγουμε από τα προβλήματα. Απλά όσα έχουμε ας τα απολαμβάνουμε, ας γιορτάζουμε που είμαστε γεροί και έχουμε όσα έχουμε. Είδαμε και το ακατάπαυστο κυνήγι της επιτυχίας που οδηγεί! Σε αδιέξοδο. Ή μήπως θεωρείτε αυτονόητα τα όσα έχουμε και υπερβολικό το να τα χαιρόμαστε;
Χριστούγεννα, λοιπόν. Αντί να τα αντιμετωπίζουμε με τα επαίσχυντα, επιφανειακά κλισέ και τη δήθεν χαρά, ας τα δούμε με άλλο μάτι ξεκινώντας με μια βόλτα στην πόλη. Εύχομαι κάθε μέρα μας να είναι Χριστούγεννα, κάθε μέρα μια ξεχωριστή γιορτή. Χρόνια μας πολλά!
Μαρία Δελαγραμμάτικα
Σκέψεις για τα Χριστούγεννα…
Αφού ο κόσμος δεν καταστράφηκε (για να διαβάζουμε ακόμα 3pointmagazine), ήρθε η ώρα για την επόμενη ημερομηνία-σταθμό ετούτου του Δεκέμβρη: Τα Χριστούγεννα!
Για πολλούς ημέρες θρησκευτικής κατάνυξης, αγάπης και προσευχής, για άλλους μέρες χαράς, διακοπών, διασκέδασης, για άλλους δικαιολογία να ξεφύγουν από την καθημερινότητα, αλλά σίγουρα για όλους η 25η Δεκέμβρη (και οι δύο βδομαδούλες-off που τη συνοδεύουν) αποτελεί μέρα προσμονής, μέρα διαφορετική από τις άλλες –σε τελευταία ανάλυση.
Τα Χριστούγεννα των τελευταίων χρόνων για πολλές οικογένειες στην Ελλάδα ήταν –και θα είναι από ό,τι φαίνεται- πολύ διαφορετικά από ό,τι έχουμε στο μυαλό μας. Δεν ενδιαφέρομαι να ξυπνήσω τα φιλανθρωπικά μας αισθήματα, γιατί έτσι κι αλλιώς σύντομα για όλους μας θα ισχύσει το ρητό «… κι εδώ που είμαι θα ‘ρθεις». Το ζήτημα είναι να μπολιάσουμε τις γιορτές με άρωμα αλληλεγγύης -το μόνο που ταιριάζει σε μια δημοκρατική κοινωνία, αν έτσι τη θέλουμε. Αλληλεγγύη για να μην είναι τα Χριστούγεννα του 2014, όπως όσα προηγήθηκαν. Αυτή είναι η ευχή μου για φέτος.
Μιλώντας, όμως, για Χριστούγεννα στο μυαλό μου έρχονται κανέλα, μπισκότα, κεριά, δέντρο, καλικαντζαράκια και Άγιος Βασίλης. Ο τελευταίος, γνωστός με τα ονόματα Πατήρ των Χριστουγέννων, Περ Νοέλ, Σιντερκλάους, Σάντα-Κλάους, Λαμ Κουνγκ Κουνγκ (China town), Χοτεϊόσο είναι διάσημος όχι για την φαινομενικά καλή καρδιά του, αλλά για τα καλά του δώρα. Ο Σάντα Κλάους είναι ο Άγιος Νικόλας, προστάτης ναυτικών και παιδιών (μεγάλη η χάρη του). Ο Άγιος Βασίλης όμως (όχι ο χοντρός γερούλης, μετά της λευκής γενειάδας του) είναι ο εκ Καππαδοκίας Μέγας Βασίλειος, γνωστός για το φιλανθρωπικό έργο του. Μεταξύ μας πάντως προτιμώ τον αφράτο κοκκινοντυμένο, που ετοιμάζει ό,τι δώρο ζητήσει κανείς με τα ξωτικά του.
Η ανταλλαγή των δώρων με τη σειρά της ανάγεται στους ρωμαϊκούς χρόνους, οπότε οι Ρωμαίοι αντάλλασαν δώρα μεταξύ τους, μεριμνώντας και για τους απόρους. Σημειωτέον, η ημερομηνία της 25ης Δεκεμβρίου γιορτάστηκε για πρώτη φορά στη Ρώμη, περίπου στα μέσα του 4ου αιώνα μ.Χ. και έπρεπε να περάσουν δύο αιώνες ακόμη για να εξαπλωθεί η συνήθεια πρώτα στην Ανατολή.
Έκτοτε το καταναλωτικό πνεύμα των Χριστουγέννων μονοπωλεί στις εορταστικές… έξεις μας! Σημείο των καιρών ή διαχρονικό (μάλλον και τα δύο) έγινε τρόπος ζωής, σε βαθμό τέτοιο που ίσως και να αμελούμε ό,τι πραγματικά θα μας φέρει ευτυχία, ανταλλάσσοντάς το με τα ρούχα που θα ψωνίσουμε για την Πρωτοχρονιά… Καλά και αυτά βέβαια, δεν λέω!
Για να αποφύγω τους πλατειασμούς όμως εύχομαι σε όλους -αναγνώστες μας και μη- καλά Χριστούγεννα και αλληλεγγύη!
Μίνα Κωστοπούλου
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.