«Αναμφίβολα οι στίχοι μου είχαν το θάρρος να θίξουν θέματα που δεν είχε θίξει κανείς ως τότε» είχε δηλώσει ο Bob Dylan πολλά χρόνια πριν. Η αλήθεια είναι ότι ο Dylan ενσάρκωσε τη διαμαρτυρία, την επανάσταση, την αμφισβήτηση, την άρνηση. Υπήρξε η φωνή του κινήματος για τα κοινωνικά και ατομικά δικαιώματα που άνθισε την δεκαετία του ‘60 στην Αμερική.
Παρ’ όλο που ο ίδιος απαρνήθηκε αυτόν τον τίτλο, στρεφόμενος σε πιο πολύπλοκους και ποιητικούς ροκ στίχους, πολλά γνωστά και αγαπημένα τραγούδια του ανήκουν σε αυτήν την περίοδο της επανάστασης και της διαμαρτυρίας, την περίοδο όπου το λαϊκό κίνημα αμφισβήτησης ενώνεται με το κίνημα για τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα, στην Αμερική του Απαρτχάιντ και του πολέμου του Βιετνάμ.
Το 3pointmagazine.gr παρουσιάζει 7 τραγούδια από «την περίοδο της μουσικής διαμαρτυρίας» του 72χρονου πλέον Dylan.
1.Blowin’ in the wind (1963)
Τραγούδι-ύμνος της εποχής των κοινωνικών κινημάτων στην Αμερική -και όχι μόνο- είναι αναμφίβολα το Blowin’ in the wind. Αν και οι στίχοι του δεν έχουν τόσο εμφανείς αναφορές όσο η επιρροή από το τραγούδι του Sam Cooke’s “A Change is gonna come”.
“How many roads must a man walk down / Before you call him a man?,
How many times can a cannonball fly / before they’re forever banned?”
2. Masters Of War (1963)
Στο τραγούδι αυτό ο Ντίλαν παίρνει ξεκάθαρη θέση εκφράζοντας την αντίθεσή του στον Ψυχρό Πόλεμο και την κατασκευή όπλων μαζικής καταστροφής.
“Come you masters of war / that build all the guns … I just want you to know / I can see through your masks.”
3. Oxford town (1963)
“He went to Oxford Town / Guns and clubs followed him down / All because his face was brown”
Ο Ντίλαν σε αυτό το κομμάτι περιγράφει τις ταραχές που ξέσπασαν στην Οξφόρδη όταν ο James Meredith έγινε δεκτός ως ο πρώτος μαύρος φοιτητής του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης. Ο Ντίλαν είναι ιδιαίτερα επικριτικός στηλιτεύοντας τη ρατσιστική Αμερική εκείνης της εποχής.
4. The Lonesome Death of Hattie Carroll (1964)
Ένα από τα ίσως και όχι τόσα γνωστά τραγούδια του Ντίλαν, το οποίο μιλά για τα ανθρώπινα δικαιώματα και στηλιτεύει την εκμετάλλευση των μαύρων στην Αμερική, περιγράφοντας μια πραγματική ιστορία, αυτή του 51χρονου μαύρου μπάρμαν που δολοφονήθηκε στο Μέριλαντ από έναν πλούσιο λευκό αγρότη, ο οποίος καταδικάστηκε τελικά σε 6 μόνο μήνες φυλακή.
“William Zanzinger killed poor Hattie Carroll / With a cane that he twirled around his diamond ring finger”
5. Hurricane (1976)
“All of Rubin’s cards were marked in advance / The trial was a pig-circus he never had a chance / The judge made Rubin’s witnesses drunkards from the slums”
6. The time they are a changing (1964)
Είναι η στιγμή που ο Ντίλαν συνδυάζει το λαϊκό κίνημα διαμαρτυρίας του ’60 με το κίνημα για τα πολιτικά δικαιώματα σε ένα τραγούδι… “There’s a battle outside and it is ragin’ / It’ll soon shake your windows and rattle your walls / For the times they are a-changin’». Είναι η εποχή των κινημάτων όχι μόνο στην Αμερική αλλά και στην Ευρώπη και αυτός θα μπορούσε να είναι ένας από τους ύμνους της.
7. Maggie’s Farm (1965)
Και κάπου εδώ ο Ντίλαν διαχωρίζει τη θέση του. Δεν θέλει πια να είναι η φωνή του κινήματος, το απαρνείται γιατί όπως λέει στους στίχους, «εγώ θέλω να είμαι αυτό που είμαι και όχι να γίνω σαν κι αυτούς». Κατακρίνοντας ουσιαστικά πρόσωπα του λαϊκού κινήματος του ’60 που ουσιαστικά πολεμούν για να γίνουν αυτό που πολεμούν, όπως αναφέρει. Ο Ντίλαν φωνάζει ότι δεν θέλει να είναι πιόνι και περνά σε μια άλλη φάση της μουσικής του πορείας.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.