Παρακολουθώντας όσα συμβαίνουν στο πεδίο της καταστροφικής διαχείρισης της κακοκαιρίας και όχι μόνο, μου φαίνεται ότι το σκηνικό στην Ελλάδα μοιάζει όλο και περισσότερο με κλασική ποδοσφαιρική παράγκα.
Ο πρόεδρος της ομάδας, γιος παλιότερου προέδρου, παρέλαβε τον σύλλογο με μπάνκα 37 δις στα ταμεία. Τα μισά τα έδωσε για να αγοράσει έναν Κύπριο προπονητή -‘’παλτουδιά’’ που δεν τον ξέρει η μάνα του αλλά υποτίθεται ότι τα είχε πάει καλά στο Βέλγιο. Στο πρώτο κλασικό ντέρμπι, ο «Τεχνοκράτης», όπως ήταν το ψευδώνυμό του, έφαγε 7άρα και φυσικά οι παλιές καραβάνες του συλλόγου άρχισαν να ζητούν παραίτηση.
Τα άλλα μισά φράγκα, ο πρόεδρας τα έδωσε σε διάφορους περίεργους, σε παρακμιακά αθλητικά ραδιόφωνα και σε ανύπαρκτα sites για να λένε ότι η νέα ομάδα φυσάει και πάει για σαλόνια. Εν τω μεταξύ κάποιοι από αυτούς που πήραν τα λεφτά δίνουν στη φόρα το δεξί χέρι του προέδρου και εκβιάζουν όλη τη διοίκηση γιατί δεν τους δώσανε όσα ζήτησαν. Και γίνεται το έλα να δεις.
Την ίδια στιγμή, παρά το γεγονός ότι η ομάδα μοιάζει όλο και περισσότερο με παρωδία στο Δελφινάριο, δεν χάνει βαθμούς, αλλά αντίθετα κερδίζει κι άλλους καθώς οι διαιτητές δίνουν πέναλτι ακόμα και στα περαστικά περιστέρια. Και η ομάδα συνεχίζει να είναι πρώτη.
Σε ένα ματς, όπου η ομάδα λάνσαρε σαν καινούριο χορηγό μια μεγάλη φαρμακευτική εταιρεία, ο ρέφερι έδωσε ένα τόσο πέτσινο πέναλτι που για να μην τον φάει η μαρμάγκα την επόμενη αγωνιστική περίοδο, για τους τύπους αποφάσισε να καταφύγει στο VAR. O τέταρτος διαιτητής που παρίστατο στην επεξεργασία του βίντεο, ψιθύρισε κάτι σχετικά με «καθαρό κόψιμο». Σε μερικά δευτερόλεπτα, ο τέταρτος περπατούσε στον αέρα καθώς τον απομάκρυναν κάτι μαύρες ντουλάπες ενώ και το ρεύμα έπεφτε με αποτέλεσμα, ελλείψει VAR, ο διαιτητής να επιβεβαιώσει την υστάτη των ποινών για την αντίπαλη ανυπεράσπιστη ομάδα που πάλευε για την παραμονή.
Όσο για τους οπαδούς, αν και γενικά έχουν σιχαθεί τη ζωή τους, κάθονται στις κερκίδες και κοιτάζουν σαν τους χάνους. Βλέπετε, έχουν αγοράσει διαρκείας από το 2018 όταν τα παραπάνω ας-πούμε-ΜΜΕ τούς έπεισαν ότι η ομάδα δεν θα αλλάξει όνομα και θα παραμείνει ελληνική ενώ ο πρόεδρος έχει ήδη δεσμευτεί στην ευρωπαϊκή ομοσπονδία «ότι εντάξει τώρα, καθίστε να πάρουμε πρωτάθλημα και σιγά μην κολλήσουμε σ’ αυτό.». Η ομάδα, τελικά, παρ’ ότι δεν βλεπόταν, δεν σε άφηνε να βαρεθείς.
Οι άλλες ομάδες εν τω μεταξύ δεν συνεννοούνταν ούτε στα βασικά και έτσι δεν κατάφεραν καν να κάνουν μια κοινή προσφυγή σε βάρος της καθεστωτικής ομάδας. Ο πρόεδρος της μίας ομάδας έλεγε ‘’θα λογαριαστούμε στην επόμενη αγωνιστική’’, ο άλλος έλεγε ότι ναι, μεν, διαπιστώνει την ύπαρξη παράγκας αλλά δεν είναι υπέρ της κατεδάφισής της, ο τρίτος που ήταν παλιάς κοπής διατεινόταν ότι αυτά τα πράγματα δεν αλλάζουν με το να πάρει απλά μια άλλη ομάδα το πρωτάθλημα, ο τέταρτο καλούσε τους παίχτες να κάνουν καθιστική διαμαρτυρία και ο πέμπτος ζητούσε από τους παίχτες του να μην εμβολιαστούν.
Και η αγωνιστική πήγαινε και πήγαινε. Και κάθε σαββατοκύριακο ήταν όλο και πιο γελοίο από το προηγούμενο. Και αυτό ήταν κάτι που άρχισε να γίνεται ψιλονορμάλ. Και ζούσαν αυτοί καλά.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.