Δεν θυμάμαι στα τόσα χρόνια κυριαρχίας του Παναθηναϊκού σε Ελλάδα και Ευρώπη τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς να παρατάει παιχνίδι πριν αυτό φτάσει στο τέλος του και έχοντας εξαντλήσει κάθε πιθανότητα δυνατής ή αδύνατης ανατροπής. Ποτέ!
Ίσως η μνήμη μου να με απατά ή παρόμοιο περιστατικό να συνέβη τις πρώτες του σεζόν στον πάγκο του τριφυλλιού, ωστόσο σε κάθε περίπτωση και να έχει συμβεί μία ή δύο φορές δεν παύει να είναι κάτι το πέρα για πέρα εντυπωσιακό.
Οι πράσινοι έφτιαξαν την αυτοκρατορία τους βασιζόμενoι σε πολλά πράγματα. Στον κορυφαίο ευρωπαίο προπονητή, σε παίκτες υψηλότατου επιπέδου αλλά και στην ψυχολογία του «Είμαι καλύτερος όλων σας. Εύκολα ή δύσκολα θα σας κερδίσω».
Χαρακτηριστικά ματς όπου ο Παναθηναϊκός πάλευε μέχρι και για την τελευταία μπάλα ώστε να φτάσει στην πολυπόθητη νίκη υπάρχουν πολλά, ωστόσο θυμάμαι έντονα ένα περυσινό αγώνα με την Ολίμπια Λουμπλιάνας στο ΟΑΚΑ όπου οι πράσινοι έχαναν με 4 πόντους 6.8’’ (!) πριν το τέλος, ωστόσο κατάφεραν να στείλουν το ματς στην παράταση.
Αν και για να λέμε την αλήθεια δεν το κατάφεραν οι πράσινοι αλλά ο αρχηγός τους. Ο Δημήτρης Διαμαντίδης στην συγκεκριμένη αναμέτρηση πέτυχε ένα από τα πολλά εντυπωσιακά που έχει σημειώσει στην καριέρα του. Να σκοράρει δηλαδή τους 13 τελευταίους πόντους της ομάδας του στην αναμέτρηση, που ήταν ικανοί να στείλουν το ματς στο έξτρα πεντάλεπτο. Κι όλα αυτά μέσα σε 75’’.
Ένας Παναθηναϊκός λοιπόν, που έχει μάθει τους φιλάθλους του όχι μόνο σε νίκες, αλλά και σε απίστευτες ανατροπές ή έστω ήττες με ψηλά το κεφάλι, παραδόθηκε χθες (26/5) στον Ολυμπιακό από το 30ο λεπτό. Η τελική διαφορά μάλιστα στο σκορ (84-72) σε καμία περίπτωση δεν αντικατοπτρίζει την διαφορά των δύο ομάδων στην συγκεκριμένη αναμέτρηση και θα μπορούσε να θεωρηθεί ιδιαίτερα κολακευτική για το τριφύλλι.
«Η αξία του ηττημένου δίνει δόξα στον νικητή» λένε και ο Παναθηναϊκός δεν έχει πάψει να είναι μία πολύ μεγάλη ομάδα. Ορισμένοι τον χαρακτήρισαν ως «τον χειρότερο Παναθηναϊκό των τελευταίων ετών», άποψη που με βρίσκει σύμφωνο, ωστόσο αν ο Παναθηναϊκός είναι τόσο κακός ο κυριότερος λόγος δεν είναι άλλος από τον ίδιο τον Ολυμπιακό.
Σίγουρα οι παίκτες του τριφυλλιού είναι κορεσμένοι και δεν διαθέτουν την νεανική φρεσκάδα αυτών του Ολυμπιακού ενώ και ο αποκλεισμός τους από το τελικό της Ευρωλίγκα από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας τους άδειασε ψυχολογικά. Παρολαυτά έχω την εντύπωση πως η εικόνα των ερυθρολεύκων, το πάθος τους και η ενέργεια που βγάζουν μέσα στο παρκέ είναι τα στοιχεία που δημιουργούν μια τόσο κακή εικόνα για τους πράσινους.
Τέλος αξίζει να αναφερθεί, ότι το 2-1, αυτό καθεαυτό, αλλά και οι εμφανίσεις των Πειραιωτών μπορούν να γεμίζουν με υπερηφάνεια τους οπαδούς τους, ωστόσο η «λευκή πετσέτα» στο 30’ του 3ου τελικού από τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς είναι ένα ακόμα, μικρό αλλά σημαντικό, παράσημο του Ντούσαν Ιβκοβιτς και των παικτών του. Φτάνει να μην είναι το τελευταίο.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.