Δεν γνώριζα εξ’ αρχής τις προβλέψεις διαφόρων μέντιουμ περί του 2012. Οφείλω να ομολογήσω πως δεν έχουν χτυπήσει ποτέ και την πόρτα μου ως κάτι το ενδιαφέρον οι προσεγγίσεις τους.
Εδώ που τα λέμε, οι περισσότεροι θα αρνούμασταν να δώσουμε ένα σεβαστό ποσό στους κομπογιαννίτες του σήμερα. Όχι μόνο λόγο του προφανούς, αλλά και της σχετικής καζούρας που θα επακολουθούσε.
Έλα όμως, που οι τύποι οι οποίοι κλείνουν για κάμποση ώρα τα μάτια τους, μουρμουρίζουν διάφορες περίεργες φράσεις, ή απλώς εμπιστεύονται τα άστρα έχουν αρχίσει να δικαιώνονται! Αν πιστέψουμε βέβαια, τα ποικίλα δημοσιεύματα, τα οποία κυκλοφορούν τελευταία…
Όπως λοιπόν, είχε φανεί στα… χαρτιά, η φετινή χρονιά αποδεικνύεται ως αυτή των ανατροπών και της διαφοροποίησης των δεδομένων που γνωρίζαμε μέχρι πρότινος.
Ως γνήσιος λάτρης δε των στατιστικών, διαπίστωσα, πως ούτε λίγο, ούτε πολύ, γίναμε μάρτυρες τριών διόλου αναμενόμενων αλλαγών, με τις δύο να συναντώνται στα χωράφια του αθλητισμού και την μία στα ξεχαρβαλωμένα του πολιτικού. Όλες τους συνδέονται τρόπον τινά και απομένει να μπει η βούλα (ανάληψη κυβερνητικών καθηκόντων από τον ΣΥΡΙΖΑ), ούτως ώστε να καταλήξουμε στο ότι το πρώτο μισό του 2012 κύλησε σύμφωνα με τις προβλέψεις, χωρίς την ελάχιστη απόκλιση!
Επί της ουσίας είδαμε λοιπόν, τον Ολυμπιακό του Χάινς και του Σλούκα να βάζουν τα γυαλιά σε αυτόν των Κλέιζα και Τσίλντρες, αποκαθηλώνοντας μετά από 15 ολόκληρα χρόνια τον βασικό τους αντίπαλο. Νέα εποχή στο ελληνικό μπάσκετ. Νέα σελίδα, που το αναζωογονεί και το κρατά ανταγωνιστικό τουλάχιστον σε επίπεδο δύο στρωμάτων. Εκτός αυτού μιλάμε για μία ρήξη μίας καθεστηκυίας τάξης, η οποία σύμφωνα τουλάχιστον με τα των ερυθρόλευκων συμπεράσματα, επεκτεινόταν και κυριαρχούσε στον παρασκηνιακό χώρο. Οι προβολείς δε, ήταν στραμμένοι αλλού, λόγω του ότι ελέγχονταν και αυτοί από πράσινα χέρια. Πλέον τα δεδομένα είναι διαφορετικά και μάλιστα άλλαξαν σε ένα σημείο που δεν περίμενε κανείς.
Τη στιγμή που το μπασκετικό τμήμα γκρέμισε μία αυτοκρατορία, αυτό της υδατοσφαίρισης την έχασε. Δήμιος η Βουλιαγμένη. Περίπου μετά από μία δεκαπενταετία ερυθρόλευκης κατοχής, με ένα μικρό διάλειμμα (Εθνικός, 2006), η παρέα του Αφρουδάκη έσπασε τα δεσμά της και έκανε ένα μεγάλο όνειρο πραγματικότητα. Αυτό του νταμπλ. Το Πόλο πήρε μία νέα ώθηση. Τα χρήματα λείπουν, αλλά ο ανταγωνισμός είναι υπαρκτός, το ενδιαφέρον επίσης και ενδεχομένως πλέον η προβολή να γίνει λίγο μεγαλύτερη.
Η τρίτη και πιο σημαντική λόγω… γηπέδου, είναι αυτή της πτώσης του δικομματισμού. Στις 6 Μαΐου ο ΣΥΡΙΖΑ μπήκε σφήνα στα δύο πρώην μεγάλα κόμματα (ΝΔ και ΠΑΣΟΚ), δίνοντας ένα ηχηρό μήνυμα ευρωπαϊκής εμβέλειας. Ο κόσμος επέλεξε αυτή τη φορά να τιμωρήσει επί του πρακτέου τους υπεύθυνους της καταστροφής πολιτικής, που ακολουθήθηκε από την Μεταπολίτευση κι έπειτα, ελπίζοντας πως αυτή τη φορά η διαφορετική φωνή που θα ακουστεί, θα είναι ικανή να δώσει και λύσεις.
Στις 18 Ιουνίου ο ΣΥΡΙΖΑ ενδέχεται να βρίσκεται στην κυβέρνηση. Ένα πιθανό ιστορικό γεγονός, το οποίο θα καθορίσει εν πολλοίς τα όσα θα δουν τα ματάκια μας στο άμεσο μέλλον.
Τελικά το “ποτέ μη λες ποτέ” έχει σάρκα και οστά…
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.