Μέχρι το 1996 η Σαχτάρ Ντόνετσκ ήταν μια μικρομεσαία ομάδα έχοντας να επιδείξει μόλις ένα κύπελλο Ουκρανίας το 1995. Πώς έφτασε να παραμένει αήττητη για 41 συνεχόμενα παιχνίδια σε όλες τις διοργανώσεις, μέχρι να χάσει από την Τσέλσι στο 94ο λεπτό στο Λονδίνο;
Σίγουρα από το 1996 και μετά έχουν αλλάξει ριζικά κάποια πράγματα στην ομάδα των «ανθρακωρύχων». Το σημαντικότερο όλων, ήταν η ανάληψη της προεδρίας του συλλόγου από τον Ουκρανό «ολιγάρχη», Ρινάτ Αχμέτοφ.
Ρινάτ Αχμέτοφ
Ο προηγούμενος πρόεδρος της Σαχτάρ ήταν ο Αλεξάντρ Μπραγκίν. Στις 15 Οκτωβρίου του 1995, ο Μπραγκίν έχασε τη ζωή του από μία έκρηξη μέσα στο τότε γήπεδο της Σαχτάρ σε ένα παιχνίδι απέναντι στην Ταβρία Σιμεφρόπολ. Ακόμα και σήμερα, κανείς δεν ξέρει με ακρίβεια τι είχε συμβεί, με πολλούς να κάνουν λόγο για ξεκαθάρισμα λογαριασμών, μεταξύ ισχυρών προσωπικοτήτων της Ουκρανίας.
Περίπου έναν χρόνο αργότερα, στις 11 Οκτωβρίου του 1996, ο Ρινάτ Αχμέτοφ αναλαμβάνει χρέη προέδρου στην Σαχτάρ. Ο Αχμέτοφ ήταν ένας από τους ισχυρότερους άνδρες της ουκρανικής οικονομίας και όλοι όσοι τον γνώριζαν μπορούσαν να μαντέψουν τι θα ακολουθούσε.
Το 2000 ίδρυσε μια εταιρεία, την System Capital Management, και κατέχει το 100% των μετοχών της. Με συνεχείς επενδύσεις των κερδών της, έχει πολλαπλασιάσει το έσοδα του και όσο περνάνε τα χρόνια κινείται ακόμα πιο δυναμικά στο μεταγραφικό παζάρι.
Από τη μέρα που ανέλαβε πρόεδρος, το «παλμαρέ» της ομάδας έχει γεμίσει με:
1 Κύπελλο UEFA 2009
7 Πρωταθλήματα Ουκρανίας
7 Κύπελλα Ουκρανίας
4 Σούπερ Καπ Ουκρανίας
Όλα αυτά δεν θα μπορούσαν να γίνουν από τη μία στιγμή στην άλλη ή με το πάτημα ενός μαγικού κουμπιού. Ούτε αγοράστηκαν με χρήματα. Ο Αχμέτοφ έχει αποδείξει ότι ξέρει από ποδόσφαιρο, καθώς και ο Μιρτσέα Λουτσέσκου (προπονητής της ομάδας από το 2004 μέχρι σήμερα) και κάποιες από τις μεταγραφές είναι δικές του επιλογές.
Μιρτσέα Λουτσέσκου
Ο Ρουμάνος προπονητής μόνο τυχαίος δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Μετά από χρόνια στην εθνική ομάδα της χώρα του, δοκίμασε την τύχη του σε διάφορες ομάδες της Ιταλίας (με κορυφαία της Ίντερ). Μπορεί εκεί να μην έκανε κάτι αξιοσημείωτο, αλλά στην Τουρκία και στην Γαλατάσαράι έφτιαξε το όνομά του.
Στην πρώτη του χρονιά στην ομάδα κατέκτησε το Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ απέναντι στην Ρεάλ Μαδρίτης (!) και έφτασε μέχρι τα προημιτελικά του Champions League, ενώ την επόμενη σεζόν κατέκτησε το πρωτάθλημα Τουρκίας πριν πάει στην Μπεσίκτας.
Εκεί στην πρώτη του χρονιά κατάφερε να ξαναπάρει το πρωτάθλημα έχοντας μόλις μία ήττα, συγκεντρώνοντας μάλιστα και 85 βαθμούς, το οποίο αποτελεί ρεκόρ στην ιστορία του πρωταθλήματος Τουρκίας.
Στην δεύτερη σεζόν του στην Μπεσίκτας και ενώ ήταν πρώτος με 8 βαθμούς διαφορά από την δεύτερη Φενέρμπαχτσε, σε ένα εντός έδρας ματς απέναντι στην Σαμσουνσπόρ, ο διαιτητής έδειξε 5 κόκκινες κάρτες (!) στην Μπεσίκτας με αποτέλεσμα να χάσει το ματς στα χαρτιά.
Από τότε η απόδοση της ομάδας και λόγω ψυχολογίας αλλά και των απουσιών λόγω τιμωρίας έπεσε δραματικά και το πρωτάθλημα χάθηκε. Ο Ρουμάνος αποφάσισε να αποχωρήσει μετά από αυτό που έζησε και δεν άργησε να βρει τον επόμενο εργοδότη του, την Σαχτάρ, την οποία προπονεί και σήμερα.
Στον πάγκο της ουκρανικής ομάδας, από το 2004 μέχρι σήμερα, έχει προλάβει να πανηγυρίσει πολλές φορές:
1 Κύπελλο UEFA
6 Πρωταθλήματα Ουκρανίας
4 Κύπελλα Ουκρανίας
4 Σούπερ Καπ Ουκρανίας
Donbas Arena
Για να κερδίσεις τον σεβασμό στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο σε όλα τα επίπεδα, είσαι αναγκασμένος να έχεις ένα γήπεδο στολίδι. Αλλιώς είναι δύσκολο να σε δουν έτσι οι ανταγωνιστές σου αλλά και η UEFA.
Αυτό φαίνεται πως το ξέρει πολύ καλά ο Αχμέτοφ και το 2009 το Donbas Arena άνοιξε τις θύρες του για να υποδεχθεί τους οπαδούς της Σαχτάρ, αλλά και πιο πρόσφατα τους οπαδούς του Euro 2012. Παρά το γεγονός ότι λειτουργεί από το 2009 θεωρείται πληρέστερο από αρκετά γήπεδα που χτίστηκαν το 2012 ή το 2011 για τις ανάγκες του Euro.
Το Donbas Arena είναι ένα καθαρά ποδοσφαιρικό γήπεδο, με χωρητικότητα 52.000 θεατών οι οποίοι δημιουργούν καταπληκτική ατμόσφαιρα σε κάθε εντός έδρας αγώνα (8Χ8 εντός έδρας μετράει στο πρωτάθλημα).
Βραζιλιάνικη παροικία, αλλά μια οικογένεια
Το ρόστερ της Σαχτάρ αποτελείται από 27 ποδοσφαιριστές. 14 από αυτούς είναι Ουκρανοί, 9 Βραζιλιάνοι (10 μαζί με τον πολιτογραφημένο Κροάτη, Εντουάρντο), 2 Κροάτες, ένας Ρουμάνος, ένας Τσέχος και ένας Αρμένιος.
Διαβάζοντας κανείς την σύνθεση του ρόστερ, κάποιος θα σκεφτόταν. «Εντάξει μωρέ, παίρνουν όποιο Βραζιλιάνο υπάρχει και κάθε χρόνο φτιάχνουν μια ομαδούλα, τους πουλάνε, παίρνουν άλλους και όλα καλά». Κι όμως δεν είναι καθόλου έτσι τα πράγματα. Το σημαντικότερο προσόν της Σαχτάρ σαν ομάδα πέρα από το ταλέντο
είναι η ομοιογένεια και η συνοχή.
Η ενδεκάδα του ματς με την Τσέλσι -σε παρένθεση από πότε βρίσκονται στην ομάδα:
Pyatov (2007)
Kucher (2006)
Hubschman (2004)
Fernandinho (2005)
Willian (2007)
Luiz Adriano (2006)
Mkhytarian (2010)
Rat (2003)
Srna (2003)
Teixeira (2009)
Rakitskiy (2009)
41 ματς αήττητη
Όλα τα παραπάνω, συνετέλεσαν ώστε η Σαχτάρ, μέχρι να δεχτεί το γκολ στο 94΄ από την Τσέλσι, να έχει παραμείνει για 41 ματς αήττητη σε όλες τις διοργανώσεις. Στο πρωτάθλημα έχει να χάσει από τις 23/10/11 και τρέχει ένα σερί 30 αγώνων και στο κύπελλο από τις 24/03/10 με σερί 12 αγώνων. Η τελευταία της ήττα πριν την Τσέλσι, ήταν από την Πόρτο στις 23/11/11 για το Champions League.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.