Μερικές σκέψεις με αφορμή το 4857ο live που είδα στο Μηχανουργείο..

Όταν οι Ramones έσκιζαν τα skinny jeans τους, οι Sex Pistols γέμιζαν τα ρούχα τους με παραμάνες και οι Clash έκαναν τους νέους με μοικάνες να στριμώχνονται και να χορεύουν σα δαιμονισμένοι σε moshpits, το πανκ είχε τη μεγαλύτερη απήχηση στους νέους της εποχής. Σηκωμένα μαλλιά που στηρίζονταν με ασπράδι αυγών, πολύχρωμες κουπ, μισοξυρισμένα κεφάλια, πολύ leather με τρουξ, Vivienne Westwood και “CBGB” είναι μόνο μερικά από τα αισθητικά ορόσημα της εποχής. Όμως, το punk είχε ένα συγκεκριμένο πολιτικοκοινωνικό υπόβαθρο (αναλογιστείτε ότι άνθησε την εποχή της θατσερικής Αγγλίας) και εξέφραζε τους νέους της εποχής με το αντισυμβατικό lifestyle, που ήθελαν να δείξουν τη διαφορετικότητα τους προς τον κομφορμισμό της εποχής.

Σαράντα σχεδόν χρόνια μετά όμως, λίγοι έχουν ακόμα στο μυαλό τους την ελληνική πανκ της μεταπολίτευσης, των βινυλάδικων των Εξαρχείων, της δολοφονίας του Καλτεζά και των μεγάλων καταλήψεων: τα κοινωνικά και αισθητικά στοιχεία της punk κουλτούρας έχουν γίνει πολύ mainstream. Δερμάτινα μπουφάν φοράνε πλέον από τη μπουζουξού του συρμού, που θέλει να αποκτήσει αυτό το περιβόητο rock στυλ, μέχρι τον ανορεξικό fashionista. Τα στοιχεία του original πανκ κινήματος είναι προφανές ότι είναι αυτά που έρχονται σε ρήξη με τη βασική ιδεολογία του, αυτή της αντίδρασης.

1980743_860563883967968_2124138172_n

Με τη λογική αυτή όμως, σε κάθε εποχή υπάρχει το πανκ και οι εκφραστές του, ως μια αισθητική κίνηση που αντίκειται στις γενικότερες επιβολές. Π.χ. είναι πανκ η πρόθεση της Bjork να διαφοροποιήσει όλο και περισσότερο το στυλ της τώρα που έγιναν όλες οι ποπ σταρ avant-garde; Ναι. Αλλά το πανκ attitude δεν είναι σε καμία περίπτωση προνόμιο μόνο των celebrities. Η youth culture είναι αυτή που ορίζει και δίνει ζωή σε κάθε κίνημα.

Ας πάρουμε για παράδειγμα το κομμάτι της εμφάνισης. Τη στιγμή αυτή τα στερεότυπα θέλουν όλους τους νέους ν’ ακολουθούν ένα επιβεβλημένο casual look. Για το λόγο αυτό , όσοι τολμούν και υιοθετούν ένα διαφορετικό στυλ δίνουν μια πανκ χροιά στη ζωή τους. Είτε κάποιος υποστηρίζει στυλιστικά ένα preppy look, με παπιγιόν, που θυμίζει έντονα τον παππού του γαμπρό, είτε αντιστέκεται στο μαζικό branding της εποχής και προσπαθεί να ξεφύγει από την επίδειξη των labels που προτιμά είτε προβάλλει εμμονικά τις αισθητικές αναφορές του look του (από mod μέχρι grunge κινήματα) είτε απλά υιοθετεί ένα πιο εκλεπτυσμένο look, διαφοροποιείται από τη μάζα.

10711443_860563887301301_1837289002_n

Σίγουρα αν ψάξεις, το αυθεντικό πανκ είναι εδώ, σε κάθε γωνία, σε κάθε ασπρόμαυρη αφίσα στους τοίχους της Βαλτετσίου, σε κάθε πεζούλι έξω από τη Λέσχη Υπογείως. Αλλά ακόμα και χωρίς συνεχή ιδρωτίλα και Dr. Martens το πανκ μας απελευθερώνει από την πολυπλοκότητα που εμείς οι ίδιοι έχουμε επιβάλλει στην καθημερινότητα μας. Γιατί το πανκ δεν είναι κάτι που ορίζεται από αυστηρά κριτήρια και όρια, αλλά είναι όλα τα στοιχεία που κάνουν κάποιον να ξεχωρίζει από τη μαζική κουλτούρα, προβάλλοντας τη δική του προσωπική αισθητική ως αυτοέκφραση.

«Άγριο, έξαλλο και ενθουσιώδες. Το punk είχε να κάνει με την έκρηξη».

Debbie Harry, Blondie

Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.

Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.

Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".

Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.

[fbcomments width="100%" count="off" num="5"]

About The Author

Σαν εναλλακτικιά τύπισσα που είναι, έχει ζήσει σε πολλά μέρη αλλά τώρα τελευταία πέρασε 5 χρόνια πίνοντας ροζ λεμονάδες και μέτριους καφέδες στον κήπο του Παντείου και ελπίζει να πάρει ένα πτυχίο Ψυχολογίας φέτος. Γράφει κυρίως σουρεαλιστικά και ασυνάρτητα πράγματα και μεγαλύτερη της κρυφή ευχή είναι ο ουρανός να είχε χρώμα κυκλαμινί και να παντρευτεί κάποιον που να έχει εργοστάσιο σοκολάτας. Συμβουλή ψυχολόγου για όλους εκεί έξω: θέλετε να ξέρετε αν το ταίρι σας είναι το ιδανικό; Βάλτε το να χρησιμοποιήσει υπολογιστή με πολύ αργό ίντερνετ για να δείτε την πραγματική του πλευρά.

Related Posts

//