“Frankly, my dear, I don’t give a damn”. Η ατάκα του Clark Gable στην ταινία “Gone with the Wind”, έμεινε στην ιστορία. Δεν γνωρίζω αν η ελληνική μπάντα “Frankly my dear” εμπνεύστηκε τ’ όνομά της από το γνωστό φιλμ του 1939, αλλά έχουν τα φόντα να μας απασχολήσουν μελλοντικά.
Πριν από λίγους μήνες ξεκίνησαν πρόβες και ζωντανές εμφανίσεις, δημοσιεύοντας κάποια δείγματα από το υλικό που δουλεύουν. Η διασκευή του “in sleep” της Lissie, αν και δεν παρουσιάζει τολμηρές αλλαγές, είναι λιγότερο “τσιριχτή”, άρα και περισσότερο συμπαθής. Το σχήμα μοιάζει δεμένο, η Έλενα Χρυσικού δεν προσπαθεί να τραγουδήσει, αλλά τραγουδά αγγλικά και το κυριότερο δεν ταλαιπωρήσε για να γνωρίσεις τον ήχο τους. Κερδίζουν την πρώτη εντύπωση, βγάζοντας ενέργεια, κέφι και δυναμική. Σύντομα θα έχουμε και τα πρώτα δικά τους κομμάτια.
Guano Apes – Rain
“I’m alone
Can’t wait until I feel your rain
So unreal
Can’t find another place of your rain
I believe
I still believe in your warm rain
I’m alone
Can’t sleep until I feel your rain”
Όταν ακόμη πηγαίναμε σχολείο, κάναμε τότε με τον Tommy ένα κόλπο. Kρύβαμε κάτω από τη μπλούζα το cd player, με τα καλώδια να περνάνε μέσα από τα μανίκια και σε στυλ προσέχω λίγο βαριεστημένα τον καθηγητή, αλλά καλύπτω με το χέρι αυτί και ακουστικό, απολαμβάναμε τα κομματάκια μας και περνούσε κάπως πιο γρήγορα η ώρα. Αυτό που μ’ άρεσε περισσότερο βέβαια ήταν η διαδικασία της ανταλλαγής. Τη μία μέρα του ‘φερνα δισκάκι από τα Κίτρινα Ποδήλατα, την άλλη εκείνος από τον Φοίβο Δεληβοριά και πάει λέγοντας.
Μια μέρα μαζί του είχε ένα δισκάκι με 3-4 κομμάτια, τα οποία θα επιχειρούσαμε να διασκευάσουμε ως “Πυρηνικά Πειραγμένοι”, όπως λεγόταν η όχι και τόσο ταλαντούχα μπάντα μας. Όταν άκουσα για πρώτη φορά το Rain των Guano Apes κατάλαβα δύο πράγματα. Πρώτον ότι δεν μπορούσαμε να το βγάλουμε και δεύτερον ότι πρόκειται για ένα υπέροχο κομμάτι. Όχι τόσο στιχουργικά, όσο μουσικά. Δεν συνέβη για πρώτη φορά, το 1997, κάποιος να παρατήσει κάποια. Ούτε κάποια να μην αισθάνεται το ίδιο με κάποιον. Όμως η αγάπη κι ο έρωτας μπορούν να εκφραστούν με πολλούς τρόπους, αν βρεθεί ο κατάλληλος, τότε ακόμα και το πιο κλισέ θέμα, γίνεται συναρπαστικό.
Ιnbox…
Η δική σας πρόταση γι’ αυτή την εβδομάδα από τoν Δημήτρη.
Ορφέας Περίδης – Αυτός που πάει τη ζωή
Αυτός που πάει τη ζωή
λιγάκι παραπέρα
Ειν’ ο πιο μοναχός στη γη
όταν τελειώνει η μέρα
Αυτός που παίρνει μια σταλιά
και πέλαγο την κάνει
Θα δει ποτάμια δάκρυα
που ανθρώπου νους δε φτάνει
*Συνεχίζετε να στέλνετε τις δικές σας προτάσεις στο papantoniou90@yahoo.gr, νέο ραντεβού την ερχόμενη Τρίτη.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.