The Verve: Μια γλυκόπικρη συμφωνία…
Έστω και άθελά μας, όλοι έχουμε ακούσει τους Verve. Μια διαφήμιση στα 90s ήταν αρκετή για να μας συστήσει το βρετανικό συγκρότημα. Δεν θέλω να πω πολλά «βιογραφικά» (αυτά είναι πολύ εύκολο να βρεθούν και στο επίσημο site τους).
Οι Verve γνωρίστηκαν Winstanley Sixth Form College στο Wigan. Το 1989 επίσημα δημιούργησαν το συγκρότημα και από τότε είχαν διαλυθεί τρεις φορές. Τελευταία φορά τον Αύγουστο του 2009, όμως πέρασε σχεδόν ένας χρόνος μέχρι να το παραδεχθούν επίσημα. Ο frontman, Richard Ashcoft, ακολουθεί το δικό του δρόμο, χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. Το ίδιο ισχύει και για τα υπόλοιπα μέλη (Nick McCabe, Simon Jones, Peter Salisbury, Simon Tong).
Πρώτη φορά άκουσα τους Verve το 1997 και τους αγάπησα, όπως και πολλοί, μέσα από το πρώτο single του album «Urban Hymns», που κυκλοφόρησε στη Βρετανία στις 16/06/1997, κατακτώντας τη δεύτερη θέση στο βάθρο των βρετανικών charts. Ο λόγος για το Bittersweet Symphony… To τραγούδι αυτό έφερε πολλά… δεινά στο βρετανικό συγκρότημα, μιας και περιέχει στοιχεία από το «The Last Time» των Rolling Stones. Αν και οι Verve είχαν άδεια για τη χρήση μέρους του κομματιού, ο Allen Klein, πρώην μάνατζερ των Rolling Stones, που είχε και τα πνευματικά δικαιώματα για το τραγούδι, τους πρόσαψε «υπερβολική χρήση». Έτσι, οι Verve δεν κέρδισαν τίποτα από την επιτυχία τους. Αντίθετα, υπέγραψαν την πιο «γλυκόπικρη συμφωνία» τους, παραχωρώντας στον Klein το 100% των δικαιωμάτων του Bittersweet Symphony, μετά από νομικές διαμάχες. Μάλιστα, όταν το τραγούδι διεκδίκησε βραβείο Grammy, ως υποψήφιοι χρήσθηκαν οι Mick Jagger και Keith Richards…
Όπως και να ‘χει –και παρά τις περιπέτειές του- το Βittersweet Symphony ψηφίστηκε ως το 8ο καλύτερο τραγούδι όλων των εποχών από το Virgin Radio, ενώ το Rolling Stone το κατέταξε στην 382η θέση μεταξύ των 500 καλύτερων τραγουδιών όλων των εποχών –μεταξύ πολλών άλλων διακρίσεων.
Η επιτυχία του τραγουδιού έδωσε σημαντική ώθηση στους Verve, οι οποίοι σημάδεψαν με τη μουσική τους τη δεκαετία του 1990…
Υ.Γ.: Το τραγούδι ντύνει την τελευταία χαρακτηριστική σκηνή της αγαπημένης μου ταινίας Cruel intentions (1998). Για την ακρίβεια είναι αγαπημένη μου λόγω του τραγουδιού…
Μίνα Κωστοπούλου
Wovenhand: κάθε τραγούδι τους μια τελετουργία
Όσοι βλέπατε 10η εντολή θα θυμάστε εκείνο το χαρακτηριστικό τραγούδι που έπαιζε σε κάθε επεισόδιο και έκανε το κλίμα της σειράς ακόμη πιο μυστηριώδες. Μιλώ για το εκπληκτικό «Speaking Hands» των Wovenhand.
Τραγουδιστής των Wovenhand είναι ο David Eugene Edwards, ο οποίος ήταν επίσης τραγουδιστής των 16 Horsepower, του πρόγονου των Wovenhand. Οι στίχοι των τραγουδιών είναι κυρίως θρησκευτικού περιεχομένου και εκφράζουν τον ψυχικό κόσμο του Edwards που είναι ο στιχουργός και συνθέτης της μπάντας. Εξάλλου, και το όνομα της μπάντας έχει θρησκευτικό νόημα, αφού σημαίνει χέρια ενωμένα για προσευχή (woven hands).
Ο ήχος της μουσικής των Wovenhand είναι απόκοσμος, μυστηριώδης, μοναδικός και ιδιαίτερος. Τα κομμάτια τους αποπνέουν μια πνευματικότητα και ταξιδεύουν τον ακροατή. Μπορούν να αγγίξουν βαθιά κάποιον και να τον βάλουν σε σκέψεις. Στα live ο ίδιος ο τραγουδιστής φαίνεται να εξαγνίζεται μαζί με το κοινό του, να φτάνει στην κάθαρση μέσα από τους προφητικούς στίχους των τραγουδιών του. Μια συναυλία των Wovenhand σίγουρα θα αφήσει κάθε παριστάμενο συνεπαρμένο.
Μαρία Δελαγραμμάτικα
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.