Με μικρή καθυστέρηση λόγω παρατεταμένου hangover, οι συντάκτες του 3pointmagazine.gr συγκέντρωσαν τις αξιοσημείωτες εμπειρίες που είχαν την εβδομάδα που πέρασε για ακόμη ένα “Πήγα-Είδα-Άκουσα”. Αυτή τη φορά, ανάμεσα σε κρασιά, τσίπουρα και μπύρες, χώρεσαν ένα θέατρο και έναν καινούριο δίσκο, έτσι για το ξεκάρφωμα. Αν ανακαλύψετε κι εσείς ένα νέο στέκι, δείτε μία ωραία ταινία ή ακούσετε ένα συγκρότημα και θέλετε να το μάθουν κι άλλοι, στείλτε μας την πρότασή σας στο info@3pointmagazine.gr!
Πήγα στο Fabrica de Vino (Εμμανουήλ Μπενάκη 3) … για τι άλλο; για κρασί. Μια τεράστια οινοθήκη στο κέντρο της Αθήνας, που προσφέρει πολύ φθηνές τιμές (ξεκινούν από 2 ευρώ) σε μία πολύ μεγάλη ποικιλία κρασιών, ελληνικών και εισαγωγής. Στη… φάμπρικα προσφέρονται και -επίσης φθηνές και νοστιμότατες- ποικιλίες τυριών και ορεκτικών, ενώ κάθε Κυριακή απόγευμα ανοίγοντας μπουκάλι κρασί, έχεις δωρεάν πρόσβαση στο μπουφέ (κάτι από τα φημισμένα ιταλικά aperitivo!).
Είδα τη θεατρική παράσταση “Η Αγία Ιωάννα των Σφαγείων”. Η διαχρονικότητα του Μπρεχτ είναι αδιαμφισβήτητη και παρότι έχει περάσει παραπάνω από ένας αιώνας από τη στιγμή που γράφηκε το έργο, τα πράγματα δεν έχουν αλλάξει και πολύ, μιας και οι μηχανισμοί της αγοράς, της εξουσίας και της θρησκείας λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο μέχρι σήμερα. Ο Νίκος Μαστοράκης σκηνοθέτησε με υπέροχα προωθητικό τρόπο ένα έργο της δεκαετίας του 1930, ενώ τόσο οι πρωταγωνιστές (Χειλάκης, Βολιώτη), όσο και οι ηθοποιοί που τους πλαισίωναν, παρουσίασαν μία εξαιρετικά προσεγμένη παραγωγή, με συγκλονιστικό φινάλε.
Σοφιάννα Μπονοβόλια
Πήγα στο κουτούκι της Χαρίκλειας στην Μεταμόρφωση (Άρτης 29). Σε μια από τις εναπομείνασες αυθεντικές γωνιές που συνδέουν το παρελθόν με το παρόν, προσφέροντας καλό κρασί και φαγητό. Ο χώρος θυμίζει ένα μικρό λαογραφικό μουσείο, με βαρελόκρασα, παλιά στρατιωτικά κράνη, αμέτρητες κανάτες, όμορφες εικόνες από την παλιά Αθήνα, ακόμα και κεντήματα να κοσμούν τους τοίχους του. Το μαγαζί υπάρχει από το 1972. Εργάτες, οικογένειες, παρέες, ταξιδιώτες το επισκέπτονται ακόμα και σήμερα. Όσα χρόνια κι αν περάσουν η κυρά Χαρίκλεια μαζί με τον σύζυγό της κάνουν τη δουλειά τους με το ίδιο μεράκι και την ίδια αγάπη. Κοψίδια, σαγανάκια, γευστικές παραδοσιακές σαλάτες σε λογικές τιμές. Όσο για τη μουσική; Όσοι είστε λάτρεις του Καζαντζίδη, της Μπέλλου και του Βαμβακάρη θα το απολαύσετε. Όσοι δε αγαπάτε την ΑΕΚ, θα ξετρελαθείτε με τα κιτρινόμαυρα κασκόλ που κρέμονται από το ταβάνι και τα παλιά ημερολόγια. Φλερτάρει με το κιτς, αλλά μη ξεχνάμε ότι πρόκειται για μια ταβέρνα πολλών χρόνων με πολλές αναμνήσεις, στιγμές και σουβενίρ από τους ίδιους τους πελάτες της. Αφήστε που τ’ αρχιτεκτονικό της σουλούπι (στεγάζεται σε παλιό προσφυγικό) σε συνδυασμό με τα δέντρα και τις χαμηλές μονοκατοικίες με τους κήπους τριγύρω, θα σας συνεπάρουν και θα σας ταξιδέψουν για λίγο μακριά από τη ζορισμένη –ειδικά τελευταία- καθημερινότητά μας.
Κώστας Παπαντωνίου
Πήγα στο Μουσικό Καφενείον (Φειδίου 2), βραδάκι Παρασκευής και τελικά κατέληξα να μείνω μέχρι αργά. Είναι ένας μικρός ζεστός χώρος, με ζωντανά ρεμπέτικα που αξίζει να ακούσεις, και φτηνά τσίπουρα, ό,τι πρέπει δηλαδή για να αράξεις σε ένα στενό στο κέντρο και να χαθείς σε άλλες εποχές.
Κατερίνα Καραβία
Άκουσα το πρώτο single αλλά και τα teaser ολόκληρου του νέου δίσκου του Σουηδικού ηλεκτρονικού ντουέτου Τhe Knife, “Shaking The Habitual”. Στην χώρα μας μπορεί να μην είναι πολύ γνωστοί, αλλά οι τακτικοί θαμώνες των clubs και οι φαν της ηλεκτρονικής μουσικής σίγουρα θα έχουν πετύχει κάποιο κομμάτι τους, ίσως δίχως να το αναγνωρίσουν. Σχεδόν 7 χρόνια μετά το δίσκο-διαμάντι “Silent Shout”, το δίδυμο επιστρέφει με πιο απόκοσμο, απότομο και λιγότερο επεξεργασμένο ήχο. Το πρώτο δεκάλεπτο single “Full of Fire” αποτελεί καλό δείγμα για το τι μας ετοιμάζουν στις 7 Απριλίου, οπότε και θα κυκλοφορήσει επίσημα το άλμπουμ. Όσοι αγαπάνε τη Σκανδιναβική ή την ηλεκτρονική μουσική, ήρθε η ώρα να τους ανακαλύψουν!
Πήγα στο “BlackBird” (Κλεισόβης 5, δίπλα από την πλατεία Κάνιγγος), ένα από τα λίγα εναπομείναντα “ροκ” μπαρ στο κέντρο. Χαμηλός φωτισμός, έντονα χρώματα, αφίσες συγκροτημάτων στους τοίχους, μουσική από The Stooges μέχρι R.E.M και Νirvana, δημιουργούν μία σκοτεινή αλλά συνάμα πολύ ζεστή ατμόσφαιρα. Σε συνδυασμό με τις φτηνές μπύρες και ποτά (5 ευρώ/1 λίτρο Βεργίνα) και τον τεράστιο αναπαυτικό καναπέ στο βάθος, αν περνάτε από Εξάρχεια δεν βρίσκω κάποιο λόγο να μην περάσετε μία βόλτα και από εκεί!
Χριστιάνα Βουκελάτου
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.