Tο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) του Συμβουλίου της Ευρώπης αποφάσισε χθες, Τρίτη 5 Νοεμβρίου, την καταδίκη της Τουρκίας για τρεις υποθέσεις που αφορούσαν την κακομεταχείριση και βασανιστήρια συλληφθέντων από τις αστυνομικές αρχές.
Τον Οκτώβρη του 1999 ο Μεσούτ Ντενίζ, μετά τη σύλληψή του, υπέστη ηλεκτροσόκ και κρέμασμα από τα χέρια ενώ, ύστερα από την οδυνηρή συστροφή του πέους του από τους βασανιστές του, υποχρεώθηκε να κοιμηθεί γυμνός πάνω σε παγωμένη επιφάνεια. Μεταξύ των τριών υποθέσεων, η Τουρκία καταδικάστηκε και γι’ αυτή του Τζινεΐτ Ερτούς, που συνελήφθη από τις αστυνομικές αρχές τον Μάρτιο του 2008, κατά τη διάρκεια μιας διαδήλωσης υπέρ του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (ΡΚΚ) και υπέστη κακομεταχείριση ενώ ήταν μόλις 15 ετών τότε.
Φυσικά δεν είναι η πρώτη φορά που το ΕΔΑΔ καταδικάζει μια χώρα για βασανισμούς και κακομεταχείριση συλληφθέντων και κρατουμένων. Όπως επίσης δεν είναι η πρώτη φορά που τέτοιες υποθέσεις βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Κι άλλες χώρες έχουν καταδικαστεί για την ανάρμοστη συμπεριφορά της αστυνομίας και την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Υπάρχουν βέβαια και περιπτώσεις που έχουν καταγγελθεί και δεν υπάρχει ακόμα κάποια επίσημη απόφαση που να καταδικάζει την κακομεταχείριση συλληφθέντων και κρατουμένων από τις αστυνομικές ή στρατιωτικές αρχές μας χώρας.
Το 3pointmagazine.gr κάνει μια αναδρομή στο πρόσφατο παρελθόν και θυμάται περιπτώσεις κακομεταχείρισης αλλά και βασανισμών εις βάρος συλληφθέντων και φυλακισμένων από αστυνομικές και στρατιωτικές δυνάμεις και σε άλλες χώρες.
Τουρκία
Εκτός από τις τρεις αυτές υποθέσεις για τις οποίες καταδικάστηκαν οι αστυνομικές αρχές της χώρας, η Τουρκία είναι μία από τις χώρες όπου τα βασανιστήρια από αστυνομικές και στρατιωτικές αρχές δεν είναι πρωτοφανή. Οι πολιτικοί κρατούμενοι είναι κυρίως αυτοί που δέχονται τη μεγαλύτερη κακομεταχείριση, καθώς στην Τουρκία η δίωξη ανθρώπων λόγω πολιτικών πεποιθήσεων ή λόγω διαφορετικής εθνότητας, όπως για παράδειγμα οι Κούρδοι, είναι συχνό φαινόμενο. Έτσι, οι καταγγελίες για την τέλεση βασανιστηρίων σε φυλακές και κρατητήρια είναι πολλές, αλλά λίγες βλέπουν το φως της δημοσιότητας και ακόμη λιγότερες καταδικάζονται από τα δικαστήρια της χώρας ή του εξωτερικού.
ΗΠΑ
Ίσως η πιο γνωστή περίπτωση καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κρατουμένων είναι αυτή στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Γκουαντάναμο, στη ναυτική βάση των Ηνωμένων Πολιτειών στην Κούβα. Από το 2002 που ιδρύθηκε το συγκεκριμένο στρατόπεδο λειτουργεί ως μια φυλακή για τους επικίνδυνους εγκληματίες, όπως αυτούς που έχουν καταδικαστεί για εγκλήματα πολέμου αλλά και ως μέρος ανάκρισης λόγω των «μέσων» που διαθέτει. Με αφορμή τον Πόλεμο κατά της Τρομοκρατίας, η τότε κυβέρνηση των ΗΠΑ άνοιξε το συγκεκριμένο στρατόπεδο για να μεταφέρει τους εγκληματίες πολέμου από το Αφγανιστάν και από το Ιράκ.
Οι συνθήκες κράτησης έχουν χαρακτηριστεί σκληρές λόγω της χρήσης ειδικών τεχνικών βασανιστηρίων. Εκθέσεις διεθνών οργανισμών για τα ανθρώπινα δικαιώματα, όπως η Διεθνής Αμνηστία καταγγέλλουν τα βασανιστήρια στα οποία υπόκεινται οι κρατούμενοι στο Γκουαντάναμο. Σύμφωνα με μαρτυρίες όσων βρίσκονταν κρατούμενοι στο στρατόπεδο συγκέντρωσης και είναι πια ελεύθεροι, οι στρατιώτες βασάνιζαν τους κρατούμενους με τα πιο απάνθρωπα μέσα, όπως σεξουαλική παρενόχληση και ταπείνωση, στέρηση ύπνου, απομόνωση, εικονικές εκτελέσεις, αναγκαστική φαρμακευτική αγωγή, απότομη αλλαγή θερμοκρασίας.
Ελλάδα
Τον Οκτώβριο του 2012 η Guardian φέρνει στη δημοσιότητα καταγγελίες για κακομεταχείριση και βασανισμό συλληφθέντων στη ΓΑΔΑ μετά από μία αντιφασιστική μοτοπορεία. Οι συλληφθέντες από την πορεία καταγγέλλουν ότι υπέστησαν βασανιστήρια όπως άρνηση κατάποσης νερού για 19 ώρες, άρνηση δικηγόρου, χυδαίες προσβολές και ξυλοδαρμούς. Οι φωτογραφίες από χτυπήματα και μελανιές στο σώμα κάποιων συλληφθέντων αποδεικνύουν την κακομεταχείριση που δέχτηκαν από τις αστυνομικές αρχές. Μάλιστα ο δικηγόρος τους τα περιγράφει ως «ταπείνωση που θυμίζει Αμπου Γκράιμπ», τη φυλακή για Ιρακινούς κρατουμένους όπου Αμερικανοί στρατιώτες τους εξευτέλιζαν.
Ο τότε υπουργός Δημοσίας Τάξης Νίκος Δένδιας αρνήθηκε την οποιαδήποτε κατηγορία, απειλώντας μάλιστα και με μήνυση εναντίον της βρετανικής εφημερίδας. Βέβαια τα πορίσματα των ιατροδικαστών αλλά και η απόφαση του ανακριτή διέψευσε τον κύριο Δένδια, καθώς το αίτημα του ανακριτή αναγνωρίζει ότι κάποιοι αστυνομικοί πιθανότατα προέβησαν σε αυτές τις εγκληματικές πράξεις.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.