Όταν ακούτε την φράση «παράξενες μέρες», τί σκέφτεστε;
Κάτι διφορούμενο ίσως, κάτι που δεν προσδιορίζεται ακριβώς, κάτι που δεν βρίσκεται μέσα σε κάποιο καλούπι. Κάτι ίσως ελεύθερο, μου ήρθε στο νου επί τόπου. Που ταξιδεύει όπως ένα φύλλο μέσα σε πόλεις, κάνει κύκλους, ζει μέσα στον αέρα. Ποιος ξέρει αύριο ο άνεμος πού θα το ταξιδέψει; Λατρεύει όμως το στροβίλισμα, το αγαπά. Γιατί; Δεν θα μας το πει πότε! Κάπως έτσι, μέσα σε ένα στροβίλισμα, βρέθηκα να συνομιλώ με τις «Παράξενες Μέρες» για τη μουσική, για την αγάπη, για τη δημιουργία που είναι πάντα πηγαία και ποτέ στημένη και καδραρισμένη.
Ο Αντώνης Μοσχούτης μας μίλησε για τη μπάντα και το νέο CD τους που κυκλοφόρησε από τον ραδιοφωνικό σταθμό «105.5 Στο Κόκκινο».
Μας μίλησε για τη διαδρομή που κάνουν τα όνειρα με σύμμαχο τους καλούς συνοδοιπόρους και την ανάγκη να δημιουργείς από αγάπη και όχι για τη δόξα και το χρήμα . Η μουσική, όταν συνυπάρχει με το ομαδικό πνεύμα, το ταλέντο και την έντονη σπίθα της δημιουργίας να γεννά τροφή ακουστική, είναι μαγεία. Αυτές είναι οι «Παράξενες Μέρες», μια μπάντα που έχει τσαγανό και κυρίως έχει λόγο.
Είναι σπάνιο το ταλέντο, η ποιότητα και η αγάπη για τη μουσική να είναι όλα μαζί μέσα σε ένα δίσκο, όπως βγαίνουν από την καρδιά του συγκροτήματος. Αλλά αν δεν ήταν σπάνια και αλλόκοτα όμορφη δεν θα ήταν «Παράξενη Μέρα». Να σε ταξιδεύουν οι μελωδίες της μέσα σε έναν λαβύρινθο συναισθημάτων που σου ξυπνά «Το σκοτάδι που λάμπει», μέσα στην «Τσιμεντένια αυλή». Αλλά «Σε αυτή την πόλη» όλα είναι δυνατά, αρκεί να θες κάτι με όλη σου την καρδιά, ώστε να το δεις να ζωντανεύει μπροστά σου.
Η μπάντα δημιουργήθηκε το 2005.Mε τον Άρη Τρουπάκη γνωριζόμασταν από το 1997. Τη χρονιά εκείνη παίζαμε και οι δύο στη μουσική σκηνή «Βάτραχοι» και εκεί αναπτύχθηκε μια φιλία. Κάποια στιγμή αποφασίσαμε να εργαστούμε από κοινού πάνω σε δικές μας μουσικές ιδέες και έτσι σιγά σιγά άρχισε η ιστορία με τις «Παράξενες Μέρες». Νονός ήταν ο Άρης και στην πορεία προστέθηκαν φίλοι μουσικοί που μπήκαν μέσα στο σχήμα και έβαλαν το λιθαράκι τους, το ταλέντο τους και την αγάπη τους για τη μουσική.
Μιλάμε για επαγγελματίες μουσικούς αφενός και αφετέρου δεν μιλάμε για ανθρώπους οι οποίοι κυνηγάνε το χρήμα μέσα από τη μουσική. Το κάνουμε γιατί το αγαπάμε. Έτσι λοιπόν ξεκίνησαν οι «Παράξενες Μέρες» και ξεκίνησε να δουλεύεται και ο πρώτος μας δίσκος με ομώνυμο τίτλο που κυκλοφόρησε τότε από τη Λύρα. Ήμασταν αρκετά τυχεροί γιατί δεν πήραμε ένα cd και αρχίσαμε να χτυπάμε δισκογραφικές πόρτες. Η πρώτη εταιρεία που άκουσε τη δουλειά μας ήταν η Λύρα και κάναμε το δίσκο που κυκλοφόρησε στα τέλη του 2008. Μεσολάβησε ένα μεγάλο χρονικό διάστημα από τότε και ο δεύτερος δίσκος μας με τίτλο «Το Σκοτάδι Που Λάμπει» κυκλοφόρησε το καλοκαίρι που μας πέρασε και είναι μια παραγωγή από τον ραδιοφωνικό σταθμό «Στο Κόκκινο 105.5».
Ο νονός της μπάντας, τί σκεφτόταν; Γατί «παράξενες μέρες»;
Είχε γράψει ένα ορχηστρικό κομμάτι το οποίο περιλαμβάνεται στον πρώτο δίσκο και το είχε ονομάσει «Το βαλς της παράξενης μέρας». Σύμφωνα με τα λεγόμενά του ,είχε περάσει όντως μια παράξενη μέρα, οπού συνέβησαν διάφορα πράγματα. Μικρά, όχι κραυγαλέα. Πάνω σε αυτές τις εικόνες, έγραψε αυτό το ορχηστρικό κομμάτι. Από αυτόν τον τίτλο προέκυψε και το όνομα της μπάντας.
Πόσο δύσκολο είναι αυτήν την εποχή να μην σε νοιάζουν τα χρήματα, αλλά η αγάπη για κάτι και να είσαι όρθιος;
Όλοι κάνουμε και κάποια άλλη δουλειά παράλληλα, γιατί πρέπει να ζήσουμε. Η μουσική είναι η πρόβα μας, είναι οι ώρες που θα καθίσουμε και θα εργαστούμε πάνω στα τραγούδια μας, είναι η στιγμή της έμπνευσης. Ξεκινάμε με τον Άρη να δημιουργούμε τις πρώτες μουσικές εικόνες και στην πορεία, περνώντας αυτό το προσχέδιο στα υπόλοιπα παιδιά, δουλεύουμε συλλογικά. Είναι ψυχοθεραπεία για εμάς η μουσική. Αν ήταν για τα χρήματα, θα το είχαμε σταματήσει. Δεν είμαστε ένα εμπορικό συγκρότημα το οποίο ακολουθεί τον παλμό της μουσικής βιομηχανίας και βγάζει δίσκο κάθε χρόνο. Δεν υπάρχει καν μουσική βιομηχανία στην Ελλάδα.
Θεωρείς ότι η μουσική έχει δύναμη και παλμό να περνάει μηνύματα στο κοινό;
Φυσικά έχει και δύναμη και παλμό κι επίσης έχει μνήμες. Δεν έχει συνταγές όμως. Είναι κάτι που αν το κάνεις επί τούτου, εσκεμμένα, κατά την δική μου άποψη θα βγει κάτι φθηνό, κάτι επιτηδευμένο. Δεν υπάρχει λόγος να συμβαίνει αυτό. Ακολουθείς την καρδιά σου και αν αυτό βρει αντίκρισμα στον κόσμο, αυτό είναι ευλογία.
Αν οι «Παράξενες Μέρες» είχαν ένα μότο, ποιο θα ήταν αυτό;
«Δεν είναι ανίκητη η ζωή και ας μας νικά». Αυτός είναι ένας στίχος από το τραγούδι «Παράξενες Μέρες» το οποίο υπάρχει στον πρώτο μας δίσκο και νομίζω αυτό θα ήταν το μότο μας.
Αν βάζαμε στην ζυγαριά τα Live με την δημιουργία ενός κομματιού, ποιο είναι πιο ουσιαστικό;
Και τα δυο είναι ωραία. Το ένα έχει να κάνει με εσένα με την ισορροπία σου με το πώς μεταφράζεις αυτό που ζεις και αυτό που συμβαίνει μέσα σου μέσω της μουσικής. Πώς μετουσιώνεται σε μουσική αυτό που είσαι. Το άλλο είναι η επικοινωνία με τον κόσμο, με τους φίλους που είναι κάτι απίστευτο. Την επικοινωνία με το κοινό δεν μπορείς να την αλλάξεις ή να την ζυγίσεις με κάτι άλλο, είναι φοβερό συναίσθημα.
Οι «Παράξενες Μέρες» είναι ο Άρης Τρουπάκης, ο Αντώνης Μοσχουτης , ο Μάκης Παραδεισόπουλος στην ηλεκτρική κιθάρα, ο Αλέξανδρος Αλεξίου στα τύμπανα, ο Γιώργος Αντωνόπουλος στο μπάσο και ο Γιάννης Βασιλείου ηλεκτρική κιθάρα επίσης. Από εκεί και πέρα όμως στον δίσκο έχουμε και κάποιες άλλες συμμετοχές· η Ασπασία Μεταλλινού, η Έλενα Χατζηαυξέντη, η Ιωάννα Πάλλα, ο Γιάννης Κεραμίδης, ο Σπύρος Καφαντάρης. Έχουμε φίλους που αγαπούν και πιστεύουν αυτό που κάνουμε, όπως ο πολύ σημαντικός για μας Γιάννης Στεργίου, ο οποίος έπαιζε ηλεκτρική κιθάρα στο σχήμα και ήταν ο άνθρωπος κλειδί για το «Σκοτάδι που λάμπει». Ο Γιάννης Σπυρόπουλος και ο Τάσος Ιωαννίδης επίσης. Αναφέρω παιδιά που έχουν περάσει από αυτό το σχήμα και έχουν προσθέσει αυτό το κάτι, το οποίο χαρακτηρίζει το ηχόχρωμα μας. Δεν μπορούμε να παραλείψουμε αυτούς τους ανθρώπους. Τέλος, θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τους φίλους από το σταθμό «Στο Κόκκινο» και ιδιαίτερα την Ευγενία Λουπάκη που μόλις άκουσαν τη δουλειά μας, μας πρότειναν να βγει από το σταθμό αυτός ο δίσκος.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.