Τα δάκρυα του Έιντουρ Γκούντγιονσεν μπροστά στην κάμερα της ισλανδικής τηλεόρασης, σφράγισαν το τέλος της διεθνούς καριέρας του 35χρονου σπουδαίου στράικερ από το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της χώρας του, έστω κι αν οι συμπατριώτες του προσπαθούν να τον μεταπείσουν.
Ο «Iceman» λύγισε όταν κλήθηκε να εκπροσωπήσει τους συμπαίκτες του μπροστά στην κάμερα, μετά το τέλος του αγώνα της Εθνικής ομάδας της Ισλανδίας στο Ζάγκρεμπ, όπου η ήττα με 2-0 σε συνδυασμό και με τη λευκή ισοπαλία του Ρέικιαβικ, έστειλε του Κροάτες στα τελικά του Μουντιάλ της Βραζιλίας και την Ισλανδία σπίτι της… Όσο κι αν η Κροατία ήταν έτσι κι αλλιώς το μεγάλο φαβορί για την πρόκριση, η συναισθηματική φόρτιση ήταν τέτοια που δύσκολα αντιμετωπίζεται.
Ο «Γκούντι» όμως δεν είναι η μοναδική περίπτωση αθλητή που δεν κατάφερε να συγκρατήσει τα συναισθήματά του ενώπιον της κάμερας. Το παρελθόν είναι γεμάτο από τέτοιες περιπτώσεις και το μέλλον επίσης. Άλλωστε και οι αθλητές είναι πρώτα από όλα άνθρωποι, με τις ίδιες αδυναμίες που διακρίνουν τον καθένα ξεχωριστά. Το 3pointmagazine παρουσιάζει μερικές από τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις, που έχουν λάβει χώρα κατά καιρούς στα γήπεδα όλου του κόσμου.
Σάμουελ Κουφούρ
Το τριπλό σφύριγμα της λήξης του τελικού του Champions League του 1999, βρίσκει την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ Πρωταθλήτρια Ευρώπης, πραγματοποιώντας μία απίστευτη ανατροπή απέναντι στη Μπάγερν Μονάχου! Μια ανατροπή που ακόμη και σήμερα μοιάζει ανυπέρβλητη, με τους Βαυαρούς να μην έχουν συνειδητοποιήσει ακόμα και τώρα, πώς έχασαν αυτό το κύπελλο. Χαρακτηριστικότερη φιγούρα του τελικού, ο Σάμουελ Κουφούρ που σωριάστηκε στο γρασίδι του Καμπ Νοου, μη μπορώντας να συγκρατήσει τα δάκρυα της θλίψης για την απώλεια.
Σαντιάγκο Κανιθάρες
Δύο χρόνια αργότερα, η Μπάγερν και πάλι, βρέθηκε σε έναν ακόμα τελικό της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης. Αυτήν τη φορά, αντίπαλος ήταν η Βαλένθια. Οι Γερμανοί στο τέλος πανηγύρισαν την κατάκτηση της κούπας, έστω κι αν χρειάστηκε η ψυχοφθόρος διαδικασία των πέναλτι για να συμβεί αυτό. Το τέλος του αγώνα βρήκε όλους σχεδόν τους παίκτες της ομάδας να πανηγυρίζουν, εκτός από έναν. Τον Όλιβερ Καν. Ο Γερμανός πορτιέρο έτρεξε στην άλλη πλευρά του γηπέδου προκειμένου να συμπαρασταθεί στον απαρηγόρητο τερματοφύλακα της Βαλένθια, Σαντιάγκο Κανιθάρες, που ξέσπασε σε λυγμούς.
Πάβελ Νέντβεντ
Μία από τις καλύτερες σεζόν στην καριέρα του Πάβελ Νέντβεντ, ήταν το 2002/03. Η χρονιά που ουσιαστικά με τις εμφανίσεις του οδήγησε τη Γιουβέντους στον τελικό του Champions League, αποκλείοντας μάλιστα στα ημιτελικά τη Ρεάλ Μαδρίτης. Ωστόσο στον επαναληπτικό του Τορίνο, όπου μάλιστα σφράγισε την πρόκριση στη νίκη με 3-1 με ένα δικό του πανέμορφο γκολ, δέχτηκε την κίτρινη κάρτα για ένα σκληρό μαρκάρισμα στο χώρο της μεσαίας γραμμής οκτώ λεπτά πριν από τη λήξη, με αποτέλεσμα να χάσει το δικαίωμα συμμετοχής στον τελικό! Ο ίδιος γνωρίζοντας πως είναι στο όριο των καρτών, παρακαλούσε σχεδόν γονατιστός τον Ελβετό διαιτητή της συνάντησης, Ουρς Μέιερ να του χαριστεί, ωστόσο αυτό δε συνέβη ποτέ. Ο Τσέχος, συνειδητοποιώντας τί θα έχανε, κατέρρευσε και σχεδόν ξέσπασε σε κλάματα.
Κριστιάνο Ρονάλντο
Τα πιο «γλυκά», για την Ελλάδα, δάκρυα έρχονται το 2004 από την Πορτογαλία. Εκεί όπου εκατομμύρια Έλληνες δάκρυσαν από χαρά, μεταξύ των οποίων και ο αρχηγός της Εθνικής μας ομάδας και Πρωταθλήτριας Ευρώπης εκείνης της χρονιάς, Θοδωρής Ζαγοράκης. Τα πιο χαρακτηριστικά όμως, ήταν αυτά του Κριστιάνο Ρονάλντο.
Ο 19χρονος τότε, διεθνής άσος δεν κατάφερε να συγκρατηθεί και ξέσπασε σε κλάματα αμέσως μετά το σφύριγμα της λήξης του μεγάλου τελικού, όπου η ομάδα της Πορτογαλίας έχασε για δεύτερη φορά μέσα σε ένα μήνα από την Ελλάδα και μάλιστα εντός έδρας. Κι αν η πρώτη δεν άλλαξε τελικά σε τίποτα τη μοίρα των Πορτογάλων, η δεύτερη πόνεσε πολύ περισσότερο.
Ρότζερ Γκερέιρο, παίκτες ΑΕΚ
Ανεξίτηλα χαραγμένη στους φίλους της ΑΕΚ αλλά και του ελληνικού ποδοσφαίρου, θα μείνει η σεζόν 2012/13, το τέλος της οποίας βρήκε την Ένωση να υποβιβάζεται στη Β` κατηγορία για πρώτη φορά στην 89χρονη ιστορία της και τελικά να οδηγείται στη διάλυση και την Γ` ερασιτεχνική κατηγορία. Η αυλαία έπεσε για μια πολύ μεγάλη ομάδα στο Περιστέρι απέναντι στον Ατρόμητο, με τους παίκτες της να ξεσπούν σε λυγμούς και τους αντιπάλους μάταια να προσπαθούν να τους παρηγορήσουν. Χαρακτηριστική φιγούρα ο Ρότζερ Γκερέιρο, που αν και πολύπειρος στους αγωνιστικούς χώρους (σε σχέση με τους κατά πολύ νεότερους συμπαίκτες του) έκατσε στην άκρη του πάγκου της ομάδας του, κλαίγοντας σαν μικρό παιδί…
Ίκερ Κασίγιας
Το μενού πάντως δεν περιλαμβάνει μόνο κλάματα, αλλά και… αγάπες! Το καλοκαίρι του 2010 η Ισπανία κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου στα γήπεδα της Πολωνίας και της Ουκρανίας, με κάποιους Ολλανδούς να κλαίνε για τον χαμένο τελικό και τους Ισπανούς βέβαια να πλέουν σε πελάγη ευτυχίας. Ο αρχηγός και τερματοφύλακας της ισπανικής ομάδας, Ίκερ Κασίγιας, κλήθηκε να παραχωρήσει δηλώσεις στη δημοσιογράφο αλλά και σύντροφό του, Σάρα Καρμπονέρο αμέσως μετά το τέλος του ματς και το… καλό το φύλαγε για το τέλος. Λίγο η χαρά της νίκης, λίγο η εκτόνωση της έντασης, κάτι το πάθος της στιγμής, ο πορτιέρο της Ρεάλ Μαδρίτης δεν υπολόγισε ούτε τους τύπους, ούτε τις κάμερες, ούτε τίποτα! «Βούτηξε» τη σύντροφό του και με ένα καυτό φιλί σφράγισε τη μεγάλη βραδιά.
Αλμπέρτο Μαλεζάνι
Κλείνοντας, αφήνουμε στην άκρη κλάματα, φιλιά, αγκαλιές και λυγμούς και πάμε σε μια άλλη περίπτωση που ούτε οι κάμερες ήταν ικανές να βάλουν φραγμούς στα συναισθήματα. Στην περίπτωση του πρώην προπονητή του Παναθηναϊκού, Αλμπέρτο Μαλεζάνι μάλιστα, οι κάμερες και οι δημοσιογράφοι που βρέθηκαν στην αίθουσα Τύπου του ΟΑΚΑ μετά το τέλος του αγώνα με τον Ηρακλή, αποτέλεσαν και την αφορμή της έκρηξης του Ιταλού.
Ο Μαλεζάνι έβαλλε κατά πάντων, υπερασπίστηκε πρώτα από όλα τον εαυτό του, στη συνέχεια την οικογένεια Βαρδινογιάννη που για χρόνια ήταν στο στόχαστρο των οπαδών του «τριφυλλιού» και τέλος πέρασε ένα… «χεράκι» όποιον ήταν στην αίθουσα, στη μητρική του γλώσσα!
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.