Μετά τη «ζωή της Adele», οποιαδήποτε μέτρια ταινία δικαιολογημένα φαντάζει έως κακή αυτό το Νοέμβρη. Στην περίπτωση βέβαια του «Miss Violence», μάλλον δεν χρειαζόταν να προηγηθεί το αριστούργημα του Αμπντελαντίφ Κεσίς. Στην περίπτωση του «Gravity» ήταν αρκετό το τέλος…
Η σκηνή με τη Μπούλοκ ως άλλη αναδυομένη… Λάρα Κρόφτ από τα νερά της θάλασσας μέσα σ’ ένα καταπράσινο τοπίο και ύστερα από ένα διαστημικό ταξίδι επιβίωσης, ομολογουμένως ξενερώνει. Για να μην είμαι άδικη, η ταινία κατάφερε να κρατήσει ζωντανό το ενδιαφέρον και την αγωνία καθ’ όλη τη διάρκεια, χωρίς όμως να καταφέρει να με προβληματίζει ένα μισάωρο αργότερα… Τεχνικώς, ο χειρισμός των σύγχρονων μεθόδων και εφέ είναι εντυπωσιακός, όπως και η φωτογραφία της ταινίας. Αρκετές σκηνές είναι αφοπλιστικές, ωστόσο δε μπόρεσαν να αλλάξουν τη γνώμη μου για το sci-fi κινηματογράφο -ούτε και για την ίσως πιο ακριβοπληρωμένη ηθοποιό.
Η πολυβραβευμένη ταινία του Αλέξανδρου Αβρανά αποδεικνύει ότι το να αντιγράφεις το Λάνθιμο δεν οδηγεί πάντα σε επιτυχία. Το μοτίβο της οικογένειας με το ένοχο μυστικό το ‘χουμε ξαναδεί στο «Ελληνικό κύμα του Παράξενου». Στο «Miss Violence» το εξίσου τετριμμένο μοτίβο που θέλει τον κακό να την πληρώνει στο τέλος, τη μάνα να παίρνει την κατάσταση στα χέρια της τελευταία στιγμή και τα παιδιά να ακολουθούν τις επιταγές του πατέρα, καθιστά –πάντα κατ’ εμέ- την αφηγηματική πλοκή… βαρετή. Η μόνη επαναστατική κίνηση είναι η αυτοκτονία, η οποία όμως τοποθετείται τόσο νωρίς στην ταινία, ώστε δε μένει τίποτα για το τέλος. Εκτός βέβαια από τη σοκαριστική, ομολογουμένως, αιμομικτή και παιδοφιλική σχέση βιασμού μεταξύ παππού και εγγονής. Τα –για κάποιους- άβολα 7 λεπτά ομόφυλου έρωτα στην «Adele» με έκαναν να νιώσω πολύ πιο άνετα από αυτό το κομμάτι της πλοκής…
[fbcomments width="100%" count="off" num="5"]
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.