«Στις 24 Μαρτίου του 2016 ο Γιόχαν Κρόιφ έφυγε από τη ζωή έχοντας στο πλευρό του την οικογένεια του στη Βαρκελώνη. Σας παρακαλούμε να σεβαστείτε την οικογένεια του σε αυτές τις δύσκολες ώρες». Με αυτή τη λιτή ανακοίνωση, μάθαμε ότι ο «ιπτάμενος Ολλανδός» πέταξε για αλλού, αφήνοντας όμως πίσω του έναν αστείρευτο ποδοσφαιρικό θησαυρό, καθώς επηρέασε το παγκόσμιο ποδόσφαιρο όσο λίγοι, αν όχι όσο κανείς, τόσο από την ιδιότητα του ποδοσφαιριστή όσο και από αυτή του προπονητή.
Άρχισε να γίνεται γνωστός στα μέσα της δεκαετίας του 60΄ όταν ο Ρίνους Μίχελς ξεκίνησε να πειραματίζεται με αυτό που αργότερα ονομάστηκε ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο. Και αν δεν είχε στη διάθεση του τον Κρόιφ μπορεί να μην ονομαζόταν ποτέ…
Η φιλοσοφία του Μίχελς βασιζόταν στη λογική ότι οι παίκτες δεν είχαν συγκεκριμένη θέση αλλά έπρεπε να κινούνται συνεχώς στον χώρο. Η ευφυία αλλά και τα προσόντα του Κρόιφ έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην επιτυχημένη μεταφορά αυτής της ιδέας στο χορτάρι, που οδήγησε τον Αίαντα σε τρία συνεχόμενα κύπελλα πρωταθλητριών Ευρώπης (1971-1973), αλλά και στην απόλυτη υπεροχή στην Ολλανδία.
Το καλοκαίρι του 1973, η Μπαρτσελόνα έδωσε το εξωφρενικό, για την εποχή, ποσό των 2 εκατομμυρίων ευρώ για να πάρει τον Κρόιφ στη Βαρκελώνη. Τα χρήματα ήταν πολλά, αλλά σίγουρα έπιασαν τόπο και όχι μόνο στο αγωνιστικό κομμάτι (κατάκτηση πρωταθλήματος μετά από το 1960), αλλά και στην ψυχολογία των Καταλανών στην οποία σύμφωνα με αρκετούς ο Κρόιφ είχε μεγαλύτερη επιρροή από ό,τι οι πολιτικοί στο πέρασμα των χρόνων.
Το 1974 στο παγκόσμιο κύπελλο της Γερμανίας, η Ολλανδία έφτασε στον τελικό όπου έχασε από τη Δυτική Γερμανία, έχοντας μία από τις καλύτερες ομάδες που έχουν εμφανιστεί ποτέ σε διεθνή τουρνουά. Ο Κρόιφ ήταν ο φυσικός ηγέτης της ομάδας και παρά το γεγονός ότι δεν στέφθηκε παγκόσμιος πρωταθλητής, αναδείχθηκε κορυφαίος παίκτης της διοργάνωσης.
Στα 32 του, το 1978, έφυγε από την Μπάρτσα και μετά από μια τριετή περιπέτεια σε Η.Π.Α. και Ισπανία (Λεβάντε), επέστρεψε στην ομάδα του, τον Άγιαξ. Οδήγησε τον «Αίαντα» σε άλλα δύο πρωταθλήματα, αλλά το καλοκαίρι του 1983 οι άνθρωποι της ομάδας αποφάσισαν να μην του προσφέρουν νέο συμβόλαιο λόγω της μεγάλης του ηλικίας. Μια τόσο ισχυρή προσωπικότητα όπως αυτή του Κρόιφ, δε θα άφηνε κάτι τέτοιο να περάσει έτσι και για «αντίποινα» υπέγραψε στη Φέγενορντ, την «αιώνια» αντίπαλο του Άγιαξ, οδηγώντας τη στην κατάκτηση του πρώτου της πρωταθλήματος μετά από μια δεκαετία πριν κρεμάσει τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια.
Η αγάπη του για το ποδόσφαιρο δεν μπορούσε να τον κρατήσει μακριά του και την επόμενη κιόλας σεζόν συνέχισε να αφήνει το στίγμα του στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο από τη θέση του προπονητή. Το σπουδαίοτερο δημιούργημα του, ήταν η μεγάλη Μπάρτσα της δεκαετίας του ΄90, μία ομάδα που όχι μόνο έπαιρνε τίτλους, αλλά έπαιζε και απολαυστικό ποδόσφαιρο. Πως θα μπορούσε να κάνει κάτι διαφορετικό άλλωστε, από τη στιγμή πουήταν παιδί του Γιόχαν Κρόιφ.
Η φιλοσοφία του Κρόιφ, έχει αφήσει το στίγμα της στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο και θα συνεχίσει να το αφήνει για χρόνια ακόμα, ακόμα και αν δε ζει πια ανάμεσα μας. Έργο του μπορεί να χαρακτηριστεί η περίφημη ακαδημία της Μπάρτσα, “Masia” που ευθύνεται για πολλούς από τους σπουδαίους ποδοσφαιριστές της εποχής μας, καθώς δημιουργήθηκε στα πρότυπα των ακαδημιών του Άγιαξ κατόπιν δικών του υποδείξεων.
Δεκάδες προπονητές προσπάθησαν να μιμηθούν τον τρόπο παιχνιδιού των ομάδων στις οποίες αγωνίστηκε, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα την Μπάρτσα του άλλοτε παίκτη του, Πεπ Γουαρδιόλα, ο οποίος έχει δηλώσει: «Κατά τη διάρκεια της καριέρας μου, απλά προσπαθούσα να αφομοιώσω όσα έμαθα από τον Γιόχαν Κρόιφ. Είχε την μεγαλύτερη επιρροή στο ποδόσφαιρο από οποιονδήποτε άλλον στον κόσμο. Ο Γιόχαν έχτισε τον ναό, δική μας δουλειά είναι να τον διατηρήσουμε και να τον εκσυγχρονίσουμε».
Μας είναι αδύνατο να κατανοήσουμε το πόσο πολύ επηρέασε την εξέλιξη του ποδοσφαίρου. Ακόμα το κάνει άλλωστε. Αν πάντως η σπουδαιότητα ενός ανθρώπου, κρίνεται από το έργο που άφησε πίσω του, τότε ο Κρόιφ είναι πάνω από όλους στον χώρο του ποδοσφαίρου και πιθανότατα εκεί θα μείνει για πολλά χρόνια ακόμα.
Κάθε φορά που μιλούσε για ποδόσφαιρο, ο κόσμος γινόταν σοφότερος, οπότε αντί επιλόγου, θα καταγράψουμε μερικές από τις ατάκες του, οι οποίες αναδεικνύουν σε μεγάλο βαθμό και τα διαφορετικό του χαρακτήρα του. Άλλες έμειναν στην ιστορία, άλλες δεν είναι και τόσο γνωστές, αλλά όλες κομμάτια της ιδιαίτερης φιλοσοφίας του…
• Δεν είμαι θρήσκος. Στην Ισπανία και οι 22 ποδοσφαιριστές κάνουν τον σταυρό τους πριν αρχίσει ένας αγώνας. Αν δούλευε, κάθε αγώνας θα έληγε ισόπαλος.
• Γιατί δεν μπορείτε να κερδίσετε μια ακριβότερη ομάδα; Δεν έχω δει ποτέ μια σακούλα με λεφτά να πετυχαίνει γκολ.
• Υπάρχει μόνο μία στιγμή στην οποία φτάνεις στην ώρα σου. Αν δεν είσαι εκεί τότε, είτε έχει έρθει πολύ νωρίς είτε πολύ αργά.
• Πριν κάνω ένα λάθος, δεν κάνω αυτό το λάθος.
• Σε έναν αγώνα, σύμφωνα με την στατιστική ένας παίκτης έχει την μπάλα στα πόδια του για 3 λεπτά. Άρα το πιο σημαντικό πράγμα είναι τι κάνεις στα υπόλοιπα 87΄. Από αυτό εξαρτάται αν είσαι καλός ή κακός παίκτης.
• Υπάρχει μόνο μία μπάλα, οπότε πρέπει να την έχεις.
• Η ποιότητα χωρίς το αποτέλεσμα είναι άχρηστη. Το αποτέλεσμα χωρίς την ποιότητα είναι βαρετό.
• Το να παίζεις ποδόσφαιρο είναι απλό. Το να παίζει απλό ποδόσφαιρο είναι το πιο δύσκολο πράγμα που υπάρχει.
• Αν ήθελα να καταλάβετε αυτό που λέω, θα το εξηγούσα καλύτερα…
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.