Ρε τι κακό μας βρήκε με το Pokemon Go… Βγήκαν πάλι τσούρμο οι τεχνοφοβικοί και με μπόλικο εσάνς από ντεμέκ επιστημοσύνη μιλούν για αποξένωση, για εγκλωβισμό των νέων σε εικονικά περιβάλλοντα, για «κάτι βλαμμένα που κυνηγάνε pokemon»… Έτσι, διότι «εγώ έχω διαβάσει ψυχολογία» κι φέρω και κάτι από κοινωνιολόγο.
Και κάπου εκεί παρεισφρέει ο «ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ». Καίγεται, φλέγεται το «είναι» του συντρόφου από καημό, επειδή εκατομμύρια άνθρωποι σε ολόκληρο τον πλανήτη δεν έχουν πάρει τους δρόμους να διαδηλώνουν ενάντια στις πλείστες καταστροφές που ταλανίζουν την υφήλιο και αντ’ αυτού κυνηγούν Pokemon.
Ρε αδερφέ, πες μου αλήθεια. Πότε είδες κάποιον να κάνει ιμέρτζ από το παρελθόν, είτε ήταν η γιαγιά σου, είτε ο μπαμπάς σου, να σου κουνάει το δάχτυλο και να ζυγίσεις στα σοβαρά την άποψή του; Δηλαδή, στ’ αλήθεια, από πού αντλείς αυτήν την αλαζονεία, να θεωρείς ότι κατέχεις την απόλυτη αλήθεια για το ποια είναι η ενδεδειγμένη διασκέδαση και να θες να την επιβάλεις και σε τρίτους;
Πάρτε το κάποια στιγμή απόφαση, ότι το παιχνίδι, για μικρούς και μεγάλους, είναι απόλυτα θεμιτό συστατικό της καθημερινότητας. Κάποτε, θείτσες και θείτσοι έκραζαν τα video-games, επειδή εγκλωβίζουν το παιδί μπροστά από μια οθόνη, του στερούν τη φαντασία, τα εθίζουν στη βία και πάνε άυπνα στο σχολείο. Μέχρι που έκαναν λογαριασμό στο facebook και άρχισαν να παίζουν με μανία candy crash.
Πάρ’ το απόφαση, δεν υπάρχει άνθρωπος και δη νέος στον πλανήτη που να μην είναι τεχνολογικά αναλφάβητος και να μην παίζει με την τεχνολογία. Το παιχνίδι είναι παιχνίδι και η τεχνολογία, ακόμη και το pokemon go, οξύνει την παρατηρητικότητα, την κοινωνικότητα, την εξοικείωση με την τεχνολογία.
Οι εμμονές είναι το πρόβλημα και η απουσία κάποιου μέτρου, ο καταναλωτισμός, το δήθεν. Μην σου είναι τόσο εύκολο να βάζεις τα γάντια του μποξ απέναντι σε κάθε έκφανση της λαϊκής κουλτούρας. Δες το παράδειγμα άλλων ανθρώπων, που μοιράζονται τις ίδιες αγωνίες και πώς σε κάθε τι ποπ, βρίσκουν πεδίο παρέμβασης. Δες εκείνους που χρησιμοποίησαν το Pokemon go για να δώσουν σήμα αλληλεγγύης για τους Σύριους πρόσφυγες. Η κριτική από τον υπολογιστή σου, δεν σε θέτει σε πολύ καλύτερη μοίρα από αυτόν που κυνηγάει pokemon, ω εσύ, Βοναπάρτη της Σίλικον Βάλεϊ…
Και πες μου ρε αδερφέ, δεν καταλαβαίνεις ότι ακούγεσαι λιγάκι σαν το πάτερ Σάββα, όταν ξόρκιζε το αρκουδάκι Φέρμπι; Εκείνος μιλούσε για τις δαιμονικές ιδιότητες του λούτρινου παιχνιδιού και σοκαριζόταν από το γεγονός ότι «του μιλάς και σου απαντάει»!
Να δες! Έτσι ακούγεσαι, σαν μια λιγότερο θρησκόληπτη εκδοχή του παπα-Σάββα!
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.