Στον τρίτο κύκλο του παράλληλου προγράμματος του Πόρτα «Άλλες Παράλληλες» παρουσιάζεται η «Χορωδία ανέργων», ένα ιδιαίτερο project της Ελένης Ευθυμίου και του Δημήτρη Ζάχου, μια μουσική και θεατρική performance για την Εργασία με αφορμή αληθινές ιστορίες ανθρώπων που αυτοπροσδιορίζονται ως «άνεργοι».
Στο Θέατρο Πόρτα συμβαίνει κάτι μαγικό. Είναι από τις στιγμές αυτές που το θέατρο γίνεται το συνδετικό υλικό που ενώνει μια ομάδα, καθόλα ετερόκλιτων, ανθρώπων.
Για να επιτευχθεί αυτή η ένωση χρειάζεται ένας κοινός παρονομαστής. Και ο κοινός παρονομαστής εδώ είναι ισχυρός και περισσότερο παρόν από ποτέ. Είναι η ανεργία που μπορεί να μας τρομάζει στις διαστάσεις που έχει λάβει, να μας παραλύει και μόνο στην ιδέα αλλά, όπως αποδεικνύει η «Χορωδία ανέργων» μπορεί και να μας φέρει κοντά.
Βασισμένοι στις τεχνικές του θεάτρου της επινόησης ( Devisedtheatre ) αλλά και του θεάτρου Forum του AugustoBoal, η θεατρική δράση που δημιούργησαν η Ελένη Ευθυμίου και ο Δημήτρης Ζάχος αποδεικνύει ότι το θέατρο μπορεί να ασκήσει κριτική στις κοινωνικές δομές, να σχολιάσει αλλά και να προτείνει λύσεις. Το τελευταίο χαρακτηριστικό της είναι αυτό που την κάνει ακόμη πιο ενδιαφέρουσα. Ότι δηλαδή δεν αρκείτε στο να φωτίσει τα σημάδια που αφήνουν οι κοινωνικοοικονομικές ρωγμές στις ζωές των ανθρώπων, επιδιώκοντας μια μικροαστική συγκίνηση από το θεατή, αλλά προτείνει λύσεις και δράσεις. Η λύση είναι ορατή από την αρχή της performanceκαι έγκειται στο γεγονός ότι η παράσταση απαρτίζεται από ανθρώπους που δεν θέλουν να αφήσουν την ανεργία να τους στερήσει κι άλλο χρόνο από τη καθημερινότητα τους. Έτσι περνάμε στη δράση. Θα φτιάξουν μια χορωδία. Θα φτιάξουν τραγούδια με στίχους όπως «Μια μέρα σαν και αυτή γύρισα από το σχολείο και έμαθα με έκπληξη πως η μαμά δεν έχει πια δουλειά». Τραγούδια που θα κάνουν το φόβο τους κάτιοικείο, κάτι που θα το αγκαλιάσουν και θα το πνίξουν μέχρι να πεθάνει.
«Καὶ εἶπε Κύριος από εδώ και στο εξής θα πρέπει να εργάζεσαι και να μοχθείς και να πεθαίνεις στη δουλειά»
Η παράσταση ξεκινάει με τη σκηνοθέτη να μας εξηγεί με χιούμορ τη θέση που έχει μέσα στο λεξικό και στη ζωή μας, ο όρος «ανεργία». Καθώς εντασσόμαστε ομαλά στο κλίμα του έργου, η χορωδία συγκεντρώνεται, παίρνει θέση στη σκηνή και ξεκινάει.
Η μουσική φτιάχτηκε με υλικό απλό αλλά ουσιαστικό. Όπως εξηγεί η Ελένη Ευθυμίου.«Η πρωτότυπη μουσική και οι στίχοι έχουν γραφτεί ειδικά για την παράσταση, με έμπνευση την όλη εμπλοκή με το ζήτημα. Από μια ατάκα που μας είπε κάποιος, μέχρι μια ολόκληρη ιστορία. Είναι κυρίως μουσική κάπως απλή για να μπορεί να τραγουδηθεί εύκολα από ανθρώπους που δεν έχουν σχέση με τη μουσική, χωρίς όμως να χάνει την ποιότητα. Έχουμε και πιάνο και ένα από τα παιδιά παίζει μπουζούκι. Προσπαθήσαμε να δημιουργήσουμε ένα σύνολο ετερόκλητο που όμως τους συνδέει κάτι κοινό: είτε η όποια σχέση τους με την ανεργία ή με τα εργασιακά προβλήματα, αλλά και η μουσική. Η μουσική ενώνει τους ανθρώπους και αυτό είναι μια πρόταση στην πραγματικότητα. Δεν μιλάμε για την ανεργία, αλλά για το πώς μέσα από μια κατάσταση ανεργίας μπορείς να αναθεωρήσεις κάποια πράγματα. Δείχνουμε ότι κάποιοι άνθρωποι μπορούν να γίνουν ομάδα».
Έτσι στη σκηνή ξετυλίγονται ένα ένα τραγούδια και βιώματα.Προβάλλονται εικόνες που δημιουργούν οι ηθοποιοί ζωντανά με τη χρήση κάμερας και ακούγονται προσωπικές εξομολογήσεις.Η παράσταση με φτηνά και έξυπνα μέσα καταφέρει να χτίσει μια ειλικρινής δράση αποδεικνύοντας πως το κοινωνικό θέατρο μπορεί να φτάσει τη φωνή μας πολύ μακριά, όχι μόνο μέχρι τις τελευταίες θέσεις της πλατείας του θεάτρου αλλά και έξω από αυτό.
Σε μια τέτοιου είδους performanceτο τελευταίο που σε απασχολεί είναι ο τρόπος που θα τραγουδήσουν, θα κινηθούν ή θα χορέψουν οι ηθοποιοί. Δε σε νοιάζει αν θα τραγουδήσουν φάλτσα ή αν θα χορέψουν αστεία γιατί όλα αυτά τα καταπίνει η αμέριστη ειλικρίνεια της συνολικής δράσης. Βρίσκεσαι μπροστά σε ένα υλικό ατόφιο και ουσιαστικό. Το θέατρο πλέον γίνεται ντοκουμέντο. Δε καθρεφτίζει απλά τη ζωή αλλά αποφασίζει να την ανεβάσει στη σκηνή. Ο θεατής παρακολουθεί μια ομάδα ανθρώπων που αρνούνται να χάσουν κι άλλο χρόνο από τη ζωή τους σε ανούσιες αιτήσεις, βιογραφικά και καταθέσεις πιστοποιητικών. Ανθρώπων που επειδή δε τους δίνεται δουλειά αποφασίζουν να τη φτιάξουν. Και αυτή είναι και η πρόταση της παράστασης. Η ανεργία να μη γίνει αεργία.
Σκηνοθεσία-Έρευνα-Δραματουργία: Ελένη Ευθυμίου, Δημήτρης Ζάχος
Μουσική: Ελένη Ευθυμίου
Καλλιτεχνική διεύθυνση: Ζωή ΜολυβδάΦαμέλη
Sounddesign: Οδυσσέας Γκάλλιος
Καλλιτεχνική – κινισιολογική συνεργασία: ΒιττόριαΚοτσάλου
Εικαστικά: Ευαγγελία Μαργαρίτη
Πιάνο: Ναυσικά Μακράκη
Βοηθός σκηνοθέτη, video on stage: Δημήτρης Αμπατζής
Φωτογραφίες: Αλέξης Μανικάκης
Σχεδιασμός αφίσας – Artwork: Αχιλλέας Μεσσάικος
Εκτέλεση παραγωγής: Ευάγγελος Κώνστας – ConstantlyProductions
Βοηθός παραγωγής: Θέμης Θεοχάρογλου
Xορωδία Ανέργων: Αντώνης Αγγελάκης, Δημήτρης Αμπατζής, Μιχάλης Αρφάνης, Στεφανία Γώγου Πούλου, Ελένη Ευθυμίου, Δημήτρης Ζάχος, Αναστασία Καριοφύλλη, Κωνσταντίνος Κόλλιας, Ιωάννα Κωνσταντινίδη, Ναυσικά Μακράκη, Αλέξης Μανικάκης, Ευαγγελία Μαργαρίτη, Στέλιος Οικονομίδης, Ισμήνη Οικονόμου, Ευανθία Σιδέρη, Αντώνης Σούκερας, Ιουλία Συμεωνίδου
Βιολοντσέλο: Σταύρος Παργινός
Μουσικό Πριόνι: IώΑρματά
Θέατρο Πόρτα (Μεσογείων 59, τηλ. 210- 7711.333)
Κάθε Πέμπτη στις 21.15
Από 16 Μαρτίου έως 6 Απριλίου 2017
www.porta-theatre.gr
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.