Ένα ένα τα επιχειρήματα των υπερασπιστών του «κοσμηματοπώλη» και του φίλου του επίσης καταστηματάρχη που δολοφόνησαν τον Ζακ Κωστόπουλου κατέρρευσαν. Ναι στην περίπτωση αυτή ισχύει μέχρι κεραίας η φράση «τον σκότωσαν στο ξύλο».
Τα επιχειρήματα που διαλύθηκαν σε κομμάτια;
Πρώτα ήταν το μαχαίρι στο οποίο δεν βρέθηκε κανένα ίχνος DNA του Ζακ.
Μετά το αφήγημα της κλοπής κατέπεσε από τα αποκαλυπτικά video που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας.
Τελικά δεν ήταν ούτε «πρεζόνι» καθώς οι τοξικολογικές εξετάσεις βγήκαν καθαρές.
Και το πόρισμα ήρθε να επιβεβαιώσει όλα όσα είχαμε ήδη δει με τα μάτια μας, ένα λιντσάρισμα, μια δολοφονία σε δημόσια θέα, μέρα μεσημέρι.
Είτε ο Ζακ Κωστόπουλος ήταν υπό την επήρεια ουσιών, είτε πήγε να κλέψει ακόμα και τότε δεν θα έπρεπε να είναι ανεκτό να λιντσαριστεί, να διαπομπευθεί με όλους τους γνωστούς και άγνωστους τρόπους. Συζητάμε για μια κοινωνία που έχει συνηθίσει, έχει σχεδόν κανονικοποιήσει τη βία και μπορεί να κρίνει κιόλας αν είναι θεμιτή η όχι και σε ποιές περιπτώσεις. Αν αυτή δεν είναι κυρίαρχη απόδειξη του εκφασισμού μιας κοινωνίας τι άλλο είναι;
Οι κυρ-Παντελήδες και όσοι πληκτρολογούν από εδώ και από εκεί, εξακολουθούν να επιχειρηματολογούν υπέρ της πράξης που είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο του Ζακ. Αυτοί οι τάχα μου δήθεν φιλήσυχοι πολίτες, οι νομοταγείς που κοιτάνε μόνο τη δουλειά τους. Αυτοί που παρά τις δημόσιες εκκλήσεις της οικογένειας του Ζακ δεν πήγαν να καταθέσουν ώστε να λάμψει από την αρχή η αλήθεια. Σκεφτείτε ότι σύμφωνα με τις μαρτυρίες γύρω γύρω παρακολουθούσαν το λιντσάρισμα περίπου 30 άτομα. Αυτοί που δεν μίλησαν για όσα είδαν και αυτοί που έσπασαν τα πληκτρολόγια επιχειρηματολογώντας για τη σημασία της ιδιοκτησίας βάζοντας την πάνω από την ανθρώπινη ζωή. Αυτοί οι «καλά του κάνανε» και αυτοί που ούρλιαζαν «αν έμπαιναν στα σπίτια/μαγαζιά σας τι θα κάνατε;» αυτοί είναι οι κοινωνικοί αυτουργοί της δολοφονίας.
Την ενορχήστρωση όλης αυτής της αυτουργίας βέβαια ανέλαβαν εργολαβικά οι συνήθεις ύποπτοι, τα ΜΜΕ που υιοθέτησαν αμέσως όλα τα βολικά αφηγήματα συνδυάζοντας τα κιόλας μιλώντας για τον ληστή, το πρεζόνι, την ανομία στο κέντρο της Αθήνας και όλο αυτό το πακέτο της τρομολαγνείας βασισμένο πάνω στο διαχρονικό τρίπτυχο της ελληνικής τηλεόραση «αίμα, δάκρυα, σπέρμα». Και ακόμα και τώρα μετά τη δημοσίευση του πορίσματος που μιλάει καθαρά για θάνατο από τα πολλαπλά χτυπήματα, πολλά ΜΜΕ βγήκαν χωρίς ίχνος ντροπής και μίλησαν για κρίση πανικού του Ζακ λες και αυτή προέκυψε από μόνη της, όπως ενδεχομένως η αγοραφοβία ή η υψοφοβία.
Και η αστυνομία; Η αστυνομία απ΄ ότι φαίνεται με την «σ΄ όποιον αρέσει» πρακτική της έδωσε το τελικό χτύπημα στον Ζακ. Η πρακτική δεν αναφέρει τη συνέργεια της αστυνομίας σε μια δολοφονία, οι δολοφόνοι ήταν από την άλλη μεριά, το θύμα ήταν ο Ζακ όχι αυτοί που τον λιντσάρισαν. Η αστυνομία που δεν φρόντισε να κάνει ούτε τα στοιχειώδη, ούτε να καλέσει άμεσα ένα ασθενοφόρο, ούτε καν να εμποδίσει τον «κοσμηματοπώλη» να καθαρίσει σαν να μην συνέβη τίποτα τη σκηνή του εγκλήματος.
Και πάλι οι κοινωνικοί αυτουργοί της συγκάλυψης μιας δολοφονίας, οι κοινωνικοί αυτουργοί της δολοφονίας θα πουν «μας τα έχετε πρήξει με αυτόν τον Κωστόπουλο». Το τελευταίο οχυρό είναι οι σεξουαλικές προτιμήσεις του Ζακ σε αυτήν την κοινωνία που σε ένα πολύ ισχυρό ποσοστό μισεί το διαφορετικό και θεωρεί τον εαυτό της τιμητή χωρίς πρώτα να κάνει αυτοκριτική και να δει σε τι βούρκο έχει καταλήξει να ζει.
*Περισσότερα άρθρα και εκπομπές του Άρη Γάρου θα βρεις στο inotos.gr
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.