Την αίσθηση ότι δεν προσεγγίζουν την παράδοση ως μουσειακό είδος, όπως έχουν δηλώσει παλιότερα, μετέφεραν στο κοινό και στις συναυλίες τους στο ΙΛΙΟΝ Plus τα “Καντινέλια”, ανερχόμενο μουσικό σχήμα από τη Θεσσαλονίκη. Με ζωντάνια και ρυθμό παρουσίασαν ένα πρόγραμμα με παραδοσιακά και παλιότερα τραγούδια απ’ όλη τη χώρα, τα οποία έχουν παντρέψει με διαφορετικά με διαφορετικά είδη μουσικής.
Με δυο κιθάρες και δυο χαμόγελα διάπλατα, η Εύη Σεϊτανίδου και ο Θανάσης Ζήκας άνοιξαν τη συναυλία τους και κατάφεραν να κρατήσουν μέχρι τέλους θετική τη διάθεση στο ΙΛΙΟΝ. Παρουσίασαν δικά τους κομμάτια κατά κύριο λόγο, αλλά και παραδοσιακά κομμάτια στα οποία αποτυπωνόταν η φρέσκια ματιά τους. Τη ματιά αυτή άλλωστε ξεχώρισε ο κόσμος και τα βίντεο του σχήματος κατάφεραν να γίνουν σύντομα ευρύτερα γνωστά.
Δεν ήταν όμως μόνο τα παραδοσιακά «Άρωμα», «Με γελάσαν τα πουλιά» και «Μου παρήγγειλε τ’ αηδόνι» που ικανοποίησαν το κοινό στο ΙΛΙΟΝ Plus. Αρκετά από τα τραγούδια που ακούστηκαν live δεν έχουν ανέβει ακόμη στο διαδίκτυο, όμως κατάφεραν και τραγουδήθηκαν από τη δεύτερη κιόλας στροφή. Είτε χάρη στα απλά τους λόγια στους στίχους, που όμως άγγιζαν τον καθένα καθώς αφορούσαν κοινές έγνοιες και επιθυμίες, είτε γιατί προέρχονταν από παλιότερες –προ δεκαετιών- συνθέσεις. Που ακόμη κι αν δεν είχαν κερδίσει με εκείνη τους την εκδοχή, ο εκμοντερνισμός τους από τα Καντινέλια αποτέλεσε μία νέα ευκαιρία γνωριμίας.
Ποιος/α δεν θα ήθελε να «έχει στα πόδια του φευγιό» ή να κάνει «μια βαρκάδα σε αυτό τον πλανήτη». Ή ακόμη να φύγει από την «άδεια πόλη» και «να ζήσει στο νησί του με αέρα καθαρό και τη συνείδησή του;». Στίχοι απλοί, αλλά που παρακινούν σε όμορφες σκέψεις. Όπως και το κομμάτι για την «ταβανοθεραπεία», κατάλληλης για τις πολλές σκοτούρες που μαζεύονται μέρα με τη μέρα. «Παρέα με τον Γιάννη – κοιτάμε το ταβάνι..», έλεγε ο στίχος παραπέμποντας στη χαλαρότητα που μας λείπει.
Για αρκετά από τα τραγούδια που ακούστηκαν δεν υπάρχει για την ώρα τη δυνατότητα να τα βρείτε. Υπάρχει όμως λόγος. Όπως είπε ο Θανάσης Ζήκας στο συγκρότημα αρέσει η ατμόσφαιρα της προφορικής παράδοσης με τη διάδοση των τραγουδιών μέσα από το κοινό βίωμα με τον ακροατή. «Μας αρέσει όπως πηγαίνει μέχρι τώρα. Ωστόσο, κάποια στιγμή θα γράψουμε κι εμείς τον δίσκο μας..» και για τα όμορφα λόγια του χειροκροτήθηκε, όπως πολλές φορές ακόμη χειροκροτήθηκαν οι δύο μουσικοί, που ανέδειξαν τη χημεία τους πάνω στη σκηνή και την ικανότητα να χτίζουν με δυο κιθάρες, μία τσαμπούνα μια λύρα και τις φωνές τους ένα πλήρες μουσικό αποτέλεσμα.
Είναι βέβαιο, ότι όσο περνά ο καιρός θα τους ακούμε όλο και περισσότερο.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.