*Ιστορίες καθημερινού στρατιωτικού σουρεαλισμού από τον Βαγγέλη Γέττο. Ακολουθήστε τη σειρά των χιουμοριστικών διηγημάτων που δημοσίευονται εβδομαδιαία στο 3point magazine.

Κατά τις πρώτες μέρες στο Κέντρο Εκπαίδευσης Νεοσυλλέκτων, αφήνεσαι νωχελικά να σε ρουφήξει η μοίρα σου. Αποσείεις βολικά τις πολιτικές και ηθικές σου ευθύνες απέναντι σε Αυτό που συμβαίνει. Δεν έχεις πια να ρωτήσεις κάτι γιατί στο στρατό υπάρχει μόνο η εντολή. Τα πάντα περιγράφονται με την εντολή. Η εντολή είναι αηδιαστικά εξαντλητική αλλά σύντομα καταλαβαίνεις ότι αυτό το θάμπωμα στη σκέψη σου ίσως και να σου αρέσει. Κάνεις ό,τι κάνουν οι άλλοι. Τόσο απλά.

Οι κάτοικοι αυτού του περίεργου χωριού πολύ γρήγορα μαθαίνουν πώς να μεταμορφώνονται σε μια δράκα ερπετών, που κρύβονται σε θαμνώδεις κρυψώνες, μεταλλικά παραπετάσματα αρμάτων, εσοχές ή τρύπες στον μαντρότοιχο και ερειπωμένα παρατηρητήρια. Όπως το φίδι τινάζεται καθώς πλησιάζουν τα βήματα του γεωργού έτσι και οι νεοσύλλεκτοι σκορπούν στο άκουσμα της γνώριμης πανομοιότυπης φωνής του λοχία: ”έι, εσύ!”. Σε αυτές τις προσκλήσεις μαθαίνεις να μη γυρίζεις ποτέ το κεφάλι. Το ίδιο συμβαίνει όταν το ερπετό οσμιστεί ”χώσιμο”[1].

Αν μετά βρεθείς στην αναφορά για απείθεια, το εντυπωσιακό είναι ότι ο αξιωματικός που σε ανακρίνει μπορεί να πειστεί ότι πραγματικά δεν κατάλαβες ότι ο λοχίας απευθυνόταν σε σένα. Γιατί πράγματι, δεν απευθυνόταν σε εσένα. Απευθυνόταν σε ένα «εσύ» που μοιάζει με στατιστική πρόβλεψη. Το «έι εσύ», σε ένα κέντρο νεοσυλλέκτων είναι σαν τα δίχτυα του ψαρά. Ο ψαράς όταν τραβά τα δίχτυα βλέπει μόνο τι έπιασε. Τελικά, αυτός που σε ψάχνει ξέρει ότι δεν θα σε βρει και αυτό βολεύει και τον ίδιο. Δεν κρύβεσαι μόνο εσύ. Όλοι κρύβονται. Η ίδια η εντολή θα ήθελε να μην έχει δοθεί ποτέ.

Το «φίδιασμα» δεν απαιτεί ιδιαίτερη ευφυΐα. Η ίδια η οργάνωση της στρατιωτικής καθημερινότητας σού παρέχει απλόχερα τις ευκαιρίες να εξελιχθείς σε αίλουρο. Αυτό συμπέρανα ήδη από το πρώτο πρωινό, ως στρατιώτης πλέον, όταν σε μια ομάδα 10 ατόμων μάς ανακοινώθηκε ότι ”εσείς πάτε για νεράντζια’’. Φοβήθηκα ότι επρόκειτο για κάποιο τρομακτικό συνθηματικό του τύπου «καλή αντάμωση στα γουναράδικα». Ωστόσο η αποστολή περιλάμβανε απλώς την περισυλλογή νερατζιών που είχαν πέσει από τα δέντρα μπροστά στο διοικητήριο. Μας δόθηκε μισή ώρα για περίπου 50 νεράντζια. Θυμήθηκα τις ιστορίες για τους υπεράριθμους εργάτες που απασχολούνταν με το new deal στην Αμερική σε κρατικά έργα που γίνονταν μόνο και μόνο για να αυξηθεί τεχνητά η αγοραστική δύναμη. Ο στρατός είναι καταδικασμένος όπως και ο καπιταλισμός σε μια αυτοαναπαραγόμενη κρίση και αναγκαστικά πρέπει κατά περιόδους να στρέφεται στον κεϋνσιανισμό: οι δύο μαζεύουν τα νεράντζια, ο τρίτος κρατάει τον σκουπιδοτενεκέ και οι υπόλοιποι εφτά υποδεικνύουν τα σημεία που πρέπει να αποναρκοθετηθούν από τους φαύλους καρπούς.

Καθώς μπαίνει η δεύτερη εβδομάδα στο Κέντρο Εκπαίδευσης Νεοσυλλέκτων, η ομάδα της οποίας έχω στεφθεί ομαδάρχης, βρίσκεται χρεωμένη με την ιδιαίτερα ευαίσθητη αποστολή του ”καθαρισμού διαδρομής διοικητού”. Η εν λόγω διαδρομή δεν είναι άλλη από το τσιμεντένιο δρομάκι απ’ όπου ο συνταγματάρχης μας προσέρχεται στο γραφείο του μετά των αχιλλείων αλόγων του (Audi A4). Στις δύο θλιβερά ασβεστωμένες πλευρές αυτού του τσιμεντένιου διαδρόμου έχουν τοποθετηθεί μαρμάρινες πλάκες με σκαλισμένες ανάκατες ατάκες σπουδαίων Ελλήνων: «Εθνικόν το αληθές», «Μολών λαβέ», «Γι’αυτά τα μάρμαρα επολεμήσαμε». Το σκηνικό είναι πανομοιότυπο με διάδρομο νεκροταφείου. Φαντάζομαι τον εαυτό μου ανάμεσα στους σημαντικούς Έλληνες να κοσμεί με το ρητό του μία αναθηματική στήλη στην κατάληξη του διαδρόμου, στην είσοδο του διοικητηρίου: «Ενθάδε κείται λόγος. αγνώστου στρατιώτη, σειρά 329».

[1] Η αγγαρεία

* Η συνέχεια την Τρίτη 5/3

Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.

Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.

Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".

Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.

[fbcomments width="100%" count="off" num="5"]

About The Author

Ο Βαγγέλης Γέττος γεννήθηκε το 1986 στην Πάτρα. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα και ποινικές επιστήμες τη Nice της Γαλλίας. Έχει εργαστεί ως ραδιοφωνικός παραγωγός, ασκούμενος δικηγόρος, πολιτικός σύμβουλος, νομικός σύμβουλος ασυνόδευτων ανήλικων προσφύγων και ευάλωτων παιδιών, κειμενογράφος στη διαφήμιση και project manager ευρωπαϊκών προγραμμάτων. Παράλληλα γράφει ιστορίες για παιδιά και μεγάλους, σενάρια για comics και μουσικοθεατρικές παραστάσεις. Επίσης παίζει και συνθέτει μουσική. Συμμετέχει στο μουσικό σχήμα ΕΛΕΚΡΗΤ Project παίζοντας κρητικό λαούτο και τραγουδώντας. Ζει και εργάζεται στη Λευκωσία από το 2015.

Related Posts

//