Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί οι ηλικιωμένοι, οι οποίοι καθημερινά κάνουν δουλειές του σπιτιού, μαγειρεύουν, καθαρίζουν, προσέχουν τα εγγόνια τους, έχουν καλύτερη σωματική και ψυχική υγεία για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από όσους είναι σε αδράνεια;
Η απάντηση είναι προφανής. Η εμπλοκή τους σε πολλαπλές δραστηριότητες, η κοινωνικοποίηση και η αποφυγή της απομόνωσης είναι το “κλειδί”.
Είναι σημαντικό για τους ανθρώπους της Τρίτης Ηλικίας να νιώθουν χρήσιμοι. Να νιώθουν πως τους χρειαζόμαστε, πως τους έχουμε ανάγκη. Αυτό τους δίνει ικανοποίηση και χαρά.
Πολλές φορές, όσοι έχουν το ρόλο του παιδιού ή το εγγονιού, «πέφτουμε» στην παγίδα να αντιμετωπίζουμε τους παππούδες ή τους γονείς μας με τρόπο που τους κάνει να ασφυκτιούν και να αισθάνονται ότι πλέον είναι «αδύναμοι». Με αποτέλεσμα, να χάνουν την αίσθηση της αυτονομίας τους, γεγονός που τους καθηλώνει. Μαραζώνουν ψυχικά και στη συνέχεια μαραζώνουν και σωματικά. Στην προσπάθεια που κάνουμε να τους ξεκουράσουμε, το κάνουμε με λάθος τρόπο.
Το παράδειγμα του Α’ ΚΑΠΗ Ηλιουπόλεως που βλέπουμε στο βίντεο είναι ότι πιο αισιόδοξο και όμορφο έχω δει τελευταία. Τα χαμόγελα, το τραγούδι, ο χαβαλές και η δράση τους κινητοποιεί να προχωρήσουν σε νέους στόχους. Χαμογελούσα από χαρά και αισιοδοξία πίσω από την οθόνη του λαπ τοπ, βλέποντας αυτό το όμορφο κλίμα, την χαρά και την όρεξή τους.
Στις μεγαλουπόλεις, οι ηλικιωμένοι συνήθως είναι κλεισμένοι στα σπίτια τους, ξεχασμένοι, κοιτάζοντας το χαζοκούτι όλη μέρα, καθώς τους κρατάει «συντροφιά». Η συνταξιοδότηση πολλές φορές οδηγεί τους ηλικιωμένους στην απόγνωση και την κατάθλιψη, καθώς αισθάνονται ότι πλέον φτάνουν «στο τέλος» κάνοντας τον απολογισμό της καριέρας, της προσωπικής και κοινωνικής ζωής. Οι ρυθμοί της πόλης και η καθημερινότητα για τους ηλικιωμένους είναι ότι πιο βάρβαρο υπάρχει. Συνήθως, λόγω του παραπάνω τα παιδιά ή τα εγγόνια τους τους επισκέπτονται τα Σαββατοκύριακα μόνο.
Το παράδειγμα του Α’ ΚΑΠΗ είναι παράδειγμα προς μίμηση. Τα στερεότυπα και οι κοινωνικές κατασκευές πρέπει να σπάσουν και στους ηλικιωμένους πρέπει να δίνονται κίνητρα για δημιουργία και κοινωνικοποίηση. Γιατί η ζωή δεν σταματά ποτέ και εκείνοι είναι εξίσου χρήσιμοι, όπως παλιά. Τους έχουμε ανάγκη, όπως παλιά, τους αγαπάμε όπως παλιά. Αυτά δεν αλλάζουν ποτέ εξάλλου. Θέλουμε να δραστηριοποιούνται, να δημιουργούν και να αισιοδοξούν, όπως κάνουν στο Α’ ΚΑΠΗ που μας μοιράζουν χαμόγελα και δίψα για συνεχή εξέλιξη.
Το Α’ ΚΑΠΗ Ηλιούπολης διασκευάζει το «υποφέρω» της Βανδή, καθώς και άλλα κομμάτια (I-Phone), όπως παρατηρούμε στο κανάλι του STRING THEORY ENSEMBLE. Το οποίο ιδρύθηκε τον Νοέμβριο του 2011 από τη Μαρία Πλουμή (λαούτο) και τον Γιώργο Πατεράκη (πιάνο). Από την ίδρυσή του μέχρι σήμερα, έχει στο ενεργητικό του τρία projects: ΕΝΑΣ ΠΑΡΑΞΕΝΟΣ ΚΟΣΜΟΣ, CHEAP: low quality – high fun, D.E.A.T.H. – Dual Existence Assertive Theory Hoax. Το project στο οποίο συμμετέχει το Α’ ΚΑΠΗ Ηλιούπολης είναι το CHEAP: low quality- high fun.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.