Αχαριστία…

Δεν υπάρχει άνθρωπος, που κάποια στιγμή στη ζωή του να μην έχει νιώσει προδομένος. Από την οικογένεια του, τους φίλους του, τη σχέση του ή τους εργοδότες του. Τι να πει και ο Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο για την Γιουβέντους;

Το μοναδικό επαγγελματικό γκολ με άλλη φανέλα (εκτός της Γιούβε)

Γεννημένος στο Conegliano, έκανε τα πρώτα του… ποδοσφαιρικά βήματα στην ομάδα της Padova. Εκεί, αφού πέρασε από όλα της τα τμήματα, έκανε το ντεμπούτο του τον Μάιο του 1992 απέναντι στην Μεσίνα για την Σεριε Β.

Στις 22 Νοεμβρίου του 1992 πέτυχε το πρώτο επαγγελματικό του γκολ με αντίπαλο την Τερνάνα. Αυτό ήταν και το μοναδικό γκολ που έχει πετύχει από τότε που έγινε επαγγελματίας, χωρίς να φοράει τη φανέλα της Γιουβέντους.

Άσπρα και μαύρα, μια ζωή…

Στις 28 Ιουνίου του 1993, ο Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο έκανε το όνειρο του πραγματικότητα, καθώς πήρε μεταγραφή στην Γιουβέντους, η οποία κέρδισε τη μάχη με την Φιορεντίνα και τη Μίλαν για να τον κάνει δικό της.

Όταν στις 12 Σεπτεμβρίου έκανε το ντεμπούτο του στην Serie A αντικαθιστώντας τον θρυλικό Φαμπρίτσιο Ραβανέλι, κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί την εξέλιξη του. Ούτε επτά μέρες αργότερα, όταν πέτυχε το πρώτο του γκολ με τη φανέλα της «Μεγάλης Κυρίας» πίστεψε κανείς ότι αυτός θα ήταν το σύμβολο της ομάδας για τα επόμενα 20 χρόνια!

Στην κορυφή της Ιταλίας της Ευρώπης και του Κόσμου

Τη σεζόν 1994/95 έχοντας απολογισμό 50 συμμετοχές και 10 γκολ σε όλες της διοργανώσεις κατάφερε να βοηθήσει σημαντικά την ομάδα του στην κατάκτηση του Πρωταθλήματος και του Κυπέλλου Ιταλίας.

Την επόμενη αγωνιστική περίοδο, μπορεί να μην διατήρησε κανέναν από του δύο τίτλους, αλλά εμπλούτισε το «παλμαρέ» του με το πρώτο του Champions League (Γιουβέντους – Αγιαξ 1-1 κανονική διάρκεια 4-2 στα πέναλτι) αλλά και το ιταλικό Σούπερ Κάπ.

Η αγωνιστική περίοδος 1996/97 ήταν μία από τις καλύτερες της καριέρας του, καθώς σε 35 αγώνες πέτυχε 15 γκολ και κατέκτησε, το Διηπειρωτικό Κύπελλο, το Ευρωπαϊκό Σουπερ Καπ και το Πρωτάθλημα.

Τα 183 που έγιναν 288 (και συνεχίζει)

«Θυμάμαι ακόμα τη μέρα που ξεπέρασα τον Μπονιπέτρι και έγινα ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία της Γιουβέντους. Αυτό ήταν για μένα το πιο σημαντικό μου επίτευγμα στην καριέρα μου.

Μετά το γκολ νούμερο 183, είπα στον εαυτό μου ότι κάθε γκολ που θα βάζω από εδώ και πέρα θα κάνει ακόμα πιο δύσκολη τη ζωή αυτού  που μπορεί κάποια στιγμή να προσπαθήσει να με ξεπεράσει», αναφέρει στην αυτοβιογραφία του και αυτή τη στιγμή βρίσκεται στα 288. Δύσκολο, έως απλησίαστο το συγκεκριμένο ρεκόρ.

Πρωταθλητής Κόσμου σε εθνικό επίπεδο
Το 2006 στα γήπεδα της Γερμανίας, κατάφερε να γράψει το όνομα του με χρυσά γράμματα και στην ιστορία της εθνικής ομάδας της Ιταλίας, με την οποία κατέκτησε το Μουντιάλ.

Αντίπαλος της Ιταλίας ήταν η Γαλλία του Ζινεντίν Ζιντάν (με την αξέχαστη κουτουλιά στον Μάρκο Ματεράτσι). Η κανονική διάρκεια βρήκε τις ομάδες ισόπαλες 1-1 και στα πέναλτι ο Αλεξ σημάδεψε σωστά στο 4ο πέναλτι των «ατζούρι» και βοήθησε σημαντικά στη νίκη με 5-3.

Από το Ζενίθ στο ναδίρ

Ενώ ακόμα βρισκόταν σε άδεια λόγω Παγκοσμίου Κυπέλλου, έμαθε ότι η Γιουβέντους καταδικάστηκε σε υποβιβασμό στην Serie B. Οι περισσότεροι παίκτες της «Μεγάλης Κυρίας» όταν είδαν το καράβι να βυθίζεται, δεν το σκέφτηκαν δεύτερη φορά να πηδήξουν στις σωσίβιες λέμβους (μεταγραφή).

Επειδή όμως, ο καλός ο καπετάνιος φαίνεται στην φουρτούνα, ο Capitano ήταν ο πρώτος που υπέγραψε για να παραμείνει στην ομάδα ακόμα και στη Serie Β. Μαζί με τους Τζιανλουίτζι Μπουφόν, Πάβελ Νέντβεντ, Μάουρο Καμορανέζι και Νταβίντ Τρεζεγκέ κατάφερε να ανεβάσει και πάλι την ομάδα του στα σαλόνια της Serie A.

«Ξέρω ότι ήταν ένα παιχνίδι της μοίρας. Με το Παγκόσμιο Κύπελλο… στα χέρια, στις 9 Σεπτεμβρίου του 2006 καλούμουν να παίξω στο γήπεδο του Ρίμινι. Ένα γήπεδο στο οποίο είχα ξαναπαίξει 14 χρόνια πριν με την Πάντοβα.

Δεν απογοητεύτηκα. Γιατί τώρα φορούσα την ασπρόμαυρη φανέλα με το νούμερο 10 και το περιβραχιόνιο του αρχηγού. Εκείνη τη σεζόν έσπασα και δύο πολύ σημαντικά ρεκόρ. Έφτασα τα 200 γκολ και τις 500 συμμετοχές με τη φανέλα της Γιουβέντους» ανέφερε.

Τροπαιοθήκη

Serie A (5): 1994–95, 1996–97, 1997–98, 2001–02, 2002–03 (Τις σεζόν 2004-05 και 2005-06 η Γιουβέντους είχε πάρει πάλι το πρωτάθλημα, αλλά λόγω του σκανδάλου Calciopoli οι τίτλοι αυτοί της αφαιρέθηκαν)
Serie B (1): 2006–2007
Supercoppa Italiana (4): 1995, 1997, 2002, 2003
Coppa Italia (1): 1994–95
UEFA Champions League (1): 1995–96
UEFA Super Cup (1): 1996
UEFA Intertoto Cup (1): 1999
Intercontinental Cup (1): 1996

Ρεκόρ

•  Πρώτος σκόρερ της Γιουβέντους σε όλες τις διοργανώσεις
•  Πρώτος σκόρερ της Γιουβέντους στο Champions League
•  Πρώτος σκόρερ της Γιουβέντους στις διοργανώσεις του UEFA
•  Πρώτος σκόρερ της Γιουβέντους στο Ιταλικό Super Cup
•  Περισσότερες συμμετοχές στη Serie A
•  Περισσότερες συμμετοχές στις διοργανώσεις της UEFA
•  Περισσότερες συμμετοχές σε όλες τις διοργανώσεις (700)

Κι όμως, ο άνθρωπος με τις περισσότερες συμμετοχές και τα περισσότερα γκολ στην ιστορία της Γιουβέντους, δεν αξίζει ένα τελευταίο συμβόλαιο πριν κρεμάσει με το κεφάλι ψηλά τα παπούτσια του.

Ο άνθρωπος που ακολούθησε την ομάδα στην Serie В, αδιαφορώντας για το ότι την δεδομένη στιγμή ήταν Πρωταθλητής Κόσμου με την Ιταλία και σε αρκετά καλή ποδοσφαιρική ηλικία για μεταγραφή, κρίθηκε «ανεπαρκής» για τους διοικούντες της «Μεγάλης Κυρίας», όπως αποκάλυψε ο ίδιος σε πρόσφατη συνέντευξη του σε εγκυρότατο μέσο. Αν αυτό δεν είναι αχαριστία τότε τι είναι;

Δεν πειράζει. Για εμάς και τους οπαδούς της Γιουβέντους θα είναι πάντα ο «Μέγας Αλέξανδρος».