Μετά από ενθάρρυνση της Λιβανέζας καθηγήτριας Γαλλικών του σχολείου, Sabine (Arsinée Khanjian, σύζυγος του σκηνοθέτη), ο Simon παρουσιάζει στην τάξη ένα μονόλογο όπου αφηγείται την πλασματική ιστορία των γονιών του, προσπαθώντας να πείσει τους συμμαθητές του ότι η ιστορία είναι αληθινή.
Η ιστορία έχει ως εξής: η Rachel μένει έγκυος από τον Sami, ο οποίος ενώ αρχικά δεν θέλει το παιδί, αλλάζει γνώμη, της ορκίζεται αιώνια αγάπη και την πείθει να πάει στο Ισραήλ όπου θα την περιμένουν οι γονείς του, ώστε όταν φτάσει κι εκείνος δυο μέρες αργότερα, να παντρευτούν στη Βηθλεέμ. Χωρίς να το ξέρει η ερωτευμένη Rachel, ο Sami έχει τοποθετήσει έναν εκρηκτικό μηχανισμό στις αποσκευές της με σκοπό να ανατινάξει το αεροπλάνο, μαζί και την ίδια, μαζί και το αγέννητο παιδί τους. Ευτυχώς, ο μηχανισμός εντοπίζεται από τις αρχές πριν την απογείωση του αεροπλάνου και η τραγωδία αποτρέπεται.
Ο Atom Egoyan εμπνεύστηκε για το σενάριο της ταινίας από ένα περιστατικό του 1986, όπου ένας Ιορδανός έκρυψε μία βόμβα στις αποσκευές της Ιρλανδέζας εγκύου αρραβωνιαστικιάς του, η οποία θα ταξίδευε από το Λονδίνο στο Τελ Αβίβ για να γνωρίσει τα μελλοντικά πεθερικά της. Η βόμβα ανακαλύφθηκε εγκαίρως, η κοπέλα δεν ήξερε τίποτα, ο Ιορδανός καταδικάστηκε και το παιδί τους, ένα κοριτσάκι, γεννήθηκε λίγους μήνες αργότερα. Αν είχε εκραγεί η βόμβα, 380 άνθρωποι θα είχαν χάσει τη ζωή τους.
Πίσω στην ταινία τώρα, στο μονόλογο του Simon, ο οποίος προσπαθεί να καταλάβει τα συναισθήματα και τις προθέσεις των γονιών του και να βρει μια πιθανή ερμηνεία σύμφωνα με την οποία ο πατέρας του δεν θα είναι παράφρων και αιμοδιψής. Τα διάφορα ερωτηματικά που προκύπτουν από αυτή την ιστορία, απασχολούν ολοένα και περισσότερο τον Simon που ανοίγει το θέμα για διαδικτυακή συζήτηση, αρχικά με τους φίλους του, γρήγορα όμως και με αγνώστους, κάποιοι από τους οποίους ήταν στο αεροπλάνο που δεν εξερράγη.
Στην πραγματικότητα, ο Simon έχασε τους γονείς του σε ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Έκτοτε ζει με τον θείο του και το βάρος της επιμονής του παππού του ότι ο Sami προκάλεσε επίτηδες την σύγκρουση με το μοιραίο φορτηγό για να σκοτώσει τον ίδιο και τη γυναίκα του. Η Sabine, οδηγημένη από μια δική της μεγάλη απώλεια, με εντελώς μη συμβατικές μεθόδους και με σημαντικό προσωπικό κόστος, παραμένει πεισματικά στη ζωή του Simon, για να τον βοηθήσει να βρει την αλήθεια για τους γονείς του και για τον ίδιο.
Το Adoration (2008) είναι μια πολυσύνθετη ταινία, που θίγει ταυτόχρονα μια μακρά λίστα θεμάτων: πολιτιστική ταυτότητα, μισαλλοδοξία, συναίσθηση, μνήμη και κατασκευή μνήμης, ανεπούλωτα τραύματα από τραγωδίες που έγιναν ή δεν έγιναν, τρομοκρατία, αγάπη, αποστασιοποίηση, προσωπικός εγκλεισμός, απελευθέρωση, αναζήτηση ταυτότητας, επίδραση της τεχνολογίας στις ζωές μας και στις πεποιθήσεις μας. Τα θέματα αυτά ανοίγει σε εμάς προς συζήτηση ο Egoyan, χωρίς ο ίδιος να παίρνει ξεκάθαρη θέση απέναντί τους. Για εμένα αυτό είναι από τα βασικότερα γνωρίσματα ενός μεγάλου σκηνοθέτη.
Δείτε την γιατί, ενώ δεν έχει το λυρισμό του The Sweet Hereafter (1997, Atom Egoyan) πρόκειται όμως για μια από τις περιπτώσεις ταινιών που λειτουργούν σε πολλά επίπεδα και σε κάνουν να σκεφτείς. Παρόλο που στην ταινία ο τρομοκράτης δεν είναι βομβιστής αυτόχειρας, αν σας ενδιαφέρει αυτό το θέμα, προτείνω να δείτε οπωσδήποτε το Day Night Day Night (2006, Julia Loktev) και το ινδικής παραγωγής The Terrorist (1998, Santosh Sivan), όπου οι τρομοκράτες είναι γυναίκες. Επίσης, το πειραματικό βελγικό θρίλερ 22nd of May (2010, Koen Mortier), το ισραηλινό For My Father (2010, Dror Zahavi) και το πιο πρόσφατο γαλλολιβανέζικο The Attack (2012, Ziad Doueiri) που πριν από λίγους μήνες παιζόταν στις ελληνικές αίθουσες.
Ιωάννα Νισυρίου
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.